یکی از فعالان تئاتر خیابانی:ما فرزند خوانده تئاتر نیستیم

به عنوان یکی از هنرمندانی که چندین سال است در عرصه تئاتر خیابانی فعالیت می‌کنم، از مدیران و مسئولان توقع دارم که ما را فرزند ناتنی و فرزند خوانده تئاتر به حساب نیاورند.
به گزارش سایت ایران تئاتر، مرتضی وکیلیان کارگردان نمایش"امید به زندگی" که این روزها در قالب جشنواره شبانه تئاتر خیابانی در محوطه تئاترشهر اجرا می‌شود، در گفت‌وگو با روابط عمومی تئاترشهر با بیان این مطلب افزود:«معتقدم همان طوری که تئاتر صحنه‌ای می‌تواند برای مخاطب جذابیت داشته باشد، تئاتر خیابانی نیز می‌تواند سهم به سزایی در جذب تماشاگر داشته باشد؛ زیرا بر این باورم که اگر چه تئاتر صحنه‌ای مخاطبان خاص خود را دارد، اما ‌تئاتر خیابانی است که می‌تواند هر طیفی را به سمت خود بکشاند و مخاطب عام را در گام اول با تئاتر آشنا کند.»
وی گفت:«متاسفانه این سیاست که تئاتر صحنه‌ای تافته جدا بافته‌ای از کلیت تئاتر است، امروز در تئاتر ایران مورد قبول واقع شده؛ در حالی که من بر این نظرم که اتفاقاً‌ تئاتر خیابانی است که اجرای آن بسیار دشوارتر از تئاتر صحنه‌ای است و ا‌نرژی و تخصص بیشتری برای کار می‌طلبد.»
وکیلیان خاطر نشان کرد:«انتظار من این است که مدیران، همان طور که به تئاتر صحنه‌ای توجه می‌کنند، به تئاتر خیابانی به عنوان یک فرزند ناتنی تئاتر نگاه نکنند و هر آن چه که از امکاناتشان برمی‌آید، از این گونه تئاتری حمایت کنند.»
وی افزود:«تئاتر خیابانی نمایشی است که مردم نیز به طور کاملاً مستقیم با آن در ارتباط هستند و دیدن آن می‌تواند برای هر فرد از هر قشری مورد توجه قرار گیرد و مخاطب را در مرحله‌ای قرار دهد که امکان انتخاب را برای دیدن یا ندیدن آن به راحتی داشته باشد.»
این فعال تئاتر‌ در بخش خیابانی دیگری از صحبت‌های خود جشنواره شبانه تئاتر را گامی ارزشمند در راستای توسعه تئاتر و جلب تماشاگر دانست و گفت:«اگر چه نصب جایگاه مخصوص در محوطه بیرونی تئاترشهر، اجرای نمایش‌ها را به سمت اجرای نمایش‌های میدانی سوق داده و دیگر نمی‌توان از اجراهای آن با نام تئاتر خیابانی نام برد، همین امر نیز گامی مهم در جهت جذب تماشاگران تئاتر است.»
وکیلیان درباره نمایش امید به زندگی گفت:«این نمایش را به خانم‌هایی تقدیم کرده‌ام که یک عمر با بداخلاقی همسرشان کنار آمده‌اند؛ موضوع نمایش هم حول این محور است که فکر می‌کنم برای علاقه‌مندان به تئاتر جذاب باشد.»
وی با اشاره به ویژگی این اثر نمایشی توضیح داد:«من در اجرای این نمایش، از بازیگر حرفه‌ای استفاده نمی‌کنم. بازیگران من، خودِ تماشاگران هستند که فکر می‌کنم(اگر تعریف از خود نباشد) جسارتی در عرصه کارگردانی است.»