مینو فرشچی :«دورماندگی من از تئاتر عروسکی در حالی است که رشته تحصیلی من تئاتر عروسکی بوده و امروز با دیدن این نمایش احساس کردم دوباره به تئاتر عروسکی نزدیک شدم. البته کودکان نیز با این نمایش ارتباط خوبی برقرار کردند.»

پیمان شیخی:جلسه نقد و بررسی نمایش"گاو" به کارگردانی مشترک حامد زحمت‌کش و مهدی فرشیدی سپهر با حضور منتقدان جلسه، مینو فرشچی، چیستا یثربی، ارجمند و مهرداد ابوالقاسمی در تالار چهارسوی مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، این نشست با حضور تنی چند از اعضای کانون ملی منتقدان تئاتر و علاقه‌مندان به تئاتر برگزار شد، حامد زحمتکش ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران در جلسه گفت:«با یک نظر اجمالی می‌توان درک کرد‌ که تمام آثار نمایش عروسکی که اجرا می‌شود به لحاظ کیفی دارای سیر نزولی است؛ به همین دلیل انگیزه‌ای برای ما به وجود آمد که دست به خلاقیت بزنیم و با هدف کار برای کودک و نوجوان این نمایش را آماده اجرا کنیم. در ابتدا طرح این نمایش، قصه‌ای یک خطی بود و با توجه به این که زبان نمایش، زبان تصویری است، تا حد ممکن تصویرسازی کرده و یک سری تابلوی نمایشی ساختیم. پس از آماده شدن طرح، آن را به مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ارائه کردیم.»
ارجمند در ادامه جلسه گفت:«نمایش شما دارای کیفیت خوبی بود و احساس می‌شود که ترکیبی از انواع تئاتر عروسکی است؛ اما متوجه نشدیم که وجود"گاو" در این نمایش اتفاقی بود و یا به عنوان یک سنبل استفاده شده بود، چرا که"گاو" در فرهنگ ایران باستان و هند به دلیل بارور بودنش، مقدس محسوب می‌شده است. در این نمایش نیز با ورود گاو به زندگی دو شخصیت داستان، زندگی آنان دچار تحول می‌شود.»
سپس فرشیدی‌ سپهر، کارگردان نمایش، گفت:«در روند کار با تحلیل‌های گوناگونی مواجه شدیم که تاثیراتی نیز در کار ما داشت. تقریباً از"گاو" هم، به عنوان سنبل استفاده کردیم.»
مینو فرشچی نیز با اشاره به این که تقریباً از تئاتر عروسکی صحنه‌ای دور افتاده است، گفت:«دورماندگی من از تئاتر عروسکی در حالی است که رشته تحصیلی من تئاتر عروسکی بوده و امروز با دیدن این نمایش احساس کردم دوباره به تئاتر عروسکی نزدیک شدم. البته کودکان نیز با این نمایش ارتباط خوبی برقرار کردند.»
زحمتکش پس از صحبت‌های فرشچی گفت:«این سومین اجرای رسمی ما بود، اولین اجرای رسمی ‌ برای کودکان بلژیکی، آلمانی و ترکی بود و در حقیقت این نمایش را تست کردیم و متوجه شدیم که این شکل نمایش می‌تواند برای تمام بچه‌های دنیا قابل درک باشد. نکته جالب این که وقتی مهدی فرشیدی سپهر از یکی از بچه‌ها پرسید که عروسک"خودم" که در نمایش وجود دارد، به چه معنی است؟ او پاسخ داد که این عروسک نشان دهنده شخصیت‌های داستانی بود که به اعتقاد من این نقطه موفقیت نمایش است.»
سپس یثربی پس از تشکر از عوامل نمایش"گاو"، گفت:«این که اشاره کردید که برای اولین بار در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، برای ساخت دکور نمایش در حال تمرین بودجه اختصاص داده شد، باید بگویم که سال 68 یا 69 چنین اتفاقی افتاد و با دیدن این نمایش، در ابتدا، فضای آن کار در ذهن من ترسیم شد. در ابتدای نمایش چمدانی که در دست دو شخصیت داستان بود و هر کدام به ترتیب وسایل خود را از آن بیرون می‌آوردند، مرا به یاد نمایش خارجی انداخت که چند سال قبل نیز در ایران اجرا شد. در ابتدای نمایش فکر کردم، اتفاقاتی از جنس رقابت رخ می‌دهد، اما از وقتی که"گاو" وارد ماجرا شد، مطمئن شدم که مخاطب نمایش، کودکان هستند. بچه‌هایی که این نمایش را دیدند، مشخص بود که تقریباً با تئاتر آشنا هستند و علاقه‌مند بودند که با نمایش ارتباط برقرار کنند. اما در مورد این که این نمایش با کودکان خارجی هم ارتباط برقرار کرده، به دلیل این است که نمایشنامه فارغ از زبان بوده و بیشتر تصویرسازی در نمایش وجود داشته است.»
یثربی با اشاره به این که در لحظه‌هایی از نمایش آشنازدایی صورت می‌گرفت، اظهار کرد:«در لحظاتی که در نمایش آشنازدایی وجود داشت، نمایش مورد توجه تماشاگران قرار می‌گرفت. در نمایش، تمایل زیادی نسبت به فضای فانتزی وجود داشت و این چیزی است که در تئاتر امروز، کمتر وجود دارد. من معتقدم که نوجوانان نیز از آن استقبال خوبی به عمل خواهند آورد.»
مهرداد ابوالقاسمی در ادامه جلسه با اشاره به این که مخاطب این نمایش به طور کامل نوجوانان هستند، گفت:«تماشاگران کودک از یک سری حرکات غلوآمیز خوششان می‌آمد. در بخش زیبایی شناسی نمایش، استفاده از رنگ‌ها و عروسک‌ها خیلی خوب بود؛ اما رویکرد دراماتیک وجود نداشت.»