بیانات مقام معظم رهبری در جمع اصحاب فرهنگی و تبلیغی دفاع مقدس

سرمقاله

 فراز اول
این هشت سال دوره دفاع مقدس، شامل هزاران هزار حادثه است. من می‌خواهم این را از جامعه فرهنگی و هنری کشور مطالبه کنم که از این هزاران هزار حادثه، لااقل یک فهرست تهیه کنند، بنشینند و فکر کنند و در این حوادث جنگ، دقت نظر هنرمندانه به خرج بدهند و یک فهرست از این حوادث به وجود بیاورند. بعد این را بگذارند در قبال کارهای هنری که تا امروز درباره جنگ شده است که البته خیلی هم ارزشمند است، ببینند که چقدر از این فهرست را ما پر کرده‌ایم. من اعتقادم این است که اگر این کار صورت بگیرد، خواهیم فهمید که ما یک‌هزارم آنچه را که درباره این جنگ می‌باید تبیین و موشکافی کرد، هنوز بیان نکرده‌ایم.

 فراز دوم
همه جنگ، داخل جبهه‌ها نیست. بسیاری از مسایل جنگ، داخل خانه‌هاست، توی راه‌هاست، داخل دلهاست، توی مجموعه‌های تصمیم‌گیری است، توی مجامع بین‌المللی است. ببینید ما در دوره جنگ از طریق مجامعی که ادعا می‌کردند در مسایل جهانی بی‌طرفند در مقابل یک اعمال غرض واضحی قرار گرفتیم. ادعاهای خیلی بزرگی هم می‌کردند. کسانی که امروز شما می‌بینید درباره سلاحهای کشتار جمعی و سلاحهای شیمیایی و میکروبی و از این حرفها داد سخن می‌دهند و جزو مسایل واضح می‌شمرند، اینها به رژیم عراق و ارتش عراق، سلاح شیمیایی دادند، برایش ساختند و یا امکان ساختش را برایش فراهم کردند. دو قطب بزرگ دنیای آن روز؛ یعنی قطب امریکا و قطب شوروی سابق، مشترکاً با همه ساز و برگشان به کمک عراق آمدند. اینها کجا و در کدامیک از این آثار هنری ما درست تبیین و تشریح شده است؟!

 فراز سوم
ما در این ماجرای هشت ساله، یک پیروزی مطلق به دست آوردیم. ما که جنگ را شروع نکرده‌ بودیم که بگوییم فلان را می‌خواستیم بگیریم و نتوانستیم، پس ناکام شدیم. قضیه این نبود. قضیه این بود که دشمنی به ما حمله کرده بود و می‌خواست بخشی از خاک ما را بگیرد و همه دنیا هم به او کمک کردند. ما هم مردانه ایستادیم، ناکام شد و بینی‌اش به خاک مالیده شد و برگشت. پیروزی از این بالاتر؟ این پیروزی را با همین ابعاد با همه خصوصیاتی که در آن وجود دارد با همه آن هزاران هزار ماجرایی که آن را به وجود آورده است، باید روایت کنیم و این کار هنرمندان عزیز ماست، کار نویسندگان ماست، کار سینماگران است و کار اصحاب فرهنگ و هنر است.

 فراز چهارم
امروز کار آن عده‌ای که به میدان جنگ رفتند و در این هشت سال، آن حماسه را آفریدند، چه شهدایشان، چه ایثارگرانشان، چه رزمندگانشان دیگر تمام شد. آنها کار خودشان را کردند. پس از پایان کار آنها، کار یک خیل عظیم دیگری آغاز می‌شود. علاوه بر گزارشهایی که در دوران جنگ دادند؛ همین دوره جنگ، چقدر برای هنرمندان ما زمینه درست کرد؟ چقدر شخصیتهای برجسته درست شدند؟ غیر از آن، حالا بعد از پایان جنگ، نوبت این خیل عظیمی است که این دیگر مسأله‌اش هشت سال نیست، بلکه هشتاد سال هم اگر طول بکشد جا دارد.