امروز چه می‌بینید؟

تالار اصلی 30/20 و 30/18: شازده کوچولو (لاریسا مانگاساروا)
تالار چهارسو 30/19 و 17: پانتا رای II (شارلوت پویک یولن )
تالار قشاقی 30/18 و 30/16: ماهی گیر(فاطیمه سوزنگر)
تالار سیاه 19 و 16: ساز شب (سوسن مقصودلو)
تالار کوچک 30/19 و 18:‌مالیخولیای گذر زمان (خوزه لوئیس ناوارو)
تالار نو 18: نمایش سایه(شون کنان)
تالار هنر 19و17: قصه‌آفریقایی (اواپولاک والسیاک)
مرکز تولید کانون 30/19 و 17: اسب آنبوس (محمدحسن نجفی)
تالار فردوسی 20: اپرای عروسکی رستم و سهراب (بهروز غریب‌پور)
تالار مولوی 30/18: مثل‌های عروسکی (فرناز بهزادی)
فرهنگسرای اشراق 10 صبح: لباس فرفری (مهدیه اخوان‌نیک)
فرهنگسرای بهمن 17: دیو و کچلک (سعید باغبانی)
فرهنگسرای ابن سینا 17: عاشق شدن به فصل سرما (محمدتقی اسماعیلی)
فرهنگسرای هنر 17: انیمالیا (خوزه و ناوارو)
نمایش‌های خیابانی
تئاتر شهر 17: خواننده اپرا (علیرضا ناصحی)
تئاتر شهر 18: نه این دیگه واسه ما درس نمی‌شه (بهناز مهدیخواه)
تئاتر شهر 19: لنگ درازها (محسن پور قاسمی) اینتر تئاتر شهر 20: کیسه‌جادو (مهدی اسماعیلی)
فرهنگسرای امیر کبیر 20: رقص چوب (مهدی آبشناس ومهدی یوسفی)
فرهنگسرای بانو 19: این عروسک مال کیه (ایرج کله چاهی اصل)
فرهنگسرای رازی 20: لطفاً پنهان نشوید (رجبعلی فلاح)
فرهنگسرای جوان 18: ارابه‌نمایش های ایرانی (ابوالفضل ورمرزیار)

گزارشی از سخنرانی ماسیمو شوستر:
دوست دارم بر روی شاهنامه کارکنم!
یونیما یک ظرف توخالی است
ماسیمو شوستر،‌رئیس اتحادیه بین‌المللی نمایشگران عروسکی (unima) گفت: «تبادلات فرهنگی و هنری میان کشورهای اروپایی وایران آنطور که باید باشد،‌ محکم نیست.»
شوستر که روز گذشته درباره چشم‌انداز نمایش عروسکی در جهان، سخنرانی کرد، گفت: «یونیما از سال 1929 و با هدف بر قراری ارتباط میان نمایشگران عروسکی کشورهای مختلف در پراگ آغاز به‌کار کرد و طی آن سال‌ها توسط عروسک گردان‌هایی در کشور‌های چک، ایتالیا، روسیه و ... هدایت شد، هرچند که در طول جنگ جهانی دوم این تبادلات متوقف شدند و در سال 1957 مجدداً آغاز به‌ کار کردند.» وی با اشاره به تقسیم شدن اروپا به دو بلوک شرق و غرب، گفت: «نمایشگران عروسکی در سر تاسر دنیا برای اینکه دیوار آهنی بلوک شرق وغرب را از بین ببرند، با هم متحد شدند و از نمایشگران عروسکی سراسر دنیا دعوت به همکاری کردند، به همین دلیل هم امروز یونیما مورد علاقه‌من است.
شوستر، گفت: «اندیشه تولید فرهنگی به تمام ملل تعلق دارد، در حالی که امروزه متأسفانه اندیشه افراط‌گرایی در دنیا رواج یافته است که ما می‌خواهیم از طریق یونیما آن را تعدیل کنیم.»
شوستر که پیش از این با حضور در کشور اتیوپی موفق به‌کارکردن بر روی کتاب مقدس آنها شده بود و بعد‌ها نیز مهابهاراتای هندی‌ها را به نمایش عروسکی تبدیل کرده بود، گفت: «امیدوارم که به‌زودی تحقیقات و کار اجرایی ام را بر روی شاهنامه فردوسی نیز آغاز کنم. چون این کتاب حاوی اشعاری است که آنها را دوست دارم و در همان مسیری است که می‌خواهم.»
وی در ادامه سخنرانی خود درباره وضعیت فعلی تئاتر عروسکی در جهان، گفت: «امروزه و در دنیای مدرن رسومات مردمی در معرض خطر جدی است، زیرا که تلویزیون و سینما هر روز عرصه بیشتری را برای فعالیت خود پیدا می‌کنند و کودکان ما بیشتر وقت خود را بر روی این رسانه‌ها می‌گذارند و به همین اندازه آنها دیگر حوصله گوش دادن به قصه‌های پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها را ندارند. پس باید توجه کنیم که این میراث شفاهی هر روز در حال نابودی است.» شوستر، اضافه کرد: «در اوایل قرن بیستم تئاتر عروسکی شروع به تبادل با مجسمه سازان و نقاشان کرد و کم‌کم از یک جایگاه پیش پا افتاده به شرایطی دست یافت که به نظر می‌رسید خودش را پیدا کرده است.
از این پس هم نمایش‌های عروسکی دیگر قصه تعریف نمی‌کردند بلکه با استفاده از تکنیک‌های پیچیده که در ارتباط با موسیقی و نقاشی بود، ‌نمایش داده شد. پس نمایش عروسکی در خودش هم دچار تغییر شده است و یک حرکت روبه جلو را در پیش دارد.»
رئیس یونیمای جهانی، با اشاره به نقش اصلی تئاتر عروسکی در تمام دنیا، گفت: نمایش عروسکی در تمام دنیا یک نقش را بازی می‌کند واین همان چیزی است که مبارک سنتی شما هم آن را ادامه می‌دهد. این عروسک‌ها در واقع طرفداران ضعفا و فقرا هستند و همولده قدرتمندان را به سخره می‌گیرند، ‌به همین دلیل هم همواره در طول تاریخ عروسک گردانان و نمایشگران عروسکی را تبعید و مجازات می‌کردند چون نقش اجتماعی عروسک‌های آنها خیلی اهمیت دارد.»
وی سپس درباره استفاده از تکنیک‌های جدید در نمایش‌های عروسکی، گفت: «این تکنیک‌ها خیلی جالب نیستند چون اساساً تکنیک‌های پیچیده،‌نمایش عروسکی را از اصل خود جدا می‌کنند،‌در حالیکه عروسکی که احساسات را بیان می‌کند، الزاماً نباید خیلی پیچیده باشد.»
شوستر در پایان درباره چگونگی ارتباط هنرمندان سراسر جهان با یونیما و شرکت آنها در کارگاه و جشنواره‌های عروسکی،‌گفت‌: «‌قبل از هر چیز فراموش نکنید که یونیما یک ظرف توخالی است و ما طی این یک دهه و نیم اخیر از فعالیت‌ها‌یمان بیشترین بودجه یونیما را صرف انتشار وجمع آوری یک دایره‌المعارف کردیم، به همین دلیل هم امکان و خواست لازم را برای اجرای گروه‌ها نداریم ولی این ارتباط را بین هنرمندان برقرار می‌کنیم و یک واسطه برای آنها هستیم.»