براساس مثل‌ها و متل‌های ایرانی

«لباس فرفری» که نخستین تجربه کارگردانی حرفه‌ای مهدیه اخوان نیک در عرضه تئاتر عروسکی محسوب می‌شود، قبلاً در جشنواره نهم تئاتر عروسکی دانشجویان اجرا شده بود و این بار با همکاری دانشجویان هنرهای زیبا آماده اجرا در جشنواره تهران – مبارک می‌شود.
*‌*‌*
اخوان نیک که «لباس فرفری» را براساس «مثل‌ها و متل‌های» ایرانی نوشته است، با تکنیک سیاه رومیزی (Top Table) اجرا می‌کند و برای ایجاد حرکت چشم و پلک عروسک‌ها، مجبور شده تا از زمان جشنواره عروسکی دانشجویی تا جشنواره تهران – مبارک عروسک‌ها را تغییر دهد و آنها را بزرگ‌تر کند و به همین تناسب مجبور شده که دکور را نیز تغییر دهد و از دو میز بزرگ استفاده کند.
وی با اشاره به حجم دکور و عروسک‌های نمایش «لباس فرفری»، گفت: «با تلاش‌های بسیار موفق شدم که از کارگاه دکور و صحنه دانشگاه استفاده کنم و زودتر از زمان جشنواره دکور کار را بسازم، در حالی‌که الآن با مشکل کمبود جا مواجه شده‌ام.چون دانشگاه حاضر نیست این دکور‌ها را نگه دارد و اداره تئاتر هم مسؤولیتی در قبال نگهداری آن نمی‌پذیرد و واقعاً نمی‌دانم که با این حجم سنگین دکور چه باید بکنم.»
وی ادامه داد: «در آستانه جشنواره همه گروه‌ها در تب‌و تاب این هستند که زودتر از امکانات کارگاه دکور تئاتر شهر استفاده کند تا بتوانند حداقل یک روز قبل از اجرایشان با دکور تمرین کنند، در حالیکه ما هم که دکورها و عروسک‌هایمان را آماده کرده‌ایم -‌به دلیل نبود فضای مناسب و کافی نمی‌دانیم که چه کاری انجام دهیم، در حالیکه برای جشنواره دانشگاهی این مشکلات را نداشتیم و با کمبود بودجه به راحتی کار می‌کردیم.»
اخوان نیک همچنین در باره بودجه و کمک‌هزینه گروه‌ها، گفت: «با توجه به اینکه مجبور به تغییر دکور و عروسک‌های نمایش شدم، تا حدودی هزینه کارم بالا رفت.از طرفی چون تمرینات گرو‌ه‌ام از 8 تا 11 شب در اداره تئاتر بود، مجبور هستم که شب‌ها برای بعضی از اعضا آژانس بگیرم و به همین دلیل فکر می‌کنم که این کمک هزینه خیلی کفاف اجرای این نمایش را نمی‌دهد.البته نباید فراموش کرد که این بودجه نسبت به جشنواره دانشجویی خیلی بیشتر است.»
وی در پایان با اظهار نارضایتی از سالن پیشنهادی شورا برای اجرای نمایش «لباس فرفری» گفت: «ترجیح می‌دادم که در یکی از سالن‌های مجموعه تئاتر شهر و یا مولوی اجرا بروم، در حالیکه گویا سالن کانون پرورش فکری – کودکان و نوجوانان را برای این نمایش در نظر گرفته‌اند و متأسفانه توجهی به حجم کاری این نمایش نشده است.چون در این کار سه میز سه‌متری وجود دارد که مدام باید جای آنها تغییر داده شود و از طرفی حجم پشت صحنه کار هم زیاد است و امید دارم که فکر بهتری برای این‌کار شود.