نمی دانیم واکنش تماشاگران چگونه است

همت دراین سالها با توانمندی هایش نقش های متفاوت و یادماندنی را در صحنه در معرض دید مخاطبان قرار داده است ودایره درخشش به صحنه تئاترمنحصرنمی شود و در پرده نقره ای سینما و قاب کوچک تلویزیون هم موثر بوده است.وی دارای مدک کارشناسی تئاتراز دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران است ونشان درجه 1 هنری در رشته بازیگری از شورای ارزشیابی هنرمندان کشوررا دریافت کرده است.همت درصحنه تئاتر در اغلب نمایش های بزرگ و کلاسیک از قبیل مکبت ،اتللو ،ولپن و الکترا به ایفای نقش پرداخته است."آهسته باگل سرخ"(هادی مرزبان)تهران،بیتوس بیچاره"(حمید مظفری)تهران،ملودی شهر بارانی"(هادی مرزبان) ، زن خوب ایالت سچوان"(محمد کوثر) ،"مهر و آینه‌ها"(حمید امجد)تهران، تالار مولوی از جمله کارهای شاخص کارنامه بازیگری همت هستند ،همت این روزها درسمت مدیریت خانه تئاتر روزگار پر مشغله ی را تجربه می کند .دریافت لوح افتخار درجه یک بازیگری از شورای ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،مدیر گروه نمایش موسسه آموزش عالی سوره؛داورجشنواره‌های مختلف تئاتر و سینما چاپ مقاله درنشریات هنری، فعالیت درزمینه گریم،طراحی و اجرای گریم چندین فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی؛ تدریس تئاتردر آموزشگاه‌ها و دانشکده‌های هنری ازجمله کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ازجمله سایرفعالیت های کاری همت محسوب می شوند.

نمایش «هیچ در هیچ» به طراحی و کارگردانی سیاوش طهمورث که از روز شنبه ۱۵ آبان ماه درتالار قشقایی مجموعه تئاتر شهربه صحنه رفته است،به دلیل استرس وفشار هایی که به لحاظ روحی و ذهنی روی ذهن و روان بازیگران نمایش وارد می‌شود فقط تا شش روز میزبان دوستداران تئاترخواهد بود .این اثرنمایشی ازجمله نمایش‌های متفاوتی است که چندین سال پیش به کارگردانی طهمورث روی صحنه رفته بود و در آن دوران نیز با استقبال مخاطبان روبه رو شد. نمایش هیچ در هیچ اثری است که کاملاً بر اساس بداهه پردازی شکل گرفته و بازیگران براساس دانسته‌های درونی و ذهنی خود فضای دراماتیک نمایش را شکل می‌دهند .نمایش هیچ در هیچ»از15  آبان تا روز جمعه ۲۱ آبان ماه ساعت ۲۰:۳۰ با قیمت بلیت ۴۰ هزار تومان به صحنه می‌رود. در این اثر نمایشی اصغر همت، عزت‌الله مهرآوران، محمد حاتمی و شهره سلطانی، مینا عبدی و سیاوش طهمورث به عنوان بازیگر حضور دارند. با اصغر همت در باره تجربه حضورش در این نمایش گفت وگویی انجام داده ایم.

آیا پیش از این در این جنس از نمایش هایی مثل هیچ در هیچ سابقه بازیگری داشتید؟

من در سال 1356 با قاسم سیف در خانه نمایش وابسته به تلویزیون واقع در ابتدای خیابان دکتر فاطمی که شبیه یک خانه معمولی با حیاط ،هال و پذیرایی داشت ، نمایشی با این خصوصیات اجرا داشتیم. البته ما برای روی صحنه بردن نمایش مدتی تمرین انجام دادیم.

آیابا یک پلات کلی کارتان را شروع کردید؟

 بله، ما چارچوب کلی مواجه کردیم و نام نمایش قفس آزادی بود. در برشورهای اجرا هم نوشته بودیم بیایید بنشینید ، باهم گپ بزنیم، چای بنوشیم واگر هم شد باتفاق نمایش ببینیم.آن چیزی که اصل قضایا بودهمان چارچوب بود که تعیین شده بود و مربوط به دو واژه قفس وآزادی بود . درآن مدت فرصت کرده بودیم تا شعرهایی ، تصاویر و مسائل مرتبی با این دوواژه در اختیار داشته باشیم و در دکور صحنه هم از قفس ها استفاده شد.

آیا به عنوان بازیگر آزادی کامل داشتید؟

در دوران تمرین آزادی داشتیم و بعد طبق نظر کارگردان به نتیجه  نهایی برای  فرم اجرای نمایش رسیدیم .

بنابراین با نمایش هیچ در هیچ تفاوت هایی داشت؟

 تقریبا تقاوت هایی دارد. اما هیچکدام از اجراهای نمایش شبیه هم نبود. و هر شب اجرا با مسائل جدیدی روبه رو بودیم . زیرا با تماشاگر ارتباط نزدیک و بی واسطه ای در اجراء داشتیم.

یک نوع تئاتر مشارکتی از جنس اجراهای اگستوبوال در نمایش مورد استفاده قرار گرفت؟

 بله،یک جور تئاتر مشترکی است.اما ربطی به شیوه اجرایی اگستوبوال ندارد. اگستوبوال سبک کاریش اجرای نمایش درکوی و برزن است و با تماشاگر عام و کارگر و کاسب در ارتباط است . اما تماشاگر دیدن اجرای ما را انتخاب می کند و بلیط تهیه می کند و به سالن قشقایی می آید.در نمایش قفس و آزادی یک یا دو تماشاگر که با فضای نمایش نزدیک می شدند و با بازیگران ارتباط نزدیکی برقرار می کردند. در فضای کلی نمایش حضورشان ویژگی اجرایی پیدا می کرد و با این شیوه اجرای نمایش روبه جلو می رفت در نمایش یک سیاه روحوضی داشتیم که دستش از پشت بسته بود و روی دهانش هم یک چسب قرار گرفته بود و سر همین دسته بسته بودن شخصیت سیاه تماشاگر در فضای نمایش مشارکت پیدا می کرد. یادم می آید دیکی از شب های اجرا یک تماشاگر رفت و چسب را از دهان سیاه کند و سیاه شروع کرد به فریاد زدن . طوری که تماشاگر دیگری آمد و چسب را دوباره بر دهن سیاه چسباند. قفس های درون صحنه که درآن قناری ، کبوتر و گنجشک وجود داشت. در شب هایی برخی از کبوتران در حین اجرا از قفس بیرون می آمدند. در آخر کار که بساط چای خوری با تماشاگران به راه می افتاد باتفاق در باره کار بحث و گفت وگو انجام می دادیم .برخی از مواقع این بحث ها به دعوا منجر می شد و در یکی شب بین قاسم سیف و تماشاگر درگیری به جاهای باریک کشید. من خودم در هر شب اجرا شعری از شعرای بزرگ مثل فروغ فرخزاد را مورد استفاده قرار می دادم.

در نمایش هیچ در هیچ از تجربیات حضورتان در نمایش قفس آزادی چقدر استفاده می کنید؟

قرار است و من سایر بازیگران در یک فضایی که هچ شناختی از اجرایمان نداریم روی صحنه بیایم و نمی دانم چه اتفاقی می افتد و با چه واکنش و عکس العملی از سوی تماشاگر مواجه خواهیم شد.

در این چند روز در باره نمایش خیلی فکر می کردید؟

 چند شب است که خواب کاملی نداشتم.

آیا می ترسید درصحنه با اتفاقات غیر قابل پیش بینی مواجه شوید؟

 مسئله ترس نیست.بیشتر یک اضطرابی است که درهر نمایشی که بازی می کنم البته با میزان کم و زیاد با آن مواجه می شوم .اگر می ترسیدم مطمئن باشید در نمایش بازی نمی کردم. این اضطراب برای من خیلی شیرین است . در نمایش پرتره مرده ریخته  که ماه پیش در تالار سنگلج روی صحنه اجرا کردم ، یک ساعت و نیم روی صحنه به تنهایی بازی کردم و نگران بودم که نکند جایی جملات را اشتباه بیان کنم و در صحنه نتوانم کار را مدیریت کنم.

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی