به گزارش سایت ایران تئاتر از روابط عمومی تئاترشهر، در ابتدای این نشست، مهران امام‌بخش در خصوص چگونگی انتخاب نمایشنامه"خدا را هجی کن" گفت:«پیش از این که بخواهم این نمایشنامه را برای اجرا انتخاب کنم، تصمیم داشتم نمایشنامه‌ای از یاسمینا رضا را برای اجرا آماده کنم؛ اما به دلیل این که شرایط روی صحنه بردن این نمایش در آن زمان مهیا نبود، به پیشنهاد یکی از دوستان، تصمیم گرفتم نمایشنامه"خدا را هجی کن" را به این شیوه به صحنه ببرم.»
به گزارش سایت ایران تئاتر از روابط عمومی تئاترشهر، در ابتدای این نشست، مهران امام‌بخش در خصوص چگونگی انتخاب نمایشنامه"خدا را هجی کن" گفت:«پیش از این که بخواهم این نمایشنامه را برای اجرا انتخاب کنم، تصمیم داشتم نمایشنامه‌ای از یاسمینا رضا را برای اجرا آماده کنم؛ اما به دلیل این که شرایط روی صحنه بردن این نمایش در آن زمان مهیا نبود، به پیشنهاد یکی از دوستان، تصمیم گرفتم نمایشنامه"خدا را هجی کن" را به این شیوه به صحنه ببرم.»
جلسه پرسش و پاسخ نمایش"خدا را هجی کن" به کارگردانی مهران امام‌بخش، بعد از پایان اجرا، در محل تالار نوی تئاترشهر برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر از روابط عمومی تئاترشهر، در ابتدای این نشست، مهران امام‌بخش در خصوص چگونگی انتخاب نمایشنامه"خدا را هجی کن" گفت:«پیش از این که بخواهم این نمایشنامه را برای اجرا انتخاب کنم، تصمیم داشتم نمایشنامه‌ای از یاسمینا رضا را برای اجرا آماده کنم؛ اما به دلیل این که شرایط روی صحنه بردن این نمایش در آن زمان مهیا نبود، به پیشنهاد یکی از دوستان، تصمیم گرفتم نمایشنامه"خدا را هجی کن" را به این شیوه به صحنه ببرم.»
وی افزود:«معتقدم هر اثر نمایشی که روی صحنه می‌رود، باید رویکرد جامعه را هم در بر داشته باشد؛ این در حالی است که تئاتر نباید در خدمت جریان و ایده‌ای خاص باشد، زیرا رسالت تئاتر چیز دیگری است.»
امام‌بخش گفت:«در این نمایشنامه، مجبور شدیم متن را بازنویسی کنیم، ضمن این که این، یک متن سیاسی است که می‌تواند در اختیار یک ایدئولوژی خاص باشد.»
وی افزود:«نمایشنامه"خدا را هجی کن" در سال 58 که اوج گفت‌وگوهای احزاب سیاسی در میان بود، اجرا شد و همان طور که دیدیم، بسیار مورد استقبال نیز قرار گرفت، زیرا نمایشنامه‌های این چنینی در آن دوران، به دلیل مضامین سیاسی خود، بسیار مورد توجه بود. اما آیا در این برهه زمانی نیز می‌توان عین نمایشنامه را روی صحنه برد؟ به طور حتم خیر، زیرا در این دوره زمانی تماشاگر حوصله شنیدن این حرف‌ها را ندارد و اگر بخواهیم همان نمایشنامه را بدون هیچ جرح و تعدیلی، دوباره برای اجرا آماده کنیم، به نظر من بزرگ‌ترین خیانت را به تماشاگر کردیم.»
کارگردان نمایش"خدا را هجی کن" در بخش دیگری از سخنان خود گفت:«در این نمایش، برای ما شرایط سیاسی حاکم بر نمایشنامه اهمیتی نداشت؛ بلکه آن چیزی که در بازنویسی این نمایشنامه برای ما اهمیت داشت، شرایط سخت شخصیت‌های نمایش بود که در یک پروسه زمانی رفتارهای مختلفی را ارایه می‌دهند.»
وی افزود:«برای کارگردانی در این نمایش، تمام تلاش خود را به کار بردم تا به شکلی متفاوت با غلط‌های رایج بازیگری در تئاتر ایران مقابله کنم، زیرا معتقدم تئاتر ایران در زمینه بازیگری دچار اشکالات عمده بسیاری است.»
این بازیگر و کارگردان تئاتر خاطر نشان کرد:«اصولاً روی صحنه بردن یک نمایش توسط کارگردان، باید مبتنی بر خواسته اجتماع درون خود و تحولات فکری آن باشد و اگر به نظر من غیر از این باشد، می‌توان گفت یک سرگرمی صرف است و اگر بخواهیم به تئاتر به مثابه یک سرگرمی نگاه کنیم، اشتباه محض است.»
افشین هاشمی، یکی از بازیگران نمایش"خدا را هجی کن" در ادامه این جلسه گفت:«در این نمایش، آن چه که برای شخصیت‌های نمایشنامه مهم است، اعتقاد به ذات خداوند فارغ از مسایل سیاسی مطرح شده در متن است و این معنی را می‌توان در روابط بین انسان‌های نمایش دید.»
آرش دادگر، بازیگر و مشاور کارگردان این نمایش هم طی سخنانی گفت:«در این نمایش دیدگاه سیاسی خاصی وجود دارد، بنابراین تمام سعی خود را کردیم تا تفکرات سیاسی را از متن بیرون بکشیم. اتفاقی که در بازنویسی این نمایشنامه افتاده، این است که زمان، روابط و گفت‌وگوها فشرده شده و دیگر احتیاجی به پرگویی نیست.»
وی افزود:«در اجرای این نمایش سعی کردیم به چرایی پاسخ ندهیم و این چگونگی متن باشد که برای ما مهم باشد. ما اعتقاد داریم تئاتر باید واقعاً تئاتر باشد و همه پدیده‌های پیرامون خود را در بر داشته باشد. ما تئاتری کار می‌کنیم که درست باشد و می‌کوشیم تئاتر را در اختیار تفکر خاصی قرار ندهیم.»
این جلسه با سوالات تماشاگران ادامه یافت.