ما به یک سیاست کلان فرهنگ نمایشی نیاز داریم
دکتر محمود عزیزی دبیر نخستین جشنواره تئاتر تک نفره با اعلام این مطلب در مراسم افتتاحیه این جشنواره در گفتوگو با سایت ایران تئاتر گفت:«ما از نیروهای تئاتری برخورداریم که با خاطر محدود بودن فضای نمایش شهر تهران، امکان بروز استعدادشان وجود ندارد. بنابراین برگزاری چنین جشنوارههایی اجازه میدهد که این استعدادها نیز فرصت حضور پیدا کنند.»
تولیدات نخستین جشنواره تئاتر تک نفره از جمله فعالیتهای تئاتری است که در این مقطع انجام میشود و میتواند به عنوان دستمایههای شتاب بعدی تئاتر محسوب شود.
دکتر محمود عزیزی دبیر نخستین جشنواره تئاتر تک نفره با اعلام این مطلب در مراسم افتتاحیه این جشنواره در گفتوگو با سایت ایران تئاتر گفت:«ما از نیروهای تئاتری برخورداریم که با خاطر محدود بودن فضای نمایش شهر تهران، امکان بروز استعدادشان وجود ندارد. بنابراین برگزاری چنین جشنوارههایی اجازه میدهد که این استعدادها نیز فرصت حضور پیدا کنند.»
وی در ادامه با اشاره به این که این گونه فعالیتها میتواند بسترساز جریان تئاتری مناسب و مطلوبی باشد، خاطر نشان کرد:«به طور کلی ما به یک سیاست کلان فرهنگ نمایشی نیاز داریم؛ چرا که به اعتقاد من این مجموعه، میتواند جریان تئاتری مطلوب این مقطع از تاریخ معاصر ما محسوب شود.»
این کارگردان تئاتر با بیان این که برگزاری این جشنواره را از چند وجه میتوان بررسی کرد، افزود:«اول این که مسؤولان و خصوصاً معاونت هنری قصد داشتند با برگزاری این جشنواره، فرصتی به فرصتهای تولید تئاتر اضافه شود. از سوی دیگر نمایشهای شرکت کننده دارای این ویژگی هستند که نیاز چندانی به فضا و مکان ندارند. این در حالی است که برگزاری این جشنواره فرصت مناسبی برای دانش آموختگان و هنرمندان تئاتر کشورمان است تا در یک مینیاتور تولید نمایش، توانایی خود را محک بزنند. این جشنواره فعالیتی در بستر دیگر فعالیتهای تئاتری است تا جایی که در بین پنجاه و چند نمایشنامه که در این جشنواره حضور پیدا کردهاند، ایدههای ارزندهای وجود دارد که به لحاظ بازیگری، خلاقیت صحنه و متن نیز بی نظیر هستند و قادرند که در همه جای دنیا به عنوان نمایش تک نفره با تماشاگران خود ارتباط برقرار کنند. همین ویژگی، از جمله نقاط قوت این جشنواره محسوب میشود.»
دکتر عزیزی در توضیح بیشتر درباره ایجاد فرصت اجرای نمایشهای شرکت کننده در نخستین جشنواره تئاتر تک نفره گفت:«ایجاد چنین امکانی، فرصت مناسبی برای جوانان ماست که بتوانند با جعبهای نه چندان بزرگ، تمام ابزار کارشان را به هر نقطه از فلات بزرگ ایران ببرند و مخاطب خود را بیابند. همان طور که در میان گروههای شرکت کننده در جشنواره تئاتر تک نفره نیز گروههایی وجود دارند که به راحتی در جای جای ایران اجرا داشتهاند. بدون شک چنان چه برنامهریزی مناسبی برای آنها در نظر گرفته شود، میتوانند به لحاظ اقتصادی نیز از درآمد مناسبی برخوردار شوند.»