عنکبوتی که آرزو داشت پروانه باشد

عنکبوت پیری که آرزوی پروانه شدن دارد، نامه‌ای پیدا می‌کند که در آن گفته شده، اگر خون جوان عاشقی را زمانی که قرص ماه کامل می‌شود، بریزی،‌وقتی خورشید طلوع کند، به زیباترین پروانه دنیا تبدیل می‌شوی...
×‌×‌‌×
افشین قاسمی، کارگردان جوان دانشکده سینما- تئاتر که سال 83 برای نخستین‌بار اتود‌های «عنکبوت پروانه‌ای» را درشکلی موزیکان و ساده برای پایان‌نامه‌ی ‌یکی از همکلاسی‌هایش زده بود، سال پیش این نمایش را با تغییراتی در شکل اجرایی و متن برای پایان‌نامه دوره لیسانس خودش آماده کرد و به‌دنبال آن در بخش مسابقه نهمین جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان شرکت کرد و جایزه طراحی و ساخت عروسک را دریافت کرد.
او درباره تغییرات این نمایش طی یک پروسه دو ساله می‌گوید: «ایده‌ اولیه نمایش داستان عنکبوتی بود که پروانه‌‌ای را شکار می‌کند و تصمیم‌ می‌گیرد به‌جای خوردن پروانه برای مدتی او را وسیله سرگرمی خودش بکند. ولی به‌مرور عاشق پروانه می‌شود. اساتیدی که نمایش را آن زمان دیده‌اند تاکید داشته‌اند که اجرای ساده‌ای از این کار داشته‌ایم که نیاز به تغییراتی دارد. به‌همین دلیل تصمیم گرفتم برای پایان‌نامه دوره لیسانس هم متن و هم اجرای نمایش را تا حدودی پیچیده‌و پخته‌تر کنم. بنابراین داستان را به کل تغییر دادم و شخصیت‌های جدیدی را وارد نمایش کردم.»
قاسمی که از زمان جشنواره دانشجویی تا اجرا در جشنواره بین‌المللی تهران – مبارک هم تغییراتی در کار داده می‌گوید: «سعی کردم برای اجرا در جشنواره بین‌المللی متن را کوتاه تر کنم و به‌همین دلیل تغییراتی را در دکور‌هم ایجاد کردم و موسیقی نمایش را که ترکیبی از ساز‌های سنتی چون تار، سنتور و تنبک بود به سازهای کلاسیک چون ویولن و پیانو تغییر دادم تا فضای اجرایی نمایش که با حضور حشرات شکل می‌گرفت برای تماشاگر ملموس‌تر باشد.»
قاسمی هم جزو گروه‌های دانشجویی است که بعد از یک تجربه اجرای دانشگاهی و کسب جایزه دوم طراحی و ساخت عروسک به جشنواره تهران – مبارک راه یافته ولی معتقد است که وضعیت کمک‌هزینه تعلق گرفته به گروه‌های دانشجویی خیلی مطلوب نبوده. او در این‌رابطه می‌گوید: «برای اجرایی کردن نمایش و شرکت در جشنواره بین‌المللی سختی‌های زیادی کشیدیم و دوست داشتیم که تغییرات کلی در عروسک‌ها ایجاد کنیم تا شکل جذاب‌تر و زیبا‌تری پیدا کنند ولی با کمک هزینه اندکی که به گروه‌های دانشجویی تعلق گرفته بود، تنها توانستیم یک روتوش کلی در عروسک‌‌ها داشته باشیم.»
«عنکبوت پروانه‌ای» با هشت عروسک که در اندازه‌های 35 تا 40‌سانت ساخته شده‌اند، قرار است باتکنیک Top Table یا همان سیاه رومیزی اجرا شود. قاسمی که معتقد است این تکنیک بعد از شیوه ماریونت (نخی) جزو تکنیک‌های مورد علاقه‌او است، درباره دلایل استفاده خود ازاین روش می‌گوید: «آموزش تکنیک رومیزی نسبت به تکنیک‌هایی چون نخی و دستکشی راحت‌تر است و چون در اجرای این کار‌امکان استفاده ازتجربیات دانشجویان هم دوره خودم را نداشتم، تصمیم‌گرفتم که با دانشجویان سال اولی کار کنم. به‌همین دلیل ترجیح دادم که این تکنیک را مورد استفاده قرار بدهم تا با سرعت بیشتری کار را جلو ببریم.»