پیام حسین پارسایی به یازدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی تهران ـ مبارک
جشنواره امسال"رویکرد به قصه‌ها و حکایات فرهنگ ایرانی" را مد نظر داشته و در سرلوحه خویش دستیابی به چنین هویتی را جست‌وجو می‌کند.
در سپیده‌دمان تاریخ و فرهنگ بشری، "هنر نمایش" به عنوان"همراز و همدم انسان" با چشم گشودن به دنیای پیرامونی و دغدغه‌های همیشگی جان و تن آغاز می‌شود و انسان، با تمسک به نگاره‌های غارها و سفالینه‌ها و روی آوردن به ساخت و ساز"عروسک‌ها" به ارتقاء و تعالی افکار و تبلور و تجلی رفتارها و نگرش‌ها و مفاهیم شناخت شناسی هستی همت می‌گمارد. او همواره به دنبال فرآیند دگرگونی در لابه‌لای دنیای پیچیده بلوغ و تکامل خویش است.
در این چرخه پویای فرهنگی با رویکردها و رهیافت‌های اجتماعی، نفس زنده، پویا و متحرک و موج‌آفرین آدمی در بستر نقش آفرینی زندگی، به تأسی از ذات هستی بخش حضرت باری تعالی به واسطه‌هایی کوچک از شیئی و جسم دست می‌یازد تا روح و نفخه جان آفرینی را به قالب عروسک‌ها بنشاند.
این اشیاء کوچک و دست‌ساز، با جان بخشی آدمی، مرزها را درمی‌نوردند و بی هیچ دغدغه‌ای جغرافیایی و سرزمینی، ابعادی بشری و زمینی به خود گرفته و تجلی کوچکی از حیات فرهنگی بشر به شمار می‌روند.
مذهب و هنر در تعاملات دیرینه خود مدام در تزاید و تکثیر اندیشه و فرهنگ سازی بوده‌اند و همخوانی ادیان الهی در حوزه اشتراک مبانی و اصول، به جست‌وجوی آرمان‌های گمشده و سعادت و فضیلت در ابعاد مشهود و غیر مشهود فرهنگ نیازهای درونی خود را رقم زده است. "دنیای عروسکی" نیز با همه صداقت‌ها و جمعیت‌ها دوران کودکی بشر را بازگو می‌کند تجلیات همان دغدغه‌های رنج‌آمیز و تلاشی برای محیط پذیری و هویت‌یابی در این روند فرهنگی است و دیرگاهی است که در فراز و نشیب تاریخ هنر، این هنر والا، پیچیدگی‌های دنیای امروزین و ترس و اضطراب بشری با شاخصه‌ها و مولفه‌های متفاوت فرهنگی تنوع کمی و کیفی بسیاری را به خود گرفته، چندان که امروزه تئاتر عروسکی یکی از گونه‌های مهم و اساسی تئاتر اجتماعی نیز به شمار می‌رود که به دلیل قابلیت‌های ویژه و سرشار، یکی از راه‌های کلیدی و اساسی تعلیم و تربیت و نیز تجلیات زیباشناسانه انسانی و دل مشغولی‌های متولیان فرهنگ هر جامعه است. اگر بپذیریم که هویت فرهنگی با شناسه‌های ذوقی و هنری هر دیاری رابطه مستقیم و مرتبط دارد باید به ریشه‌های عمیق نمایش عروسکی در اعماق و ژرفای فرهنگ ایرانی اشاره کنیم که نوعی دستاورد ذوقی این فرهنگ را ابراز می‌دارد اگر چه حوادث گوناگون تاریخی و گسست‌های فرهنگی، کمتر مجال ظهور و بروز این هنر را به ما ارزانی داشته، اما این رویدادهای فرهنگی و برپایی مغتنم یازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران در راستای تبادل تجربیات و تعامل اندیشه‌ها و آخرین ابتکارات صحنه‌ای و تجربی هنرمندان برای نشان دادن هویت غنی و ارزشمند فرهنگ انسان ساز اسلامی و ایرانی منظری است تا از دریچه آن بتوان به نظاره انسان و هویت هستی شناسانه او و مشترکات فرهنگی نشست.
خصوصاً آن که جشنواره امسال"رویکرد به قصه‌ها و حکایات فرهنگ ایرانی" را مد نظر داشته و در سرلوحه خویش دستیابی به چنین هویتی را جست‌وجو می‌کند.
با آرزوی موفقیت برای هنرمندان این رشته
حسین پارسایی