مترجمان ایرانی زبان فارسی را زنده نگه داشته‌اند
اکبر رادی: رضا سیدحسینی با زبانی فصیح، بلیغ، فشرده و روان، ترجمه‌های خود را به جامعه اهدا کرده است. او در کنار افرادی مانند محمد قاضی، ابوالحسن نجفی، مصطفی رحیمی، ابراهیم یونسی، به‌آذین و دریابندری، جزء بهترین مترجمان کشورمان است.
رضا آشفته:
جشن سالانه کانون ملی منتقدان تئاتر ایران با تجلیل از رضا سیدحسینی و تقدیر از اکبر رادی، چهارشنبه، 8 شهریور ماه، در تالار قشقایی برگزار شد.
در این مراسم که به اهدایِ جوایزی به برگزیدگان سال 84 از دیدگاه کانون ملی منتقدان تئاتر ایران انجامید، اسماعیل خلج، نصرالله قادری، مهرداد رایانی‌مخصوص، محمد بهرامی و جمعی از هنرمندان و منتقدان تئاتر شرکت کرده بودند.
اکبر رادی، در تجلیل از رضا سیدحسینی گفت:«آشنایی ما به نیم قرن می‌رسد. در سال 1338 ، در یک مسابقه داستان نویسی که از سوی مجله اطلاعات هفتگی و جوانان امروز برگزار شده بود، شرکت کردم. در آن مسابقه بین 1000 نفر، برگزیده شدم. رضا سیدحسینی یکی از پنج داور آن مسابقه بود و چون این مسابقه برای من یک نقطه عطف محسوب می‌شد، من که برای اولین بار او را در دفتر اطلاعات هفتگی دیدم، در خاطرم مانده است. رضا سیدحسینی در آن جا مرا به خواندن آثار چخوف دعوت کرد.»
بنا به گفته رادی، او پیش از 1338 در سال 1336 با ترجمه‌های رضا سیدحسینی آشنا شده بود و در سال 1340 مکتبهای ادبی وی را خواند که در آن زمان، کتابی کمتر از 200 صفحه بود و امروز این کتاب به 3 جلد و 1200 صفحه رسیده است. مکتبهای ادبی، تاکنون، چند نسل را به لحاظ تئوریک و آشنایی با مکتبهای ادبی و هنری دنیا آشنا کرده است.
نویسنده"روزنه آبی" در ادامه، به تجربیات رضا سیدحسینی در نشر زمان اشاره کرد که توسط این انتشارات، 120 عنوان از بهترین کتاب‌های تاثیرگذار زمان خود را منتشر کرده است.
وی گفت:«رضا سیدحسینی دارای روحیه دانشجویی است و از ابتدایی‌ترین آثار تا موخرترین آن‌ها، رفته رفته، پیشرفت و تعالی را طی کرده است.»
اکبر رادی تجلیل از آدم‌های بزرگ را بدون توجه به مناسبات، امری طبیعی دانست و گفت:«من به عنوان یکی از شاهدان عینی کار رضا سیدحسینی، وظیفه خود دانستم که یک گزارش و شهادت بر اعمال انسانی بدهم که در چند زمینه الگو بوده و وجه غالب شخصیت او ترجمه بوده است.»
وی به سردبیری رضا سیدحسینی در مجله سخن و در ادامه سردبیری پرویز ناتل خانلری، هوشنگ طاهری و محمود کیانوش اشاره کرد و گفت:«مجله سخن با سردبیری او، یکی از درخشان‌ترین دوره‌ها را پیش روی گذرانده است. رضا سیدحسینی در این دوره نویسندگانی مانند غلامحسین ساعدی، بهرام صادقی و جمال میرصادقی را کشف و آن‌ها را به جامعه فرهنگی ایران معرفی می‌کند.»
نویسنده"ملودی شهر بارانی" گفت:«رضا سیدحسینی با زبانی فصیح، بلیغ، فشرده و روان، ترجمه‌های خود را به جامعه اهدا کرده است. او در کنار افرادی مانند محمد قاضی، ابوالحسن نجفی، مصطفی رحیمی، ابراهیم یونسی، به‌آذین و دریابندری، جزء بهترین مترجمان کشورمان است.»
اکبر رادی با اشاره به 35 سال، تدریس ادبیات فارسی در مدارس و مطالعه متون کهن و معاصر ایران و جهان با قاطعیت اعلام کرد:«زبان معیار فارسی را مترجمان درجه یک، زنده نگه داشته‌اند و نه نویسندگان ایرانی.»
وی افزود:«ایشان، نسبت به زبان فارسی، تعصب داشته‌اند و حرمت کلمه را حفظ کرده‌اند و این افراد ترکیبی از دو جبهه بودند که شامل زبان شناسان و ادیبان می‌شدند.»
نویسنده"پلکان" درباره ویژگی شخصیت مترجمی رضا سیدحسینی گفت:«او بسیار با استعداد است و شم بسیار قوی در کار خود دارد. رضا سیدحسینی از هوشمندی نادری برخوردار است.»
وی افزود:«رضا سیدحسینی در زمینه تئاتر، ترجمه‌های کمتری ارائه کرده است. "تولد" آرمان گاتی، "دو جلاد" آرابال، "استاد" یونسکو، از جمله نمایشنامه‌هایی است که توسط او ترجمه شده‌اند. رضا سیدحسینی، در ضمن، جزء اولین کسانی بودند که اصطلاح"تئاتر پوچی" را برای کلمه فرانسوی"ابسورد" در مکتبهای ادبی در نظر گرفت. تئاتر پوچی از این منظر یعنی تئاتری درباره پوچی حیات و تنهایی انسان.»
وی در ادامه آرزو کرد که ای کاش ما یک دانشکده زبان‌های خارجی را به دلیل خدمات خاص و ماندگار رضا سیدحسینی با نام بزرگ او مزین کنیم.
رضا سیدحسینی نیز پس از دریافت هدایا و لوح سپاس خود از دست حسین پارسایی، با تشکر از اکبر رادی به دلیل ظرافت و لطافت کلامش و برگزارکنندگان جشن گفت:«من احساس می‌کنم که به تئاتر بدهکار شده‌ام چون طرح‌ها و کارهای ناقصی داشته‌ام که تا امروز آن‌ها را به نتیجه نرسانده‌ام.»
وی افزود:«چند سال پیش دکتر قطب‌الدین صادقی یک کتاب درباره زیبایی شناسی تئاتر که در آن بزرگان و فلاسفه جهان درباره تئاتر اظهار نظر کرده‌اند، به من داد تا آن را ترجمه کنم. حتی با نشر قطره هم قراردادی امضاء کردم. متاسفانه به دلیل مشغله کاری، تاکنون موفق به ترجمه آن نشده‌ام. امیدوارم این جشن، بهانه‌ای باشد تا از امروز، تمام کارهایم را کنار بگذارم و آن را ترجمه کنم. کتابی است که به نظرم حتی بیشتر از مکتبهای ادبی، به درد اهل تئاتر خواهد خورد.»
نصرالله قادری، رئیس کانون ملی منتقدان تئاتر نیز در این جشن درباره تعامل منتقدان و هنرمندان سخنرانی کرد و گفت:«همان طور که یک کارگردان و هنرمند امکان اشتباه دارد، یک منتقد نیز ممکن است خبط کند، اما این دلیل بر نادانی و دشمنی نیست. اگر منتقدی با حب و بغض بخواهد درباره اثری بنویسد، ریشه این دشمنی در متنش مشخص خواهد بود.»
وی افزود:«برای اعتلای تئاتر، بر وجود هنرمند و منتقد نیاز است و این دو، باید با دانایی و سعه صدر، با یکدیگر تعامل داشته باشند. با این ارتباط، هر دو بر اشکالات احتمالی خود غلبه خواهند کرد و در نتیجه، تئاتر پیشرفت می‌کند.»
در پایان جلسه، برگزیدگان، جوایز خود را دریافت کردند و از اکبر رادی نیز برای حضور و سخنرانی در این جشن قدردانی شد.