ایفای این نقش از من انرژی مضاعفی گرفت

متخصص فعالیت خود را در تلویزیون و رادیو از سال های ۱۳۶۲ و ۱۳۶۸ آغاز و در سال ۱۳۷۰ به عرصه سینما راه یافت. وی در سال ۱۳۷۰ موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته جامعه شناسی شد.  سایه تنهایی، به کجا چنین شتابان، بوی غریب پاییز، سیب سرخ حوا، روزی که خواستگار آمد، ماه پیشونی، شنگول و منگول، سایه تنهایی،باغ گیلاس ، تولدی دیگر ،آوای فاخته، زمانه، ملکوت ،ایران برگر، شهرزاد،از جمله کارهای مهم کارنامه بایگری متخصص هستند . وی بازیگر حرفه ای رادیو است وعلاوه بردریافت جوایز متعدد بازیگری درزمینه های گوناگون ،تاکنون بیش از 9 جایزه ی داخلی و بین المللی را نیز از رادیو دریافت کرده است.فریبا متخصص سال قبل به خاطربازی درنمایش طپانچه خانم به کارگردانی شهاب الدین حسین پور برنده جایزه بهترین بازیگرازجشنواره تئاترفجر شد وهمچنین مورد تقدیر درجشنواره تولیدات رادیویی قرار گرفت..با متخصص درباره ایفای نقش اخترالسلطنه درنمایش طپانچه خانم که این روزها با استقبال خوب و گرم تماشاگران روبه رو شده است گفت وگویی انجام داده ایم.

 

 دو کار آخری که در تئاتر بازی کرده اید ( طپانچه خانم و هیچ کس نبود بیدارمان کند) محمد یار احمدی نویسنده آنها هست و در قالب دو نقش سن وسال دار بازی کرده اید. چقدر این نقش ها برایتان جذاب است؟

این خوش شناسی را داشتم که در این دو نمایش بتوام بازی کنم و ایشان در جایی گفته جوری دو نقش را نوشته بود که من بتوانم در این نقش ها بازی کنم و مدتی بعد هم به من گفتند دوست دارد من این نقش اختر السلطنه را بازی کنم و توضیح کلی داد  این شخصیت زنی است که نمی خواهد طپانچه هایش را از دست بدهد و برای اینکه طپانچه ها را تحویل دولت ندهد آنها را تبدیل به دسته هاونگ می کند . زنی که فرنگ رفته است و این زن مابه ازاء واقعی داشته است و از فامیل های دور محمد یار احمدی بوده است.

 

چقدر ریشه لری شما باعث شد برای این  دونقش انتخاب شوید؟

 فکر نمی کنم دلیل اصلی حضورم اصالت لری من باشد .محمد یار احمدی می گفت به جنس اصالت صدا فکر کرده است که من می توانم از پس ایفایش به خصوص در نقش اختر السلطنه بربیایم.دیالوگ های نمایش هم واقعا ادایش سنگین بود و باید سر صحنه شش دانگ حواس بازیگر جمع و متمرکز روی نقشش باشد. من دربروجرد بزرگ نشدم و از دوران کودکی در آبادان زندگی می کردیم و به لهجه جنوبی تا لهجه لری تسلط بیشتری دارم. البته زیاد به لهجه لری مسلط نبودم. در فیلم ایران برگر مسعود جوزانی هم با من تمرینات زیادی درباره لهجه لری انجام داد. در هر حال امیدوارم طپانچه خانم کار ماندگاری بشود و در ذهن مردم باقی بماند.

 

طپانچه به نوعی تبدیل به جزیی از شخصیت این زن می شود ؟

بله و بدون طپانچه قدرتش تضعیف می شود وحتی در آخر نمایش که خاندانش به اضمحلال و فروپاشی نزدیک می شود .خودش را از تک و تا نمی اندازد ومی گوید قصد خدمت داشته و قدرش را ندانستند.

 

آیا خاندان شمع خالوند( نام خانوادگی اختر السلطنه) از خانواده ای با اصالت هستند و یا متعلق به قشر نوکیسه محسوب می شوند؟

خاندان با اصالتی است و در لرستان خانواده های این نوعی زیاد وجود دارند.

 

ایفای نقشی از جنس اخترالسلطنه چه به لحاظ گویش و چه به لحاظ شخصیتی برای بازیگران در عین دشوار بودنش دارای جذابیت های زیادی است؟

درست است.اما ایفای این نقش از من انرژی زیادی گرفته است و در شرایطی که خیلی ها  به دلیل داشتن مشغله زیاد برای تئاتر وقت زیادی صرف نمی کنند و طپانچه خانم نمایشی نبود که من خیلی راحت و بدون  وقت و انرژی بتوانم از پس ایفایش بربیایم. من هرشب یک ساعت زیر گریم هستم تا برای رفتن روی صحنه آماده بشوم.

 

در بحث صدای این شخصیت چه معماری و ساختاری را طراحی کردید؟

من پیشینه کار رادیو دارم و از تجربیات تئاتری رادیویم در بحث صدا سازی این شخصیت استفاده کردم و می بایست قدرت درونی این زن را با چنین صدای رسا و تا حدی خشن و زمخت عرصه کنم و اتودهای مختلفی برای صدای این شخصیت انجام دادم.تا به این صدا رسیدیم.

 

به نظر می رسد در گریم چهره بازیگران در نمایش از سبک و سیاق گریم تئاتر نوی و کابوکی ژاپن استفاده شده است؟

بله ، حرکات بازیگران روی صحنه هم تحت تاثیر تئاتر کابوکی بود و هر چند که متن نمایش رئال است ، اما کار جنبه فرمال دارد .

 

آیا ایفای نقش شخصیت هایی که از سن و سال شما بزرگتر هستند. برایتان چالش برانگیز است؟

 من هم چندان جوان نیستم که بگوئیم از این سن و سال ها فاصله دارم( باخنده) . موقع قبول و ایفای نقش به سن و سال فکر نمی کنم .تلاش می کنم خودم را به صورت ملموس به شخصیت نزدیک شوم و نقش را لمس و باور کنم و آن وقت بازیش می کنم .

 

این  یکی دو سال اخیر دوران خوبی را پشت سرگذاشتید و در فیلم پرمخاطب ایران برگر بازی کردید و بهترین بازیگر جشنواره تئاتر فجر شدید و در جشنواره تولیدات رادیویی هم مورد تقدیر قرار گرفتید؟

 

این یکی دو ساله جزو پرکارترین سال های دوران بازیگریم بود و خوشبختانه تعداد زیادی گزینه خوب کاری به من پیشنهاد شد و با میل و اشتیاق بازیشان کردم . زمانی هم فرا می رسد که باید مدتها منتظر نقش خوب بمانم . یکی از دلائلی که باعث شد در تئاتر موفق باشم و برای نمایش های طپانچه خانم و هیچ کس نبود بیدارمان کند هم جایزه ببرم متن نوشته خوب و قوی محمد یار احمدی بود وبعد از یک دهه غبیب حضور مجددم در تئاتر با کار های متفاوت توام شد و نقش های یک دایه لر و یک زن مقتدر و با هوش قجری را بازی کردم.

 

انتظار بردن جایزه را داشتید؟

نه،  بردن جایزه بیشتر برای جوانها جذابیت دارد و همینکه بازیم دیده شد برایم ارزشمند بود.

 

این روزها خیلی از بازیگران مطرح تئاتری به دلائل شرایط بدتئاتر از آن فاصله گرفته اند. اماشما دوباره به سراغ تئاتر آمده اید دلیلش چیست؟

شاید از بازی مستمر در تئاتر خسته شده باشند که چنین کاری انجام داده اند . من بعد از بازی در نمایش قرمز و دیگران محمد یعقوبی در تئاتر بازی نکردم .

 

چرا این وقفه به وجود آمد؟

یک دلیلش حضور مستمر در تلویزیون و سینما بود و دلیل دیگرش عدم شناختم از نسل جوان کارگردانی تئاتر بود.

 

در چند کار اخیرتان در سینما و تئاتر ( ایران برگر)نقش زنان روستایی بازی کردید. آیا از ایفای زنان شهری شیک و پیک و مرفه خسته شدید؟

نه ، خسته نشده ام این شرایط اتفاقی رخ داده است و این دو  - سه پیشنهاد کاریم نقش زنان روستایی بود.

 

شما سالها است که در رادیو نمایش هم بازی می کنید .بازی در تئاتر چه تفاوتی با بازی در رادیو و تلویزیون دارد؟

 بازی درتئاتر را در دهه هفتاد بانمایش مروارید به کارگردانی اکبرزنجان پور آغاز کردم و پس از آن فعالیت های رادیویی خود را به صورت مستمر ادامه دادم.من اعتقاد دارم هرکدام از این مدیوم ها ویژگی و  سختی های مخصوص به خود را دارند، دررادیو بازیگر برای انتقال همه آنچه که بایدارائه کند ، تنها ابزاری که دراختیار دارد صدایش و میکروفن است و نمی تواند ازابزار بدن ،دکور،آکسسوار و نور و... که درسینما ، تلویزیون و تئاتر از آن بهره می برد استفاده کند واین امر باعث می شود بازیگر با اتکا به توانایی ، قابلیت و تجاربش کار کند.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی