ما برای گروه سنی خاصی کار نمیکنیم؛ چرا که معتقدیم پدر و مادر باید همراه کودک به سالن بیایند و در کنار کودکان به تماشای نمایش بنشینند و این در جهان معمول است. ما به گونهای نمایش روی صحنه میبریم که مخاطبان مختلف در تمام ردههای سنی بتوانند با نمایش ما ارتباط برقرار کنند.
ما برای گروه سنی خاصی کار نمیکنیم؛ چرا که معتقدیم پدر و مادر باید همراه کودک به سالن بیایند و در کنار کودکان به تماشای نمایش بنشینند و این در جهان معمول است. ما به گونهای نمایش روی صحنه میبریم که مخاطبان مختلف در تمام ردههای سنی بتوانند با نمایش ما ارتباط برقرار کنند.
مهرداد ابوالقاسمی:
اشاره:
نمایش"سرآشپزهای اندرسن" از نمایشهایی بود که در بخش بینالملل جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اصفهان روی صحنه رفت و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. این نمایش ترکیبی از بازی عروسک و بازیگران بود و علاوه بر جذب مخاطب کودک، مخاطبان بزرگسال را هم با خود همراه میکرد. به مناسبت اجرای این نمایش در تالار هنر تهران که پس از برگزاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اصفهان صورت گرفت با دراگوسلاو تودورویچ، کارگردان این نمایش، گفتوگوی کوتاهی انجام دادهایم که در زیر از نظرتان میگذرد:
تاکنون و پیش از حضور در جشنواره تئاتر کودک به ایران آمده بودید؟
نه، این اولین بار است که من و گروهم به ایران آمدیم.
زمینه حضور شما در جشنواره تئاتر کودک چگونه فراهم شد؟
مدتی پیش در یک جشنواره عروسکی در کشور ترکیه شرکت کرده بودیم. در این جشنواره"گروه آرین" هم از ایران شرکت کرده بود و نمایش"سه بچه خوک" را اجرا میکرد. در این جشنواره با سام کلانتری آشنا شدم و او از ما دعوت کرد که به ایران بیاییم.
برای اجرای نمایش از شما دعوت کردند یا برای اجرای ورکشاپ؟
ابتدا قرار بود برای برگزاری یک کارگاه آموزشی به ایران بیائیم، اما تصمیم گرفتیم تا نمایشهایمان را هم در ایران اجرا کنیم. وقتی سام کلانتری اجرای نمایش را پیشنهاد داد، ما هم پذیرفتیم. او هم مثل من معتقد بود که باید اطلاعات و دانستههایمان را با هم در میان بگذاریم و از همدیگر علم و دانش کسب کنیم. پس از این که نمایش ما برای حضور در جشنواره تئاتر کودک پذیرفته شد. ما هم بسیار خوشحال شدیم و به ایران آمدیم.
اعزام گروههای نمایشی به جشنوارههای خارجی در کشور شما چگونه صورت میگیرد؟
در صربستان روال بر این است که هر گروه برای سفرهای خارجی، بودجهای از طرف دولت دریافت میکند و با آن بودجه میتواند به هر جشنوارهای که خواست برود. ابتدا در ماه اکتبر از گروه ما برای شرکت در جشنواره تئاتر عروسکی دعوت شده بود، اما امکان دریافت بودجه فراهم نشد و نتوانستیم از کشور خودمان بودجه سفرهای بینالمللی گروه را دریافت کنیم. اما کشور ایران محبت کرد و تمام هزینههای ما را پرداخت کرد و ما در جشنواره، مهمان شما بودیم.
گروه شما برای رده سنی خاصی نمایش اجرا میکند؟
ما برای گروه سنی خاصی کار نمیکنیم؛ چرا که معتقدیم پدر و مادر باید همراه کودک به سالن بیایند و در کنار کودکان به تماشای نمایش بنشینند و این در جهان معمول است. ما به گونهای نمایش روی صحنه میبریم که مخاطبان مختلف در تمام ردههای سنی بتوانند با نمایش ما ارتباط برقرار کنند.
به نظر میرسد، فعالیت در عرصه کودک، برای شما دغدغه مهمی است. در این زمینه کمی توضیح میدهید.
ببینید، من از 9 سالگی کارم را در تلویزیون شروع میکردم، سپس به آلمان رفتم و به طور تخصصی در رشته پانتومیم مشغول به تحصیل شدم. در آلمان فعالیتم را با تئاتر کودک شروع کردم. سپس به بلگراد برگشتم و به مدت دو سال به فعالیتم در این شهر ادامه دادم تا این که دو سال بعد وارد دانشگاه شدم و رشته کارگردانی را انتخاب کردم از آن زمان به بعد تا امروز هم دیگر کار بازیگری انجام ندادهام. البته بارها قصد بازی کردن داشتم، اما نشد.
از تئاتر ایران پیش از سفر به این کشور چه شناختی داشتید؟
از تئاتر ایران و تاریخ تئاتر ایران هیچ شناختی نداشتم. در دانشگاه در درس تاریخ نمایش، تا حد کمی با تئاتر ایران آشنا شده بودم و در جشنوارههایی که گروههای نمایشی ایرانی حضور داشتند، من از نزدیک با آنان آشنا شدم. البته بیشتر فعالیت من در سالهای اخیر در زمینه سینما و فیلم بوده است نه تئاتر؛ و دلیلش هم این است که برای فعالیت در تئاتر شما باید آن را نزدیک و به صورت زنده ببینید اما فیلم را در هر جا و هر موقعیت میتوان دید. البته چند بار این فرصت پیش آمد تا در جشنوارههای مختلف تئاتری شرکت کنم و برای مردم مختلف دنیا نمایش اجرا کنم.
تئاتر در کشور صربستان دولتی است یا خصوصی؟
در صربستان تنها یک تئاتر خصوصی وجود دارد که البته بیشتر به اجرای اپرا میپردازد. مدیر این سالن خودش گروهها را انتخاب میکند و اتفاقاً استقبال خوبی از اجرای اپراها صورت میگیرد، اما سایر تشکیلات تئاتری ما به صورت دولتی اداره میشود و در حقیقت دولت حامی تئاتر است. گاهی اوقات اسپانسرها هم به کمک ما میآیند و با حمایت مادی خود در اجرای بهتر نمایشهای ما سهیم میشوند.
گروههای حرفهای و آماتور در کشور شما تفکیک شده هستند یا به صورت مشترک فعالیت میکنند؟
در صربستان، گروههای حرفهای و آماتور کاملاً جدا از همدیگر فعالیت میکنند و اصلاً با هم ترکیب نمیشوند. جایگاه تئاتر حرفهای و کودک در کشور ما کاملاً تفکیک شده است.
در شهر شما(بلگراد) چند گروه تئاتری وجود دارد و برای این گروهها چه تعداد سالن اجرا در نظر گرفته شده است؟
ما کشور بزرگی بودیم، اما بعد از جنگ، کشور ما تقسیم شد و در حال حاضر کشور کوچکی هستیم که تنها هشت میلیون نفر جمعیت دارد. در بلگراد حدود 80 سالن تئاتر وجود دارد که به طور مداوم در اختیار گروههای نمایشی قرار میگیرد و گروهها نمایشهایشان را در این سالنها روی صحنه میبرند.
استقبال مردم صربستان از تئاتر چگونه است؟
مردم به تئاتر بسیار علاقه نشان میدهند و مرتب پیگیر اجراهای ما هستند و با حضورشان و تشویقهایشان در انتهای نمایش، رضایت یا عدم رضایت خود از اجرا را ابراز میکنند.
اگر باز هم برای اجرای نمایش در جشنوارههای مختلف ایران دعوت شوید، آیا به ایران خواهید آمد؟
حتماً! گروههای نمایش ایرانی و خارجی باید به طور مداوم با هم در ارتباط باشند و اطلاعاتشان را با هم در میان بگذارند. ما باید از همدیگر یاد بگیریم و در کارهایمان از آنها استفاده کنیم. ایران کشور بزرگی است و پشتوانه فرهنگی غنیای دارد. به طور قطع اگر باز هم امکان اجرای نمایش فراهم شود با گروهم به ایران سفر خواهم کرد.