شمع‌هایی برای ادای احترام

امروز صبح اول وقت هنوز چشم هایم را باز نکرده بودم که چشمم به جمال miss call  های حواشی‌الدوله‌ی همه جا حاضر که معمولا در ایام برگزاری جشنواره‌ها سر و کله‌اش پیدا می‌شود روشن شد. داشتم برای خودم برنامه‌ریزی می‌کردم که بعد از صبحانه با او تماس بگیرم اما مثل همیشه پیش‌دستی کرد و زودتر با من تماس گرفت. هنوز سلام و علیک تمام نشده گفت که این روزها در دسترس باشم چراکه ممکن است هر آن با من تماس بگیرد. من هم گفتم سمعا و طاعتا ، اینقدر نفوذ کلام داره که در مقابل دستوراتش نمیشه مقاومت کرد !

حواشی‌الدوله گفت و من نوشتم:

1) خیلی خوشحالم که تئاتری‌ها بازهم نشان دادند می‌‌توان از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی استفاده‌های خوب و مفیدی هم کرد. اینکه تنها ظرف یک روز و در اقدامی خودجوش حجت علیخانی و رامونا شاه با راه‌اندازی گروه تلگرامی «ادای احترام» توانستند برنامه‌ای برای گرامیداشت شهدای آتش‌نشان در محوطه بیرونی تئاترشهر را به شکلی برنامه‌ریزی و هماهنگ کنند که تقریبا همه آنهایی‌که فرصت داشتند خودشان را برای حضور در این برنامه به تئاترشهر برسانند، دست مریزاد دارد. ضمن اینکه شیوه برگزاری مراسم هم درخور و در شان تئاتری‌ها بود. تئاتری‌ها باز هم ثابت کردند که از جمله دغدغه‌مندترین اقشار جامعه هستند. به نظر من کار دیشب تئاتری‌ها یک جور پرفورمنس بود. پرفورمنسی از جنس عشق و انسانیت. و چه خوب که افرادی همچون مهدی شفیعی، سعید اسدی، رضا کیانیان، هرمز هدایت، اصغر همت، محمد ساربان، رضا حداد، نادر برهانی‌مرند، ایرج راد، مریم معترف، فرهاد شریفی، پیمان شریعتی و خیلی‌های دیگر هم بودند و با حضورشان از این حرکت حمایت کردند.

2) دیروز برای تماشای نمایش «سلفه» از کشور عراق به تالار هنر رفته بودم اما به دلیل بروز اشکال در سیستم ترجمه، دیالوگ‌های نمایش با حدود ۳۰ دقیقه تاخیر به اجرا درآمد. تازه بعد از نیم ساعت تاخیر از نیمه نمایش همچنان فونت نوشته‌ها آنقدر بزرگ بود که از پرده نمایش مخصوص ترجمه خارج می‌شد و همین مسئله هم بازیگران و هم تماشاگران را دچار دردسر کرده بود.

3) دیروز در تماشاخانه ایرانشهر کاتالوگ جامع دو زبانه راهنمای اجراهای سی‌وپنجمین جشنواره تئاتر فجر را که توسط ستاد جشنواره تهیه و ظاهرا به همت شرکت ملی نفت ایران چاپ شده را گرفتم. البته در تالار هنر هم این کاتالوگ‌ها به همراه ویژه‌نامه روزنامه صبا توزیع می‌شد.این فرصت که جشنواره تئاتر توانسته حتی در حد کاتالوگ هم که شده با شرکت نفت همکاری کند خیلی مغتنم است. هر چند که در صفحه نخست کاتالوگ فراخوان چهامین جشنواره ملی نمایشنامه نویسی صنعت نفت به چشم می‌خورد.

4) به دست‌اندرکاران جشنواره بگو تئاتر ما هر چی دارد از صدقه سر پیشکسوتانی است که حال خیلی از آن ها بسامان نیست و یک به یک دارند سوی آسمان پر می‌کشند. جشنواره بهترین فرصت برای برگزاری  بزرگداشتی برای اساتیدی چون  رکن‌الدین خسروی است که چند روز قبل از جشنواره در غربت چشم از جهان فروبست. خیلی از هنرمندان مطرح امروز تئاتر ما از شاگردان او بودند گرچه زمان برای این کاراندک بود ولی کاش می شد.

5) بعد از کناره‌گیری خود خواسته و در سکوت  میلاد اکبرنژاد از جشنواره ، شنیدم حسین کیانی هم که نمایش «تئاتر سعدی؛ تابستان 32» را در جشنواره اجرا کرده نسبت به خارج کردن این نمایش از بخش مسابقه گلایه کرده و علت این کار را نمی‌دانسته. کاش تا آخر جشنواره دیگر خبری از گلایه‌های اینچنینی نباشد.