جلسه گفت‌وشنود با تماشاگران و بررسی نمایش"شهادت خوانی انسان‌های... " توسط انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر، شامگاه سه شنبه ۱۱ مهر ۸۵ با حضور عباس غفاری(منتقد ـ مجری)، پریس تنظیفی(منتقد)، صبا رادمان(منتقد)، ...
جلسه گفت‌وشنود با تماشاگران و بررسی نمایش"شهادت خوانی انسان‌های... " توسط انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر، شامگاه سه شنبه 11 مهر 85 با حضور عباس غفاری(منتقد ـ مجری)، پریس تنظیفی(منتقد)، صبا رادمان(منتقد)، روح‌ا... جعفری(کارگردان) و جمعی از تماشاگران در تالار قشقایی تئاترشهر برگزار شد.
در ابتدای جلسه عباس غفاری به تلفیق هنرهای مختلف در این اثر نمایشی اشاره کرد و گفت:«کارگردان در نمایش"شهادت خوانی انسان‌های... " از هنرهای مختلفی چون نقاشی، موسیقی، مجسمه سازی، هنر چیدمان، ادبیات و... بهره گرفته است و به تلفیق آن‌ها در قالب تئاتر پرداخته است.»
در ادامه پریس تنظیفی گفت:«وقتی از راهروهای تالار قشقایی وارد فضای این اثر می‌شوید، اول با یک اثر چیدمان رو به رو هستید و سنگ‌ها و چوب‌هایی که از سقف آویزان شده در این فضاسازی موثر بوده است.»
این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر اضافه کرد:«تعداد و کثرت بیش از اندازه پیام‌های تصویری ارائه شده در این نمایش، به نظر من بیش از ظرفیت نمایشنامه بوده است.»
روح‌ا... جعفری کارگردان نمایش در خصوص حضور مترسک‌هایی در بین جایگاه تماشاگران گفت:«من از این مترسک‌ها به عنوان نماد انسان‌های مسخ شده استفاده کردم و می‌خواستم بگویم که اگر برخی از انسان‌های فعلی در هزار و چهارصد سال پیش و همزمان با واقعه کربلا حضور داشتند، همان رفتاری را انجام می‌دادند که کوفیان با امام حسین(ع) انجام دادند و فقط زمانه عوض شده است و انسان‌ها تغییری نداشته‌اند.»
وی در خصوص تعدد پیام‌های تصویری اثر پاسخ داد:«تماشاگری که به دیدن یک اثر هنری می‌آید به دلیل گرفتاری‌های روزمره ذهنش درگیر مسائل مختلف است و من برای این که تمرکززدایی صورت نگیرد، تصاویر واحد و مفاهیم واحد را به گونه‌های مختلف در اثرم بسط دادم.»
در ادامه جلسه، صبا رادمان(دیگر منتقد حاضر) اظهار داشت:«یکی از شخصیت‌های نمایش"شهادت خوانی انسان‌های... " شخصیت شهرزاد قصه‌گو است. با استفاده از تکنیک سینمایی تدوین موازی در این اثر نمایشی، دو قصه پشت سر هم و همردیف به صورت تو در تو روایت می‌شود و نمایشنامه‌نویس آگاهانه از این تکنیک استفاده کرده است.»
این عضور انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر تصریح کرد:«مشکلات امروزه تئاتر به دلیل غیر استاندارد بودن تالارهای نمایشی‌مان، وضعیت نامطلوب امکانات نوری و... سبب شده که کارگردان‌ها با مشکلات مختلفی در اجرای نمایش خود درگیر باشند و ریتم آثار نمایشی تابع این مسئله است و به نظر من این گروه نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.»
روح‌ا... جعفری در خصوص ریتم اجرایی اثر توضیح داد:«خودم جزء آدم‌هایی هستم که بسیار نوشتن را دوست دارم ولی در موقع اجرا، تم محتوایی اثر، تمپوی درونی کلمات و... بسیار برایم مهم است و اگر ببینیم واژه یا جمله‌ای به کلیت اجرا لطمه می‌زند، با بی رحمی آن را حذف می‌کنم و ریتم اجرایی برایم اهمیت ویژه‌ای دارد. درباره نکته‌ای هم که در خصوص امکانات اشاره کردید، باید بگویم که با توجه به شرایط کنونی همسان، ناگزیریم با همین مقدورات کار کنیم.»
پریس تنظیفی در ادامه گفت:«به علت این که به خاطر کمبود امکانات، فرصت اجرای اثر نمایشی برای کارگردان‌ها با فاصله زمانی زیاد رخ می‌دهد، سعی دارند که همه چیز را به صورت فشرده و پشت سر هم برای مخاطب بیان دارند.»
عباس غفاری هم در همین راستا اظهار داشت:«عیب تمام درام‌های جهان سومی چنین است که درام‌نویسان به دلیل فرصت اندکشان باید همه چیز را یکجا بگویند.»
پریس تنظیفی سپس اظهار کرد:«در این نمایش پرفورمنس آرت(هنر مفهومی)، از تکنیک‌ها و شیوه‌های هنر ایرانی مانند نقالی، تعزیه‌خوانی یا شاید تا حدودی ملیجک دربار و... کارگردان بهره گرفته است و تلفیق این تکنیک‌ها با هنر مفهومی خیلی قشنگ بوده است.»
عباس غفاری نیز گفت:«استفاده از تکنیک چند رسانه‌ای در نمایش"شهادت خوانی انسان‌های... " یکی از ویژگی‌های اثر است.»
روح‌ا... جعفری در این مورد گفت:«می‌خواستم در این نمایشم، تماشاگر با یک تئاتر صِرف رو به رو نباشد و از همه هنرها بهره بگیریم. تابلوهای نقاشی که هر شب توسط سه نقاش در صحنه خلق می‌شود، حاصلش یک نمایشگاه نقاشی عاشورایی با 72 تابلو خواهد بود. همین طور موسیقی زنده به گونه‌ای فضا و حس و حال اثر را به شیوه‌ای به تماشاگر منتقل می‌کند. حتی من از تکنیک سینما و پخش زنده تصاویر با استفاده از سه دوربین در اجرای این اثر در دومین همایش آئین‌های عاشورایی بهره گرفتم ولی در اجرای عمومی به خاطر برخی مسائل تکنیکی و هزینه‌های بالای آن، مجبور به حذف این قسمت از کارم شدم.»
عباس غفاری در ادامه جلسه گفت:«ما تماشاگران ایرانی، بیشتر به دنبال داستان و قصه در یک اثر هستیم و کمتر عادت به دنبال کردن تصاویر داریم.»
وی درباره جایگاه نقد گفت:«نقد، کوبیدن یک نمایش نیست و منتقد در کنار گروه اجرایی قرار می‌گیرد تا کمک کند که اثر نمایشی به جایگاهی بایسته‌تر و شایسته‌تر دست یابد و در انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر ما به دنبال این هدف هستیم.»
صبا رادمان نیز حلقه مفقوده تئاتر کشور را مقوله دراماتورژی دانست و اظهار داشت:«دراماتورژ به نوعی منتقد درون گروهی است که در یک گروه نمایشی حضور دارد و در حین تمرینات به نقد اثر می‌پردازد و ایرادهای آن را رفع می‌کند و خوشبختانه این گروه اجرایی از این امر سود جسته است.»
روح‌ا... جعفری نیز گفت:«خودم را متعلق به خانواده منتقدان می‌دانم و حالا که در جایگاه کارگردانی قرار گرفته‌ام، نگاه منتقدان و راهنمایی‌های آنان را فراموش نخواهم کرد و با جان و دل نظرات منتقدان را خریدارم.»
در ادامه جلسه، تماشاگران حاضر به اظهار نظر در مورد این اجرا پرداختند و سوالات خود را با گروه اجرایی مطرح کردند.