وینسنت دیویس و سه دهه تلاش برای تئاتر عروسکی

مرکز تئاتر عروسکی در آمریکا بیش از سی‌سال است که تمامی قصه‌ها و داستان‌های ماندگار و کهن را در قالب اپراهای عروسکی و اجراهای متفاوت به دوستداران تئاتر عروسکی معرفی می‌کند، آن قدر که تا امروز بیش از 900 شخصیت عروسکی ماندگار از سوی طراحان این گروه ساخته شده‌است و حالا بسیاری از آنها در موزه هنرهای کودکان بوستون نگهداری می‌شود.مرکز تئاتر عروسکی با‌وجود ظرفیت کمی که برای هر اجرا دارد (تقریباً 120 صندلی)، در تمام طول هفته برنامه‌های متفاوتی را به روی صحنه می‌برد.
این مرکز بیش از نیم قرن است که در آمریکا با بزرگان عرصه تئاتر عروسکی همکاری می‌کند و تا امروز بسیاری از آثار شاخص عروسکی در این سالن به روی صحنه رفته‌اند، یکی از دلایل عمده شهرت این مرکز حضور هنرمند چیره‌دست پل وینسنت دیویس Paul Vincent Davis در این مرکز است.او حالا به‌عنوان یکی از استادان به‌نام در حوزه تئاتر عروسکی در دانشگاه‌های معتبر آمریکا تدریس می‌کند، آن قدر که مدتی است در عروسک‌گردانی متدی به نام «شیوه پل وینسنت دیویس» وجود دارد، او در اغلب برنامه‌هایی که به روی صحنه می‌برد از افسانه‌های کهن و داستانهای عامیانه به‌عنوان متن استفاده می‌کند و شخصیت‌های عروسکی‌اش درست شبیه همان چیزی است که در تصور ما از افسانه‌ها در ذهن‌مان نقش بسته است.
وینسنت دیویس حالا با عروسک‌های فراوانی که دور و اطراف‌اش را پر کرده‌اند پنجاهمین سال زندگی‌اش را سپری می‌کند، دیویس از سبک و شیوه خاصی در حرکت عروسک‌های خیمه شب‌بازی و نخی استفاده می‌کند، حرکت‌های پی‌درپی و در عین حال زیاد از ویژگی‌های اصلی شیوه عروسک‌گردانی اوست، وینسنت به کمک اعضای آکادمی تئاتر عروسکی تا امروز در سالن‌های بسیاری از جمله مولن‌رژ، شکسپیر لندن و فستیوال تئاتر کانادا به اجرای برنامه پرداخته است.
در آگوست امسال درست سی‌و یک سال از تأسیس مرکز تئاتر عروسکی گذشت و در تک‌تک این سال‌ها وینسنت عضو جدانشدنی این سالن کوچک بود، آن قدر که باید گفت او از عمده دلایل رشد و شهرت این سالن‌کوچک است.از مهم‌ترین برنامه‌های وینسنت دیویس باید به اجراهای ماندگاری همچون برنامه انستیتو هنر دیترویت، فستیوال بین‌المللی عروسک‌های خیمه شب‌بازی در نیویورک و اجرا در مرکز تئاتر آتلانتا اشاره کرد که او با عروسک‌های نخی‌اش اعضای یونیما و دست‌اندرکاران این عرصه را متوجه جهشی بزرگ در این عرصه کرد، او حتی از پانچ وجودی هم به گونه‌ای دیگر در نمایش‌هایش بهره می‌گیرد.
سال‌هاست که مرکز تئاتر عروسکی نمایش «پرنده بزرگ» او را که نخستین بار در سال 1992 در نیویورک و در یک فستیوال عظیم به روی صحنه رفت تکرار می‌کند، او می‌گوید: «من از آغاز کودکی ام شیفته نخ‌هایی بودم که می‌توانستی در دست هایت بگیری و با یک عروسک حرکت‌های انسانی را پیش ببری و از همان روزگار برای همسایه‌ها، خانواده‌ام و دوستان مدرسه‌ام برنامه‌های عروسک گردانی راه می‌انداختم و تمام شعر‌ها و قصه‌هایی را که از رادیو می‌شنیدم روی آن‌ها اجرا می‌کردم، اما حالا بازی نوشتن برای عروسک‌هاست که مرا به نهایت لذت می‌رساند.پل وینسنت دیویس تا امروز بیش از 4 بار از سوی UNIMA نشان عالی لیاقت را دریافت کرده است، او در این مرکز به‌عنوان هنرمندی که در عرصه هنر عروسکی گام‌هایی خارج از حد تصور برداشته‌است، لایق دریافت جایزه یک عمر فعالیت هنری شده‌است.در سال 1989 نیز او برنده ریاست افتخاری مرکز هنرمندان عروسک‌گردان آمریکایی شد، او از سوی وزارت آموزش آمریکا به عنوان یک پدر ؟؟؟ و قصه‌گو معرفی شده است.اغلب کودکان آمریکایی بعد از دیدن برنامه‌های او به عروسک‌هایی انگشتی علاقه‌مند می‌‌شوند و قصه‌هایی را که وینست در مرکز تئاتر عروسکی برایشان تعریف کرده‌است را مرور می‌کنند.
مرکز تئاتر عروسکی علاوه بر این کارگاه‌های آموزشی را از قبیل ساخت عروسک و قصه‌گویی برای کودکان و علاقه‌مندان ترتیب داده‌است که طی آن روش عروسک‌گردانی وینسنت تدریس می‌شود.‌