حمیدرضا نعیمی، بازیگر و نویسنده تئاتر که رمان کالون و قیام کاستلیون را برای اجرای صحنه‌ای بازخوانی کرده در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر درباره تفاوت متن نوشته شده با رمان اصلی گفت:«بخش‌هایی از داستان در رمان اصلی به صورت اشاره بیان شده بود. برای مثال دادگاه"میشل سروه" را به طور کل نوشته‌ام؛ در حالی که در رمان فقط به برگزاری دادگاه اشاره شده بود. برایم مهم بود که در دادگاه چه چیزهایی عنوان شده و چه لایه‌های فکری بیان شده است. گرچه برپایی
حمیدرضا نعیمی، بازیگر و نویسنده تئاتر که رمان کالون و قیام کاستلیون را برای اجرای صحنه‌ای بازخوانی کرده در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر درباره تفاوت متن نوشته شده با رمان اصلی گفت:«بخش‌هایی از داستان در رمان اصلی به صورت اشاره بیان شده بود. برای مثال دادگاه"میشل سروه" را به طور کل نوشته‌ام؛ در حالی که در رمان فقط به برگزاری دادگاه اشاره شده بود. برایم مهم بود که در دادگاه چه چیزهایی عنوان شده و چه لایه‌های فکری بیان شده است. گرچه برپایی دادگاه اتفاقی مستند است، اما هیچ گاه کاستلیون و سروه با یکدیگر برخورد نداشته‌اند. من برای پیوند داستان، رویارویی‌ها و جا به جایی‌هایی را به نفع درام و در روند بازخوانی به آن افزوده‌ام. کسانی که کار را دیده‌اند، می‌دانند که بنای نمایشنامه بر وکالت کاستلیون بنا نهاده شده که این اتفاق در رمان وجود ندارد.»
ستیز و جنبه‌های دراماتیک قدرتمندی که در متن رمان"کالون و قیام کاستلیون" وجود داشت، باعث شد آن را برای بازخوانی انتخاب کنم.
حمیدرضا نعیمی، بازیگر و نویسنده تئاتر که رمان کالون و قیام کاستلیون را برای اجرای صحنه‌ای بازخوانی کرده در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر درباره تفاوت متن نوشته شده با رمان اصلی گفت:«بخش‌هایی از داستان در رمان اصلی به صورت اشاره بیان شده بود. برای مثال دادگاه"میشل سروه" را به طور کل نوشته‌ام؛ در حالی که در رمان فقط به برگزاری دادگاه اشاره شده بود. برایم مهم بود که در دادگاه چه چیزهایی عنوان شده و چه لایه‌های فکری بیان شده است. گرچه برپایی دادگاه اتفاقی مستند است، اما هیچ گاه کاستلیون و سروه با یکدیگر برخورد نداشته‌اند. من برای پیوند داستان، رویارویی‌ها و جا به جایی‌هایی را به نفع درام و در روند بازخوانی به آن افزوده‌ام. کسانی که کار را دیده‌اند، می‌دانند که بنای نمایشنامه بر وکالت کاستلیون بنا نهاده شده که این اتفاق در رمان وجود ندارد.»
وی با تأکید بر این که از اتفاقات افزوده شده به داستان ناراضی نیست، توضیح داد:«در نمایشنامه باید کاراکترها معرفی و شناخته شوند و باید به تماشاگرم بگویم که چه چیزی را دنبال کند. اصل رمان یک اثر تفسیری ـ تحلیلی است؛ بر همین اساس، درام خودم را پی ریزی و با دیدگاه‌های امروزی جامعه به آن نگاه کرده‌ام. این از ارزش و قدرت رمان چیزی کم نمی‌کند؛ زیرا قدم اول به وسیله رمان و به شکلی خوب برداشته شده است.»
وی که خود نقش"کالون" را نیز در این نمایش بازی می‌کند، درباره انتخاب نقش گفت:«برای به عهده گرفتن این نقش التماس کردم؛ چون دادگر درباره انتخاب بازیگران و نقش‌ها بسیار سخت‌گیر است. می‌توانم بگویم که هیچ نقش خاصی را برای من در نظر نگرفته بود. همه دعوت شدیم تا کار کنیم و برای نقش خاصی دعوت نشده بودیم. نقش کالون هم نقشی بسیار مشکل است؛ زیرا نمی‌خواستیم او یک"بد من" باشد. همه تلاشمان را کردیم که همه چیز برخواسته از اعتقاد کالون و از جسم و روحش باشد؛ شعار ندهد و اگر شعاری هم می‌دهد با آن زندگی کند.»
وی در پایان با اشاره به تمرینات شدید جسمی برای رسیدن به یکدستی تمامی اعضای گروه افزود:«اولین و آخرین حرف ما این بوده که شعار ندهیم و قضاوت نکنیم.»