گفت‌وگو با ایرج طهماسب درباره انتشار نمایشنامه داستان لطیف عروسک‌ها به‌سراغم بیایید
نمایشنامه داستان لطیف به قلم ایرج طهماسب همزمان با برگزاری جشنواره توسط مرکز انتشارات اداره کل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد به چاپ رسید. این بازیگر، کارگردان و نویسنده در آفرینش عروسک‌ها تجربه سه دهه‌ای دارد. او از دهه ...
نمایشنامه داستان لطیف به قلم ایرج طهماسب همزمان با برگزاری جشنواره توسط مرکز انتشارات اداره کل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد به چاپ رسید. این بازیگر، کارگردان و نویسنده در آفرینش عروسک‌ها تجربه سه دهه‌ای دارد. او از دهه هفتاد به‌سراغ عروسک‌ها نرفته است و عرصه سینما را برای فعالیت‌های هنری‌اش انتخاب کرده است.
گفت‌وگوی ذیل با ایرج طهماسب درباره این نمایشنامه‌ی منتشر شده‌است.
1- نوشتن این نمایشنامه در چه دوره‌ای از کارهای شما شکل گرفته و چه‌سرانجامی داشت؟
- نخستین نمایشنامه‌ای که نوشتم «داستان خرسی که می‌خواست خرس بماند» موضوعی کاملاً جدی داشت. . . اصلاً از اول هم فکر می‌کردم می‌شود با عروسک‌ها حرفهای مهمی زد. سال‌ها بعد پایان‌نامه دانشگاهم نیز اجرای نمایش «استریپ تیز» نوشته مروژک بود که با تغییراتی در متن آن را اجرا کردم برای دانشگاه و جشنواره. به‌وضوح دیدم که استقبال خوبی از اینگونه اثار می‌شود. سال‌ها بود که با عروسک در تلویزیون برای بچه‌ها برنامه اجرا می‌کردم. مدت‌ها بود دلم لک زده بود که یک نمایش عروسکی جدی برای بزرگسالان اجرا کنم.
تا به پیشنهاد مرکز هنرهای نمایشی و اختصاص بودجه عروسکی شروع به کار کردم. اصل داستان را درست یادم نیست از کجا پیدا کردم. حدس‌می‌زنم مربوط می‌شد به دوره خواندن افسانه‌های کهن. داستانی بود که در آن ماهیگیری، ماهی طلایی می‌یافت که زندگیش را عوض می‌کرد.
از طرفی شعر خیام و اینکه ما لعبتکانیم و در یک صندوق هستیم و بعد موسیقی خراسانی که واقعاً وحشی و دلنشین بود و خلاصه همه چیز دست به دست هم داد که‌داستان لطیف شکل بگیرد.
2- نوشتن برای عروسک لازمه چه مولفه‌هایی است؟
- لازمه نویسندگی نمایشنامه عروسکی احاطه به دانش عروسکی است. باید گونه‌های مختلف نمایش عروسکی را بشناسید. اما از اینها مهمتربه تخیل احتیاج دارید. شما باید درباره چیز‌هایی بنویسید که در واقعیت وجود ندارد و تخیل به شما کمک می‌کند.
باید بدانید که نمایش عروسکی بسی گسترده‌تر و فراتر از اجرای تئاتر است. عروسک هر چیز میتواند باشد غیر‌از بازیگر تئاتر و یک صحنه واقعی!
3- انتشار نمایشنامه عروسکی، چه نتیجه‌ای را در حوزه هنر نمایش دارد؟
- نمایشنامه نویس عروسکی به تعداد انگشت دست داریم. چرایش را نمی‌دانم. شاید چون نوشتن تخیل کار دشواری باشد. اما انتشار نمایشنامه عروسکی میتواند نوع نگارش را به علاقه‌مندان این رشته بیاموزد.
نمایشنامه عروسکی نوشته‌ای است چیزی بین نمایشنامه تئاتری و سناریو.
ساختار عجیبی دارد!
4- چند نمایشنامه نوشته‌اید و چه تعداد آنان منتشر شده‌است؟
- سه نمایشنامه عروسکی نوشته‌ام. اولی «داستان خرسی که می‌خواست خرس بماند» که یک اثر اقتباسی بود و در سال‌های بعد از انقلاب اجرا شد. دومی داستان لطیف است که اینک در اختیار دارید و چندین سال بعد نوشتم و نمایش نامه «فریاد طوطی» هم هست که می‌خواهم بعد‌از اجرای آن چاپ‌اش کنم.
ما‌بقی نوشته‌هایم، سریال‌های تلویزیونی عروسکی یا سینمایی بوده‌اند که امیدوارم روزی چاپ بشوند.
5- فرصتی باشد برای عروسک‌ها خواهید نوشت؟
- امیدوارم عروسک‌ها دوباره به سراغم بیایند و وادارم کنند تا قصه زندگیشان را بنویسم. همیشه گفته‌ام این قصه‌ها هستند که نویسنده‌ها را به‌این سو و آن‌سو می‌کشانند.
بعضی قصه‌ها تئاتری، بعضی عروسکی، بعضی فیلم هستند. امیدوارم قصه عروسک‌ها به‌سراغم بیاید. البته مهم این است که عروسک‌ها با شند. روی صحنه، روی پرده سینما، یاروی صفحه تلویزیون. در تمام این سال‌ها تلاش کرده‌ام عروسک‌ها باشند.
6- درباره این نمایشنامه چند خط بنویسید؟
- داستان لطیف. سرگذشت طنبور نوازی است که عاشقانه می‌نوازد و می‌خواند اما زنی دارد که از او خواسته‌های بی شماری دارد.
عاقبت آرزوهای زیاد، سرانجام ناخوشایند است!