در حال بارگذاری ...
...

هنوز سؤالات بی جواب زیادی در نمایشنامه‌های ما وجود دارد

به گزارش خبرنگار اعزامی سایت ایران تئاتر به گرگان، این ورک شاپ به درخواست نامور در قالب پرسش و پاسخ حاضران و گفتمان نویسندگان پیشکسوت تئاتر استان برگزار شد. نامور در آغاز جلسه با اشاره به این که سمت و سوی جلسه بررسی مشکلات نمایشنامه‌های ایرانی و ارائه راه و روش بهتر برای نگارش آن‌هاست، افزود:«مشکل عمده ما در نمایشنامه‌نویسی ساختار درام است. با این که می‌توان به وسیله دانش تکنیکی نمایشنامه نوشت، اما داشتن ذوق هم ضروری است. در واقع فطرت و قریحه باید در کنار تکنیک به کار گرفته شدند.»

سومین روز جشنواره منطقه دو کشور با برپایی ورک شاپ محمدمهدی نامور، یکی از داوران جشنواره برگزار شد.
به گزارش خبرنگار اعزامی سایت ایران تئاتر به گرگان، این ورک شاپ به درخواست نامور در قالب پرسش و پاسخ حاضران و گفتمان نویسندگان پیشکسوت تئاتر استان برگزار شد.
نامور در آغاز جلسه با اشاره به این که سمت و سوی جلسه بررسی مشکلات نمایشنامه‌های ایرانی و ارائه راه و روش بهتر برای نگارش آن‌هاست، افزود:«مشکل عمده ما در نمایشنامه‌نویسی ساختار درام است. با این که می‌توان به وسیله دانش تکنیکی نمایشنامه نوشت، اما داشتن ذوق هم ضروری است. در واقع فطرت و قریحه باید در کنار تکنیک به کار گرفته شدند.»
وی اساس‌ هر نمایش را بر یکی از جنبه‌های زیر دانست: محور داستان، محور شخصیت و محور اندیشه. متأسفانه نویسندگان جوان ما عمده کارهایشان بر محور اندیشه استوار است که یکی از سخت‌ترین محورهاست.
وی استفاده از شیوه اقتباس از داستان را به عنوان یک اتود آموزشی برای نویسندگان جوان پیشنهاد داد و گفت:«در ابتدا داشتن یک داستان جذاب و کامل، بهتر است. گرچه تئاتر پیشرو امروز ضد داستان حرکت می‌کند، اما پیشنهاد من برای بهبود وضعیت موجود، درام‌نویسی در شهرستان‌های کشور است؛ زیرا ابتدا باید به تمام اصول و قواعد صحنه و درام آشنا بود.»
وی در بیان توضیح بیشتر در مورد روند اقتباس نمایشی از آثار ادبی جهان گفت:«روند اقتباس، دانش خاص خود را می‌طلبد. نویسنده قطعاً به دخل و تصرف در داستان اصلی احتیاج دارد. یکی از ویژگی‌های این اتود این است که قدرت تخیل نویسنده به کار بیفتد و شاخ و برگ‌هایی که در قصه نیست بر آن افزوده شود. این اتود باید با نقد و بررسی نویسندگان با تجربه همراه شود تا حاصل کار یک اثر آموزشی برای نویسنده اثر از کار دربیاید.»
وی تأکید کرد:«نویسنده باید یاد بگیرد که چگونه می‌توان به سؤالات متن پاسخ داد. هنوز در نمایشنامه‌های ما سؤالات بی‌جواب بسیاری وجود دارد.»
این جلسه با پرسش و پاسخ حاضران و بحث در مورد اقتباس و ساختار درام ادامه یافت.