مقدمه کوشک جلالی بر اجرای نمایش موسیو ابراهیم و گل های قرآن

اوایل بهار 2002 بود. در دفتر کارم در تئاتر”خانه فرهنگ‌های شهرکلن” نشسته بودم. روی میز تعداد زیادی کتاب قرار داشت و من به دنبال چند نمایشنامه برای اجرا در فصل جدید کلافه بودم. وقت بسیار محدود بود و می‌بایستی تا دو روز دیگر برنامه تئاترمان را جهت گرفتن بودجه به اداره فرهنگ شهرکلن ارائه می‌دادم. ناگهان بازیگران گروهم با یک کیک و هدیه وارد شدند و شروع کردند به خواندن”تولدت مبارک” تازه فهمیدم این روزی که نمی‌بایست فراموش کنم را فراموش کرده بودم.
جشن کوچکی برگزار شد. در میان هدایا چشمم به یک کتاب جیبی خورد. آن را به دست گرفتم که یک نگاه سرسری به آن بیاندازم. سرم را که بلند کردم دیدم همه رفتند و کتاب به انتها رسیده و من خوشحال از این که کار انتخاب نمایشنامه به اتمام رسیده.
فردای همان روز در جلسه‌ای اعلام کردم که می‌خواهم این قصه را تبدیل به نمایشنامه کنم! برای اکثر اعضای گروه بعید به نظر می‌رسید که بتوان این قصه پر پرسناژ را تنها با دو بازیگر به صحنه برد. مسئولان تئاتر در اداره فرهنگ با پیشنهاد ما موافقت کردند و بوجه لازم را در اختیارمان گذاشتند. کوتاه سخن. چهار ماه بعد اولین اجرای این نمایش، حتی قبل از این که فیلم”موسیو ابراهیم و...” به سینماها راه پیدا کند، در شهر کلن به صحنه آمد که با استقبال خوب تماشاچیان و منتقد روبه‌رو شد. موفقیت این اجرا به حدی بود که این کار از بین تقریبا 300 نمایش کاندید بهترین اجرای سال2003 در ایالت غرب آلمان گردید. تاکنون بیش از 250 بار اجرا گشته و هنوز هم یکی از پرفروش‌ترین نمایش‌ها در شهرکلن است.