محمد شاه‌حسینی کارگردان نمایش «نامه‌هایی به تِب»
شرایط یکسان برای تمام گروه‌ها ویژگی همایش تئاتر استان‌ها است
محمد شاه‌حسینی کارگردان تئاتر از استان ایلام معتقد است وقتی جشنواره شکل می‌گیرد منهای بحث رقابت، شناخت آدم‌ها پیش می‌آید به این شکل که بازیگران، عوامل صحنه و... فرصت پیدا می‌کنند با همکارانشان در دیگر شهرها و استان‌های کشور تعامل کنند و این تعامل در آینده به کارشان می‌آید
محمد شاه‌حسینی کارگردان نمایش «نامه‌هایی به تِب» که از استان ایلام به همایش آثار برگزیده جشنواره‌های تئاتر استان‌ها راه پیدا کرده، درباره برگزاری این همایش و شیوه جدید داوری آثار گفت: یکی از نکات خوب برگزاری این همایش وجود شرایط یکسان برای تمام گروه‌ها است و این قابل قبول است اما داوری آثار بر اساس فیلم، روشی نیست که خیلی در تئاتر مقبول باشد.
او ادامه داد: اما یکی از مسائل عمده‌ای که جالب نبود پخش نمایش‌ها به صورت فیلم است چراکه فضایی که کار قرار است انتقال بدهد اصلا با فیلم درنمی‌آید. چراکه چیزی این وسط به نام دوربین اضافه شده و دیگر آن حس نفس به نفس بازیگر و تماشاگر که یکی از ویژگی‌های تئاتر است از بین می‌رود.
او همچنین با بیان اینکه این همایش نمی‌تواند جایگزین مناسبی برای جشنواره‌های منطقه‌ای باشد، افزود: وقتی جشنواره شکل می‌گیرد منهای بحث رقابت، شناخت آدم‌ها پیش می‌آید به این شکل که بازیگران، عوامل صحنه و... فرصت پیدا می‌کنند با همکارانشان در دیگر شهرها و استان‌های کشور تعامل کنند و این تعامل در آینده به کارشان می‌آید. البته نمی‌گویم که در این همایش این اتفاق نمی‌افتد اما در جشنواره‌ها این مسئله خیلی بیشتر است.
این کارگردان تئاتر درباره علت انتخاب نمایش «نامه‌هایی به تِب» نوشته محمد چرمشیر نیز عنوان کرد: این نمایش یک بازنویسی مدرن از نگاه محمد چرمشیر است که در آن به رابطه ادیپ و کولونوس پرداخته و نگاه نویسنده به این موضوع برای من جذاب بود، به همین خاطر پس از یکسری تحقیقات تصمیم به اجرای آن گرفتم.
او در رابطه با ضرورت اجرای این نمایش برای جامعه امروز توضیح داد: دو نکته بسیار مهم در زیرلایه‌های این متن وجود دارد که بسیار حائز اهمیت است، یکی مسئله احترام به بزرگ‌ترها است که در جامعه امروز ما به نوعی این مسئله به ویژه احترام به پدر و مادر خیلی کم‌رنگ شده و دیگری بحث کم شدن تحمل مردم نسبت به کوچک‌ترین اشتباه دیگران است که هیچ چشم‌پوشی بین آنها نسبت به اشتباهات وجود ندارد. به نظرم این دو موضوع بسیار حائز اهمیت است و به نوعی به جامعه امروز ما نیز مربوط است.
شاه‌حسینی در پایان درباره خلاصه داستان نمایش «نامه‌هایی به تِب» نیز گفت: پس از آگاهی ادیپ از گناه بزرگی که مرتکب شده و خودکشی مادرش، یوکاستا با تبعید شاه گناهکار و نابینا از تب تا مدت‌ها موافقت نمی‌شود. تنها دلخوشی شهریار در سال‌های تیره‌بختی زندگی در تِب، حضور فرزندان در کنار اوست و...