برای تقویت تئاتر تهران باید به شهرستانها اهمیت بیشتری داده شود
وی با تاکید بر این که دولت هزینه بسیاری را صرف ساخت سالن نمایشی برای شهرستانها کرده است، گفت:«شهرستانهای ما سالن دارند، ولی در تفکر هنری ضعیف هستند. با علاقه وقایع روز را دنبال میکنند، اما کمتر کار میبینند و اطلاعات به روز تئاتری در اختیار ندارند. در این زمینه نیز به نظر میرسد حضور یک کارگردان حرفهای در آن شهر و تولید یک کار با استفاده از هنرمندان آن شهر میتواند راهگشا باشد.»
معقتدم برای تقویت تئاتر تهران، باید شهرستانها را تقویر کرد، زیرا استعدادهای خوب و با ارزشی در شهرستانها داریم که متاسفانه در اثر بی توجهی نابود میشوند.
بابک محمدی نویسنده و کارگردان تئاتر، در گفتوگو با سایت ایران تئاتر، با اعلام این مطلب درباره مخاطبان تئاتر گفت:«اگر تئاتری خوب باشد، مردم برای دیدن آن به هر کجا میروند، بدون آن که به مسافت اهمیت بدهند. در این عصر، مردم به دیدن تئاتر میروند تا بتوانند با یکدیگر صحبت کنند، به روز باشند و بهانهای برای ارتباط کلامی با یکدیگر بیابند. مردم کمبود تئاتر را حس میکنند. به صراحت میگویم مردم احتیاج به تئاتر را درک میکنند و ما باید از این احتیاج مردم به درستی استفاده کنیم. همان زمان که نمایش"حرفهایها" در فرهنگسرای نیاوران اجرا میشد، تماشاگر با اتوبوس از کاشان میآمد. وقتی کار آن قدر خوب باشد که مردم به سالنها بیایند، میتوانید هر طور که بخواهید به آنها پند و اندرز بدهید. تئاتر به عنوان کانون تفکر، حتی بر روابط خانواده تاثیر میگذارد. وقتی تئاتر میبینیم یا کار میکنیم، ادبیات درست را به خانهها منتقل میکنیم.»
وی با تاکید بر این که باید امکان اجراهای مداوم برای نمایشی که مورد توجه مخاطبان است فراهم شود، گفت:«یک اثر هنری که توسط نویسنده و کارگردان طی سالها خلق شده، در عرض 45 دقیقه دریافت نمیشود؛ همچون یک کتاب خوب که باید چند بار آن را خواند، باید در تئاتر نیز فرصت چند بار دیدن یک کار به وجود آید. تئاتر مرکز تفکر است و نمیتوان از این مرکز تفکر پرهیز کرد.»
این کارگردان تئاتر با بیان این که تا زمانی که در داخل کشور به تئاتر احتیاج داریم برای اجرا در خارج از کشور اقدام نخواهد کرد، گفت:«باید زمینههای اجرای گروههای حرفهای تئاتر در شهرهای دیگر فراهم شود؛ زیرا یک دیوار نامرئی در تفکر تئاتر شهرستانها کشیده شده که آنان را متوقف کرده است. اعتقاد دارم برای تقویت تئاتر تهران، باید شهرستانها را تقویت کرد. استعدادهای خوب و با ارزشی در شهرستانها داریم که متاسفانه در اثر بی توجهی نابود میشوند و یا به دست افرادی سپرده شدهاند و از آنها هیچ اطلاعی وجود ندارند. وقتی برای تولید یک اثر نمایشی سرمایهگذاری کلانی(حتی از نظر زمانی) میشود، چه ایرادی دارد که با در اختیار گذاشتن یک اتوبوس، امکان اجرای نمایش در سرتاسر ایران به گروهی داده شود؟»
وی با تاکید بر این که دولت هزینه بسیاری را صرف ساخت سالن نمایشی برای شهرستانها کرده است، گفت:«شهرستانهای ما سالن دارند، ولی در تفکر هنری ضعیف هستند. با علاقه وقایع روز را دنبال میکنند، اما کمتر کار میبینند و اطلاعات به روز تئاتری در اختیار ندارند. در این زمینه نیز به نظر میرسد حضور یک کارگردان حرفهای در آن شهر و تولید یک کار با استفاده از هنرمندان آن شهر میتواند راهگشا باشد.»