گزارشی از جشنواره تئاتر منطقه دو
محمدهادی نامور : فکر میکنم به تناسب در مقایسه با آثار این منطقه، گامی به جلو برداشتهایم. احساس میکنم از جنبه ارتباط با مخاطب جلو رفتهایم؛ گرچه هنوز در اول راه هستیم
هیأت داوران هجدهمین جشنواره تئاتر منطقه 2 کشور طی جلسهای پیش از آخرین اجرای جشنواره، دیدگاهها و ارزیابی کلی خود از اجراهای انجام شده را عنوان کردند.
به گزارش خبرنگار اعزامی سایت ایران تئاتر به گرگان، هیأت داوران مرکب از ایوب آقاخانی، علیرضا کوشکجلالی و محمدهادی نامور در آخرین روز جشنواره، طی جلسهای با حضور هنرمندان شرکت کننده، دیدگاههای خود در مورد مشکلات عمومی آثار راه یافته به جشنواره را به صورت تیتروار بیان کردند.
ا... قلی نظری مجری این جلسه با ارائه توضیح درباره برگزار نشدن جلسات نقد و بررسی آثار و ادامه نیافتن کارگاه دکتر جلالی به دلیل اشتیاق هنرمندان و تراکم زیاد، از داوران خواست تا ارزیابی از کارهای اجرا شده داشته باشند.
محمدهادی نامور با اشاره به معضلات کار تئاتر در شهرستان گفت:«به شخصه در قضاوت روی کارها به این فاکتور توجه میکنم. سال گذشته در دهه فجر، تهران بودم و اختصاصاً کارهای شهرستانها را دیدم. فکر میکنم به تناسب در مقایسه با آثار این منطقه، گامی به جلو برداشتهایم. احساس میکنم از جنبه ارتباط با مخاطب جلو رفتهایم؛ گرچه هنوز در اول راه هستیم.»
وی صمیمیت و صداقت اهالی تئاتر را جنبه مثبت دیگری عنوان کرد و با اشاره به این که از تمام توان آنان استفاده نشده، نسبت به سهلانگاری در ساختار متنها، ریتم و هارمونی اجرا تذکر داد.
ایوب آقاخانی، نویسنده و کارگردان تئاتر نیز با بیان هفت تذکر از هنرمندان خواست تا در خلوت خود و با توجه به این نکات اثرشان را مورد مداقه قرار دهند.
وی در اولین بخش با بیان این که توجه به داشتههای مذهبی ما باعث رشد تئاترمان خواهد شد، تصریح کرد:«پرداختن به کاری که در سطح ایدئولوژی قرار دارد تا وقتی با تکنیک قوی همراه نباشد، به جای تبلیغ آن ایدئولوژی، مخاطبان را پس میزند. این خطری است که احساس میکنم و افرادی چون من را که به دین، فرهنگ و باور خود میبالند، عصبانی میکند. ابتدا باید از همه جهات خود را در آن ایدئولوژی قوی کرده، زمینههای ظهور و بروز آن را بدانیم و بعد تکنیک ویژه آن را بیابیم.»
وی تأثیرپذیری بی ریشه از آثار دیگر هنرمندان را یکی از مشکلات آثار ارائه شده دانست و افزود:«همه ما ترکیبی از آزمون و خطای پیشینیان هستیم، اما من به دنبال هویت شمای تئاتری هستم و میخواهم بدانم که شما کجای جهان ایستادهاید؟»
آقاخانی در بخشهای بعد، متمایز نشدن سبکهای بازیگری در یک اثر نمایشی و اختلاط همه شیوهها، شناسایی متریال واجد شرایط نوشتن در بخش نمایشنامه، پرهیز از استثناء در موضوعات انتخابی و حرکت در مسیر قاعده، دوری از ایمان کاذب نسبت به کار، مطالعه بسیار و درک این موضوع که برای پیشرفت نباید در انتظار کمک دیگران شد و به طور شخصی باید تلاش کرد را یادآور شد.»
علیرضا کوشکجلالی نیز با بیان این که منزه طلبی در تئاتر را از خود دور نکنید، گفت:«تا زمانی که کار آن طور که ایدهآل شماست آماده نشده، اجرا نکنید تا بعد مجبور به توضیح مشکلات نشوید. همه شما امکانات جشنوارهها را میدانید، بنابراین کارهایی را دست بگیرید که در حد توان، وقت و سرعت جشنوارهها باشد تا به بهترین شکل و فرم اجرا شوند.»
جلالی، ارائه اطلاعات بیشتر دراماتورژ یا نویسنده در بروشور را ضروری دانست و حذف عناصر زیادی در صحنهپردازی را متذکر شد.