این بازیگر پیشکسوت تئاتر که در جشنواره بلاروس جزء کاندیداهای بازیگران برتر قرار گرفت، درباره آثار اجرا شده در این جشنواره گفت:«بخشی از کارهای جشنواره را دیدیم که در آن میان، یک نمایش خیابانی از کشور لهستان و یک اثر اقتباسی از یک رمان از کشور روسیه برایم بسیار جذاب بود.»

از این که پس از سال‌ها فرصت دیدن چند کار خارجی در بلاروس برایم میسر شد، احساس رضایت می‌کنم.
فریده سپاه‌منصور، بازیگر نمایش"حکایت ناتمام آن زن خوشبخت" که هفته گذشته در جشنواره بلاروس حضور یافته بود، با بیان این مطلب به سایت ایران تئاتر گفت:«اجرای خوبی داشتیم. نمی‌دانم اگر هما روستا به عنوان مترجم در کنار ما نبود، بازخورد این نمایش تک نفره و پر دیالوگ چه می‌شد. مطمئنم بدون حضور ایشان هیچ اتفاق مثبتی نمی‌افتاد.»
این بازیگر پیشکسوت تئاتر که در جشنواره بلاروس جزء کاندیداهای بازیگران برتر قرار گرفت، درباره آثار اجرا شده در این جشنواره گفت:«بخشی از کارهای جشنواره را دیدیم که در آن میان، یک نمایش خیابانی از کشور لهستان و یک اثر اقتباسی از یک رمان از کشور روسیه برایم بسیار جذاب بود.»
وی درباره تاثیر ترجمه همزمان روی ارتباط نمایش و تماشاگر گفت:«این موضوع که فردی به طور همزمان روی یک اثر نمایشی صحبت کند، در ایران(که با سیستم دوبله آشنایی کامل وجود دارد) اندکی دشوار قلمداد می‌شود؛ اما در تلویزیونِ این کشور، فیلم‌های خارجی توسط یک نفر که به صورت تک صدایی، دیالوگ همه افراد را ترجمه می‌کند، پخش می‌شود. می‌توان گفت که ترجمه همزمان برای تماشاگر این کشور، امری آشنا و یک عادت بود. وقتی به ما گفتند مترجم نیاز داریم، همه گیج شدیم که مترجم باید حس بگیرد یا نه؛ اما بعد، خیالمان راحت شد.»
وی که تمایلی نداشت راجع به حضورش در این نمایش صحبت کند؛ گفت:«خوب نیست که خودم درباره خودم صحبت کنم. همواره فکر می‌کنم که چیزی بلد نیستم و هنوز باید بروم تا یاد بگیرم، زیرا دریای هنر بیکران است. گاه از کسانی که کارم را می‌بینند خجالت می‌کشم که با این تکنیک ضعیف کار می‌کنم. اعتقاد دارم که اگر از بازیگری خودم صحبت کنم، از حرکت بازمی‌ایستم.»