نزدیک بودن استان البرز و تهران به ضرر ماست

به گزارش ایران تئاتر، نمایش «چرا نازی پرواز کرد» که از استان البرز در این همایش حضور یافته است، در فضایی فانتزی و در دنیای حیوانات روایت می‌شود. قربانیان درباره سبک متفاوت این نمایش با دیگر آثارش گفت:‌ «همیشه سعی می‌کنم تجربه‌های تازه‌ای در کارنامه‌ام داشته باشم و هر بار سراغ نمایشنامه‌ای با سبکی متفاوت بروم. سال گذشته نمایشی روی صحنه بردم که کاملا از نظر کارگردانی و طراحی، ناتورالیسم بود. دوسال قبل هم سبک ابزورد را تجربه کردم. نمایش «چرا نازی پرواز کرد» هم فضای فانتزی دارد و کارکتراهای داستان به جای انسان، حیوان هستند.» او در ادامه به ارائه توضیحاتی درباره موضوع و حال و هوای این نمایش پرداخت و عنوان کرد: «داستان این نمایش در مزرعه‌ای روایت می‌شود که مرغ ها تحت استعمار هستند و واسطه بین دنیای انسان‌ها و حیوانات، مترسک مزرعه است. شخصیت اصلی این داستان یک مرغ است که برخلاف مرغ‌های دیگر بال می‌زند و پرواز می‌کند.»

قربانیان در رابطه با تفاوت قضاوت تئاتر از روی فیلم اجرا با نمایش زنده اثر، توضیح داد:‌ «تئاتر با زنده بودن و نمایش بی‌واسطه اتفاقات تا به حال به حیاتش ادامه داده است و این دو از هم جدا نیستند، اما مطمئن هستم داوران قطعا به این مسئله دقت دارند و بهتر می‌دانند که اجرای زنده اثر طبیعتا با فیلم اجرا تفاوت دارد.» او همچنین درباره کیفیت نسخه ارسال شده اثرش به این جشنواره گفت: «متاسفانه به این دلیل که بعد از جشنواره تئاتر استان البرز، فیلم را باید به همایش ‌می‌فرستادیم، نتوانستیم نمونه با کیفیت‌تری از اثر ضبط کنیم و همان فیلمی که برای جشنواره استانی در اداره کل ارشاد ضبط کرده بودیم را به همایش هم ارسال کردیم.»

قربانیان با اشاره به طرح‌هایی مثل «همواره تئاتر» و سایر طرح‌های پیشنهادی با مبالغ حمایتی مختلف از گروه‌های تئاتری، در ادامه صحبت‌هایش عنوان کرد:‌ «خیلی از طرح‌ها خوب است و می‌تواند راهگشا باشد، اما مسئله این است که باید عملی شوند تا نتیجه بگیریم. ما در استان البرز هستیم و این نزدیک بودن به تهران به ضرر ماست. آنهایی که در شهرهای دیگر هستند، مخاطبان بیشتری دارند، اما مردم کرج وقتی می‌خواهند تئاتر ببینند، ترجیح می‌دهند مترو سوار شوند به تئاتر شهر بیایند و آنجا تئاتر تماشا کنند. اما این عبور و مرورها و آمدن به تهران نیز می‌تواند با مشکلاتی همراه باشد. از سوی دیگر، اگر ما کارگردان‌ها هم بخواهیم در تهران اثرمان را اجرا کنیم به  راحتی نمی‌توانیم سالن بگیریم.»