این کارگردان تئاتر درباره شیوه اجرایی نمایش"فرزند" گفت:«در آثار یون فوسه، هیچ چیز غیرطبیعی و غیر واقعی نمی‌بینیم؛ اما وقتی در لایه‌های زیرین متن کنکاش کنیم به نکات دیگری پی می‌بریم. بنابراین سعی کرده‌ام با تحلیل شخصیت‌ها و آن چه مد نظر نویسنده بوده، طراحی‌های کار را به دریافتم از ساختار متن نزدیک کنم. این هم کار آسانی نبود؛ چون به راحتی می‌توان به یک سوی این لبه لغزید و جنبه‌های درونی اثر را نادیده گرفت. به هر حال ممکن است آن چه روی
این کارگردان تئاتر درباره شیوه اجرایی نمایش"فرزند" گفت:«در آثار یون فوسه، هیچ چیز غیرطبیعی و غیر واقعی نمی‌بینیم؛ اما وقتی در لایه‌های زیرین متن کنکاش کنیم به نکات دیگری پی می‌بریم. بنابراین سعی کرده‌ام با تحلیل شخصیت‌ها و آن چه مد نظر نویسنده بوده، طراحی‌های کار را به دریافتم از ساختار متن نزدیک کنم. این هم کار آسانی نبود؛ چون به راحتی می‌توان به یک سوی این لبه لغزید و جنبه‌های درونی اثر را نادیده گرفت. به هر حال ممکن است آن چه روی صحنه می‌رود، قابل بحث باشد و موافقان و مخالفان خود را داشته باشد، اما فکر می‌کنم به تجربه‌اش می‌ارزد.»
نمایشنامه"فرزند" در حد فاصل نمایش‌های ابزورد و غیر ابزورد حرکت می‌کند.
سیمین امیریان، کارگردان نمایش"فرزند" با بیان این مطلب، به سایت ایران تئاتر گفت:«این نمایش نه شبیه نمایش‌های ابزرود است و نه شبیه نمایش‌های غیر ابزورد؛ بلکه بین این دو حرکت می‌کند؛ هم از مسائل روزمره و از شخصیت‌های امروزی می‌گوید و هم از پوچی و بیهودگی صحبت می‌کند. علاوه بر آن، نمایشنامه"فرزند" نوشته یون فوسه، نمایشنامه‌ای است که برای اجرا نوشته شده در زمان خواندن کامل نمی‌شود. این دو ویژگی باعث شد آن را برای اجرا انتخاب کنم.»
وی ادامه داد:«یون فوسه، نمایشنامه‌نویس معاصر، در ساختارهای شناخته شده نمایشنامه‌نویسی دست برده و تغییرات ظریف و نامحسوسی در آن ایجاد کرده است. البته در لبه حرکت کردن بسیار دشوار است و من تلاش کرده‌ام که در اجرا نیز این حالت را حفظ کنم.»
این کارگردان تئاتر درباره شیوه اجرایی نمایش"فرزند" گفت:«در آثار یون فوسه، هیچ چیز غیرطبیعی و غیر واقعی نمی‌بینیم؛ اما وقتی در لایه‌های زیرین متن کنکاش کنیم به نکات دیگری پی می‌بریم. بنابراین سعی کرده‌ام با تحلیل شخصیت‌ها و آن چه مد نظر نویسنده بوده، طراحی‌های کار را به دریافتم از ساختار متن نزدیک کنم. این هم کار آسانی نبود؛ چون به راحتی می‌توان به یک سوی این لبه لغزید و جنبه‌های درونی اثر را نادیده گرفت. به هر حال ممکن است آن چه روی صحنه می‌رود، قابل بحث باشد و موافقان و مخالفان خود را داشته باشد، اما فکر می‌کنم به تجربه‌اش می‌ارزد.»
وی در پایان اعضای گروهش را چنین معرفی کرد:«نمایشنامه"فرزند"، ترجمه محمد حامد است که هم اکنون در خارج از کشور به سر می‌برد و این نمایشنامه را توسط انتشارات نیلا به چاپ رسانده است. در این نمایش حسین محب‌اهری نقش همسایه، امیر دژاکام نقش پدر، پریسا مقتدی نقش مادر و علی پورشانی نقش یون یا همان"فرزند" را بازی می‌کنند. نورایو ناظاریان طراح صحنه و محسن میرزایی آهنگساز این کار هستند که در"مینیاتور ایرانی" نیز با من همکاری می‌کردند. ناصر نجفیان دستیار کارگردان، عمادالدین زند طراح پوستر و بروشور و لباس و صوفیا دژاکام به عنوان عکاس و منشی صحنه در این کار مرا یاری می‌کنند.»
لازم به ذکر است نمایش"فرزند" از یکشنبه 26 شهریور ماه در تالار کوچک مجموعه تئاترشهر اجرا می‌شود.