روح‌الله جعفری، کارگردان این نمایش با اعلام این خبر به سایت ایران تئاتر گفت:«آثار نقاشی را که در صحنه خلق شده‌اند و در سبک آثار تجریدی و آبستره هستند‌ در نمایشگاهی در معرض دید عموم قرار خواهیم داد. قصد داریم از تهران شروع کنیم و به صورت دوره‌ای در مکان‌های مختلف و حتی در شهرستان‌ها این آثار تجریدی را به همراه عکس‌های نمایش به نمایش بگذاریم. این نقاشی‌ها توسط آرش علی‌محمدی، سولماز کشاورزی، غزال زارع و با استفاده از حال و هوای اجرا(پرفورمنس) در صحن

بعد از پایان اجرای عمومی نمایش"شهادت‌خوانی انسان‌های سرگشته‌... " نمایشگاه نقاشی از آثار خلق شده در طی هر شب اجرا، برپا خواهیم کرد.
روح‌الله جعفری، کارگردان این نمایش با اعلام این خبر به سایت ایران تئاتر گفت:«آثار نقاشی را که در صحنه خلق شده‌اند و در سبک آثار تجریدی و آبستره هستند‌ در نمایشگاهی در معرض دید عموم قرار خواهیم داد. قصد داریم از تهران شروع کنیم و به صورت دوره‌ای در مکان‌های مختلف و حتی در شهرستان‌ها این آثار تجریدی را به همراه عکس‌های نمایش به نمایش بگذاریم. این نقاشی‌ها توسط آرش علی‌محمدی، سولماز کشاورزی، غزال زارع و با استفاده از حال و هوای اجرا(پرفورمنس) در صحنه کشیده می‌شوند.»
وی با اشاره به تغییر دو بازیگرش در اجرای عمومی، درباره تغییرات این اجرا نسبت به اجرای جشنواره گفت:«پردیس افکاری و صبا مهری به جای الهه سلطان‌آبادی و مریم عبدلی بازی می‌کنند. علاوه بر آن با توجه به فضای اجرای عمومی، 50 درصد طراحی میزانسنِ کار نیز تغییر کرده است. در بخش موسیقی نیز از حضور نوازنده و اجرای زنده موسیقی بهره برده‌ایم که در اجرای جشنواره از آن محروم بودیم.»
وی این نمایش را ادای دینی نسبت به مرحوم محمدرضا آقاسی عنوان کرد و افزود:«11 ماه قبل شعری از این مرحوم شنیدم که با این بیت شروع می‌شد: "فصل عزا آمد و دل غم گرفت/ خیمه دل بوی محرم گرفت" این شعر بلند آن چنان تاثیری در من گذاشت که بر آن شدم، ادای دینی به ایشان و بعد، نسبت به واقعه کربلا داشته باشم.»
وی با تاکید بر این که"حریت" نقطه اشتراک همه ادیان روی زمین است، درباره پرداختن به ادیان دیگر در این نمایش گفت:«در"شهادت خوانی انسان‌های سرگشته... " از اسلام، مسیحیت، زرتشت، بودا، هندوایسم و... صحبت کرده‌ام و نقطه اشتراک همه این ادیان را حریت گرفته‌ام که در نهایت به یک واقعه تراژیک که سردمدار آن حسین‌بن علی(ع) است، ختم می‌شود. نقطه مشترک صحنه نمایش، واقعه کربلاست؛ بر این اساس از دو داستان به صورت موازی استفاده کرده‌ام که در نهایت به دین اسلام منتهی می‌شوند و در شیعه اثناعشری به اشتراک می‌رسند.»
وی ادامه داد:«برای آن که مخاطب امروزی بیشتر با کار ارتباط برقرار کند، تصمیم گرفتم از جنبه‌های مختلف به یک واقعه که همان دشت نینواست نگاه کنم. بنابراین در شیوه اجرایی از تعزیه، پانتومیم، آواز، رنگ، موسیقی زنده، تصاویر ویدئویی و... بهره برده‌ام. به نوعی یک کولاژ از هنرهای بصری و شنیداری و حتی بویایی انجام داده‌ام.»