مائده طهماسبی در ارزیابی جشنواره تئاتر رضوی
قرار نیست هراثری اجرای عموم داشته باشد
هرساله در ایران و سایرکشورهای جهان جشنواره های متعددی برای هنرتئاتر با محوریت های متفاوتی برگزار می شود. این جشنواره ها بااینکه طی سالیان متمادی با مشکلات مختلفی رو به رو می شوند، اما در کلیت هنرهای نمایشی یک کشور و منطقه ای که درجشنواره در آنجا برگزار می شود تاثیرات مثبتی به جا می گذارند.
به گزارش ایران تئاتر ، مائده طهماسبی که سالهای زیادی در داخل و خارج از کشور فعالیت های تئاتری داشته است، در مورد یازدهمین جشنواره ملی تئاتررضوی و تاثیراتش در بدنه اصلی تئاترکشور گفت: «تئاتر یعنی تجربه کردن و دیده شدن. یکی از مزایای جشنواره ها و یکی از نتایج ثمربخشش همین دیده شدن هاست. بازیگران زیادی هستند که از همین جشنواره های شهرستانی توانستند توانایی هایشان را ثابت کنند. هانیه توسلی که امروز یکی از سوپراستارهای سینماست و بازیگر بسیار توانمندی هم هست، از جشنواره تئاتر همدان دیده شد، یا نوید محمدزاده و... همه از جشنواره های مختلف تئاتری رشد کرده اند».
بازیگر نمایش «کرگردن» افزود: «تئاتر شهرستان هم هرچند کوچک و محدود، اما بستری دارد و افراد در همان بستر فعالیت می کنند. در مورد تاثیرات جشنواره ملی تئاتر رضوی بر خراسان شمالی باید هنرمندان همان منطقه صحبت کنند و خواسته هایشان را بگویند، اما من به هر حال فکر می کنم جشنواره ها اتفاقات خوبی برای تئاتر هر نقطه ای از جهان هستند. باید دید که خروجی این جشنواره ها چیست؟».
بازیگر نمایش های «کلمه، سکوت، کلمه»، «خانواده تت»، «چمدان» و... در ادامه افزود: «ما نمی توانیم همه چیز را از دولت بخواهیم و منتظرباشیم تمام مشکلاتمان را دولت حل کند. در حال حاضر در شهرهای مختلف مثل اندیمشک، بوشهر، اصفهان و... جشنواره های متعددی برگزار می شود که هر کدام سختی های خودشان را دارند. مسوولان وزارت ارشاد باید به این جشنواره ها سر و سامان دهند و بدانند که نتیجه این جشنوار ها اگر هدف دار و استاندارد برگزار شوند، بسیار سودمند است و می توانند مسائل فرهنگی کشور را بهبود ببخشد».
طهماسبی در ادامه ضمن تاکید به اهمیت اجرای عموم هر نمایشی، توضیح داد: «درست است که اجرای عموم بسیار مهم است و باید گروه هایی که مدت ها برای نمایشی زحمت کشیده اند نتیجه ای بگیرند، اما در مورد اجرای عموم در جشنواره ها شرایط کمی متفاوت است. من فکر می کنم دلیلی ندارد که به همه آثار اجرای عمومی دهند. اثری که قرار است برای عموم اجرا شود باید شاخصه هایی داشته باشد. در تهران خوشبختانه با تعدد سالن ها و ورود بخش خصوصی شرایط کمی بهتر شده است و گروه های زیادی بدون اتکا به جشنواره ای، مستقل وارد کار می شوند. اگر در سایر شهرها هم با ساخت سالن های جدید، تجهیز سالن های قدیمی تر این امکان فراهم شود، در تئاتر منطقه تحولاتی ایجاد می شود و برای تحقق چنین امری لازم است که مسوولان مستقیم و غیرمستقیم همکاری کنند».