عروسک نخی، خدای عروسک‌ها است
در حالی که بسیاری از گروه‌ها، شیوه‌ی عروسکی سیاه را برای اجرای نمایشهای‌شان انتخاب کرده‌اند، او نمایش خود را با عروسک‌های نخی اجرا می‌کند. ۱۲ عروسک اصلی نمایش به شیوه‌ی ماریونت اتریشی آماده شده‌اند. مریم ضیایی، ...
در حالی که بسیاری از گروه‌ها، شیوه‌ی عروسکی سیاه را برای اجرای نمایشهای‌شان انتخاب کرده‌اند، او نمایش خود را با عروسک‌های نخی اجرا می‌کند. 12 عروسک اصلی نمایش به شیوه‌ی ماریونت اتریشی آماده شده‌اند.
مریم ضیایی، کارگردان نمایش هفتواد می‌گوید: «کارکردن با عروسک‌های نخی بسیار مشکل است و در ایران به جز آقای غریب‌پور، کمتر کسی به این شیوه کار کرده‌است.»
او که عروسک نخی را خدای عروسک‌ها می‌داند، می‌گوید: «براساس تجاربم این شیوه را انتخاب کردم. این شیوه برای کار من مناسب‌تر بود چون عروسک نخی، تنها عروسکی است که حرکت آن بی‌نهایت شبیه حرکت انسان است.»
عروسک‌های این نمایش در کارگاه شخصی این گروه ساخته شده‌اند. تمرینات نمایش هم در سالن شخصی همین گروه انجام می‌شود؛ سالنی که ورزشی است و بخشی از آن به این امر اختصاص یافته است: «نگهداری عروسک‌ها خیلی مشکل است و رفت وآمد آن‌ها خیلی خطرناک چون ممکن است عروسک‌ها به راحتی دچار آسیب‌دیدگی شوند.»
به باور او تالار فردوسی قطعاً مناسب‌ترین مکان برای اجرای این نمایش است اما چون در طول برگزاری جشنواره، نمایش رستم و سهراب در این تالار اجرا می‌شود، ضیایی ناچار است نمایش خود را در تالار هنر اجرا کند: «ما در آن تالار با هزار و یک مشکل روبه‌رو می‌شویم اما به‌هر حال چاره‌ای نیست و امیدوارم اگر نوبت اجرای عمومی گرفتیم، بتوانیم نمایش را در تالار مناسب‌تری اجرا کنیم.»
متن نمایشنامه را خودش نوشته و داستان را از شاهنامه فردوسی گرفته است. داستان درباره به‌وجود آمدن شهر کرمان و ارگ بم است. شهر کجاران تحت حمایت اردشیر بابکان است؛ شهری که درآمد مردم آن ناشی از ریسندگی زنان آن است. هفتواد ، مردی است فقیر که 7 پسر دارد تا اینکه یک کرم برای او کار ریسندگی را انجام می‌دهد و او ثروتمند می‌شود اما به‌همان نسبت هم کرم بزرگ‌تر می‌شود تا اینکه...
این داستان گرچه یکی از زیباترین داستان‌های شاهنامه است اما در میان عام مردم چندان شناخته شده نیست: «یکی از داستان‌های مهجور شاهنامه است اما در میان مردم کرمان و کارنامک کاملاً شناخته شده است.
در چین هم چنین اسطوره‌ای وجود دارد که نام آن کرم طلایی است و با این داستان، کاملاً هماهنگ است.»
این نمایش هم مانند تعداد دیگری از کارهای این دوره از جشنواره بدون کلام اجرا می‌شود و تنها بخش‌های نقالی دارد . مخاطبان نمایش را می‌توان عام فرض کرد چون نمایش تأکیدی روی هیچ‌گروه سنی خاصی ندارد.