گزارش کارگاه آموزشی گروه اسپانیا
وقتی آدم، کتابی میخواند تصور خاصی از پرسناژهای آن دارد وقتی کتاب تبدیل به فیلم سینمایی شود آدم متوجه میشود با کتاب ارتباط بهتری بر قرار کرده است چون در آن جا همه چیز در ذهن آدم شکل میگیرد. بنابراین من عروسکهایی را ترجیح میدهم که ساده باشند و حرف نزنند چون تماشاگر هم می تواند از ذهن خود چیزی به آن عروسکها، اضافه کند.
گروه اسپانیایی نمایش «مالیخولیای گذر زمان» در تالار کوچک مجموعه تئاتر شهر حاضر شدند تا کارگاهی آموزشی را درباره شیوه کاری خود برگزار کنند.
خوزه لوئیس ناوارو، کارگردان این نمایش، ابتدا به معرفی خود و بیان پارهای از فعالیتهایش پرداخت.
ناوارو گفت: «همیشه اولین موضوعی که مطرح میشود، این است که عروسک چیست. برای من عروسک هرچیزی میتواند باشد. حتی یک خودکار زمانی که آن را به حرکت در میآورید و به آن جان میدهید، میتواند یک عروسک باشد. بنابراین لازم نیست یک عروسک حتماً عروسک باشد بلکه هرچیزی که به حرکت در میآید و مفهومی را منتقل می کند، میتواند یک عروسکباشد.
وی ادامه داد: «تکنیک حرکت عروسک برای من خیلی مهم نیست بلکه عروسک به هر شکلی میتواند حرکت کند اما مهم این است که بدانیم آن را چگونه حرکت دهیم.»
ناوارو با بیان اینکه هر عروسکی، محدودیتی دارد، گفت: «عروسک کامل وجود ندارد چون هیچ عروسکی نمیتواند تمام حرکات را انجام دهد امادر نهایت است عروسک است که عنوع حرکت خود را تعیین میکند.»
ناوارو اضافه کرد: «تنها چیزی که برای حرکت عروسک لازم است، دو دست و قوه تخیل است. البته لازم نیست حرکت عروسک مثل آدم باشد بلکه باید بهحقیقت نزدیک باشد.»
وی در ادامه گفت: «ابتدا باید عروسک را شناخت و قابلیتهای آن را درک کرد. نقاط قوت و ضعف آن را شناسایی کرد و با توجه به این موضوعات با آن کار کرد.»
این کارگردان اسپانیایی، مهم ترین نکته در ساخت عروسک را نگاه آن دانست و گفت: «اگر عروسک نگاه نکند، مرده است و عروسک قبل از اینکه کاری انجام دهد، باید نگاه کند اما متأسفانه یکی از بزرگترین اشتباهات عروسک سازها، نداشتن نگاه عروسک است در حالی که عروسکی که نگاه داشته باشد، گویی زنده است.» بهگفته وی، چشمهای عروسکهایی که در کارخانهها ساخته میشوند، مستقیم است و هر چند عروسک، سرش را تکان می دهد، نگاه ندارد اما من چشمهای عروسک را طوری میسازم که نگاه میکند.
او در ادامه کارگاه، 2 تا از عروسکهای خود را نشان داد. یکی از این عروسکها از یک توپ و پالتو تشکیل شده است که به خاطر نوع حرکت سر و دست هایش گویی نگاه میکند در صورتی که این عروسک، چشم ندارد.
ناوارو با تشریح تفاوت هر دو عروسک خود، گفت: «اگر بخواهیم عروسک خیلی کامل باشد،علاوه بر چشم و نگاه باید فکر هم داشته باشد و فکر کردن خود را به تماشاگران نشان دهد.»
او در پاسخ به پرسش یکی از حاضران مبنی بر چگونگی ساخت عروسک خود، گفت: «برای ساخت عروسکی که تنها یک توپ و پالتو است 5/1 ماه وقت گذاشتم در صورتی که ساخت عروسک دیگر که تمام اجزای بدن یک موش را دارد،تنها 2 ساعت طول کشید. بنابراین مهم نیست که آدم در مورد یک موضوع خیلی بداند بلکه مهم انگیزه و اشتیاق برای کار کردن است و اینکه از تجربه کردن چیزهای جدید نترسیم حتی اگر نتیجه آن ، شکست باشد.»
او در پایان گفت: «وقتی آدم، کتابی میخواند تصور خاصی از پرسناژهای آن دارد وقتی کتاب تبدیل به فیلم سینمایی شود آدم متوجه میشود با کتاب ارتباط بهتری بر قرار کرده است چون در آن جا همه چیز در ذهن آدم شکل میگیرد. بنابراین من عروسکهایی را ترجیح میدهم که ساده باشند و حرف نزنند چون تماشاگر هم می تواند از ذهن خود چیزی به آن عروسکها، اضافه کند.
دعوت ذوالفقاری
دوستان عزیز؛ جشنواره عروسکی سعی دارد در برنامههایش تنوع داشتهباشد و برنامههای مخصوص. یکی از برنامه های ویژهما، صبح شنبه 18/6/85 ساعت 30/10 در تالار اصلی تئاتر شهر،نشست عمومی تمام شرکتکنندگان در جشنواره و دوستداران نمایش عروسکی با بهروز غریبپور، ماسیما شوستر و شما برگزار خواهد شد. تشریف بیاورید. دبیر شورای سیاستگذاری جشنواره