بیست و یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر
کانون ملی منتقدان تئاتر جمهوری اسلامی ایران سالهاست دامن همت به شال کمر بسته تار در کنار داوریهای بیپیرایه داوران جشنواره، رای خود را نیز عرضه کند اکنون با گذشت تمام روزان و شبان سخت و پربهانه، خستگیهای روان و ...
کانون ملی منتقدان تئاتر جمهوری اسلامی ایران سالهاست دامن همت به شال کمر بسته تار در کنار داوریهای بیپیرایه داوران جشنواره، رای خود را نیز عرضه کند اکنون با گذشت تمام روزان و شبان سخت و پربهانه، خستگیهای روان و تن، بیهیچ چشمداشتی در درشتآوریهای روزگار، چه از سوی آشنا و ناآشنا، داوران کانون نشستهاند به گرد بست دستاوردهای بیست و یکمین جشنواره تئاتر فجر خواست تنها بیان آرا نیست و این تنها بهانهای است برای داشتن گوشه چشمی منتقدانه به برخی کمبودهای تئاتر در جشنواره داوران سرانجام پس از گپ و گفتهای فراوان به این منزل رسیدند که جشنوارهای را به داوری نشستهاند پر غلغله و هلهله این، کار را برای سنجشی بهادار دشوار میکرد به ویژه آن که بنا بر دوراندیشی راهبری کانون، این گروه داوری باید تنها یک برگزیده در زمینههای نویسندگی،کارگردانی، بازیگری مرد و زن، طراحی صحنه و موسیقی را از میان چهل و سه اثر به نمایش در آمده ارایه میداد انگشت پرسش گرانه به دندان، میتوان اندیشید گزینشی این چنین چه دشوار مینماید زیرا افزون بر آن، رای ایشان باید بازگو کننده بسیاری چه هست و چه نیستهای منتقدانه باشد. همین جا به تمامی بزرگواران کوشنده و برگزار کنندة جشنواره نیز درود میفرستیم و از ایشان سپاس گزاری میکنیم تنگنای دیگری که در آن ره سپردیم به داوری نکشاندن هنر نویسندگی و کارگردانی کسانی بود که از اعضای کانون ملی منتقدان تئاتر هستند پس با ادای احترام به نصرالله قادری، مهرداد رایانی مخصوص، حسین مهکام، چیستا یثربی و نغمه ثمینی،رأی میدهیم.
١- در بیست و یکمین جشنواره تئاتر، بیشینه کارها بر بهینه بودن آنها چیرگی داشت.
٢- ناآگاهی دانشی بر سبک و سیاقهای امروزین تئاتر در جهان، آسیبهای جدی بر پیکر تئاتر ما وارد کرده است.
٣- برخی کارهای عرضه شده در بخش مسابقه در اندازههای جشنواره پر آوازه این برو بوم نبوده و چشمداشتها آشکار و پنهان از تئاتر را برآورد نمیکرد.
۴- انبوهی از گفتارهای ناشایست در صحنههای برخی از آثار به بهانهی واقع گرایی و بسیاری تن تکانیها، بیهیچ خاصیت بخشی، هنر تعالی بخش و انسانساز تئاتر را آلوده کرده است.
۵- ما داوران همچون همه تماشاگران اهل فن، دریافتیم که فشردگی زمان و انباشت دشواریهای آمادگی برای اجرایی پسندیده،برخی تماشاگران و نارساییها در کارها را پدیدار کرد که به راستی شایستگی و بایستگی آنها در اجرای عمومی رخ مینماید داوران کانون ملی منتقدان تئاتر ایران میبایست در بیست و یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر با یادآوری این نکته که عزیزان هنرمند شرکت کننده در بخش مسابقه،گاه کمترین سطح اختلاف را با یکدیگر داشتند ولی وظیفه داوران تنها یافتن گزینهای از میان همه گزینهها بود و به ناچار در برابر عناوین یادشده تنها یک انتخاب در نظر گرفته شده است.