در حال بارگذاری ...
همزمان با دومین روز از خوانش نمایش نامه های برگزیده فجر

"نگران نباش، آدامس بجو" مورد استقبال قرار گرفت

در دومین روز از خوانش نمایش نامه های برگزیده فجر ساعت شش بعد از ظهر به سالن مشاهیر تئاتر شهر رفتیم تا از نزدیک خوانش نمایش نامه ای از امیر لشگری را به تماشا بنشینیم.

با اتمام نقد نمایش نامه رقص هانتینگتن، خیلی سریع ، میلاد اکبرنژاد سالن را در اختیار گروه "نگران نباش، آدامس بجو" می گذارد. بعد از چند دقیقه سالن توسط تماشاگرانی که برای شنیدن این نمایش نامه آمده بودند، به طور غیر منتظره ای احاطه می شود. برخلاف دیروز که به جز رفیق نصرت خبری از چهره های شاخص عرصه تئاتر نبود، امروز اصغر همت که رئیس خانه تئاتر است، در سالن دیده می شود.
اجرا با خوانش توضیح صحنه توسط امیر لشگری که نویسنده اثر است آغاز می شود.
از لحن تیپیکال و طنز ظریفی که در دیالوگ ها  توسط بازیگران شنیده می شود، می فهمیم که این نمایش نامه در قالب طنز نگاشته شده است.
داستان نمایش در واقع زندگی هوشنگ را روایت می کند که بعد از سی سال از گذران زندگی اش هنوز در خانه مادرش شوکت زندگی می کند. وی آرزو های فراوانی دارد، به عنوان مثال می خواهد ازدواج کند اما مادرش سعی دارد که او را از رویاهایش به خصوص ازدواج دور کند.
نقطه عطف داستان از جایی شروع می شود که هوشنگ برای پولدار شدن به سراغ تجارت آدامس می رود.

با گذشت 80دقیقه خوانش اثر با تشویق تماشاگران به پایان می رسد. چند دقیقه ای را تنفس اعلام می کنند، در فرصت ایجاد شده خیلی سریع خود را به امیر لشگری که نویسنده این نمایش است می رسانیم تا حرف های او را درباره روند شکل گیری نمایشنامه قبل از شروع جلسه نقد و بررسی بشنویم.

لشگری می گوید: ایده یک نمایشنامه از هرجایی می تواند شکل بگیرد، تا آنجایی که به خاطر دارم ایده اولیه ای که مرا در نوشتن ترغیب کرد اسم آن بود." نگران نباش آدامس بجو " تنها یک اسم نیست و در نمایشنامه بارها و به کرات این اسم به صورت دیالوگ توسط شخصیت اصلی داستان که هوشنگ است شنیده می شود. این اسم در واقع یک اندیشه است.

از لشگری درباره خلاصه داستان نمایش " نگران نباش، آدامس بجو "می پرسیم و پاسخ می شنویم: همیشه در خلاصه کردن نمایش نامه هایم با مشکل مواجه می شوم، به خصوص در این نمایش نامه که هفت پرده است و جز نمایش نامه های طولانی به شمار می آید. اما به صورت کلی تماشاگران در این نمایش نامه شاهد شکل گیری شخصیت انسانی منزوی هستند که در داخل یک خانه کوچک کم کم شروع به رشد می کند و تبدیل به شخصی می شود که به واسطه آدامس، انسان ها را به استثمار می کشاند. در واقع آدامس راه حل روانشناسی او برای حل مشکل های آدم هاست تا وقتی آنها را به آن معتاد کند و وقتی معتاد شدند، توسط او به استثمار کشیده می شوند.

لشگری این نمایش نامه را یک اثر طنز معرفی می کند و با جدیت صحبت هایش را ادامه می دهد: همیشه دغدغه طنز نویسی داشته ام و آن را یک جور ادای دین به مردمی می دانم که در مواجه با آنها به کرات غم و اندوهشان را حس می کنم. البته در تمامی نمایش نامه هایم سعی کرده ام که با نگاه منتقدانه خود، چیز هایی را به مخاطبان گوش زد کنم.

این نویسنده عرصه تئاتر هدف بخش نمایش نامه نویسی جشنواره فجر را عرضه نمایشنامه ها می داند و درباره نحوه انتخاب نقش خوانان می گوید: از آنجایی که توجه جشنواره بیشتر از هرچیز روی ارائه متون معطوف است، زیاد در انتخاب بازیگران تمرکز نکردم و برای نقش ها به بچه های گروهی که در آن فعالیت می کنم فکر کردم، البته در حال حاضر از آنها راضی هستم و معتقدم که تا حدودی از پس نقش ها برآمده اند.

امیر لشگری با بیان این نکته که در ایران شکاف زیادی بین نویسنده ها و کارگردان ها وجود دارد، درباره نقش بخش نمایش نامه خوانی در پیوند آنها خاطر نشان می کند: بحث درباره پیوند نویسنده و کارگردان در ایران، معقوله ای است که اگر می خواهیم پیشرفت کنیم، قطعا باید آن را در نظر بگیریم.من امیر لشگری از شش دوره اخیر جشنواره فجر ، در سه دوره اش، متن هایم به عنوان برگزیده در بخش نمایش نامه نویسی انتخاب شده است، اما هیچ کدام از آنها شانس اجرا در یک سالن خوب را نداشتند. این بخش باید مانند یک حلقه کارگردان ها را به نویسنده ها متصل کند که البته برای رسیدن به این هدف کار های زیادی باید صورت گیرد. از جمله تصویب یک قانون که مسئولان تئاتری به هیچ وجه اجازه ی اجرای نمایش نامه های بد را در سالن های تئاتر ندهند.

در آخرین سوال از این نمایش نامه نویس جوان می پرسیم: اگر بخواهی به عنوان یک چالش از کارگردانی که احساس می کنی اگر نمایش نامه  "نگران نباش، آدامس بجو" توسط او اجرا شود، اتفاقی خوبی برایش می افتد، دعوت کنی که نمایش نامه را بخواند، چه کسی را معرفی می کنی؟ پاسخ می دهد: از آن جایی که شکل نمایش نامه "نگران نباش، آدامس بجو" شبیه به کارهایی است که حسن معجونی به صحنه می برد، احساس می کنم، او برای این کار بهترین گزینه است و خوش حال می شوم اگر این متن را بخواند.

"نگران نباش، آدامس بجو" به نویسندگی و کارگردانی امیر لشگری و با بازی علیرضا عباسی در نقش پسر ، سایه کبیری در نقش مادر و صمیرا سلیمی در نقش عروس به عنوان چهارمین نمایش نامه برگزیده جشنواره فجر امسال در سالن مشاهیر تئاتر شهر خوانش شد.

خوانش نمایشنامه های برگزیده سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر به دبیری میلاد اکبر نژاد از یکشنبه 23 آبان ماه تا پنجشنبه 27 آبان ماه هر روز در دو ساعت 15:30 و 18 در سالن مشاهیر تئاتر شهر برگزار خواهد شد.




نظرات کاربران