یادداشت حسین پارسایی رئیس مرکز هنرهای نمایشی
خبرنگاران، منتقدان و اصحاب رسانه که صادقانه، آینه انعکاس این رویداد شدند. جشنواره بیستوپنجم هنوز از گرد راه نرسیده، به سرانگشت هنرمندانه شما و به راستی و درستی به تاریخ پیوست.
«خسته نباشید»
اجازه میخواهم بابت خستگی همه این ایام، از تار و پود وجودم چند دست مریزاد بگویم و با هم مرور کنیم تلاشهای مؤثر و ارزشمند شما همراهان را.
نخست: هنرمندان شرکت کننده از کوچکترین شهر تا فراسوی این آب و خاک که چراغ پرفروغ جشنواره بیستوپنجم شدند و بی هیچ چشمداشت میزبان خیل عظیم مخاطبان خود بودند.
دوم: پرسنل خستگی ناپذیر تالارهای نمایش که یکایک و بی هیچ دریغ، دست در دستان آفرینشگران صحنهای گذاشتند و تا پاسی از شب، صحنه را برای چشمان مشتاق علاقهمندان آب و جارو کردند.
سوم: تماشاگران فهیم و صمیمی که عطر وجودشان زینت بخش محفل ما شد و این جشنواره، هر دم، نفس تازه میکرد از انبوه حضورشان.
چهارم: شب زندهداران ستاد برگزاری جشنواره از بولتن و کاتالوگ گرفته تا چهرهپردازان و تصویربرداران، مترجمان و راهنمایان و دیگر همکاران صمیمی کمیتههای بینالملل ـ پشتیبانی ـ روابط عمومی ـ انتشارات ـ کارگاه دکور و هر که در مرکز هنرهای نمایشی پرچمدار این رخداد عظیم بود.
پنجم: سخت کوشان تئاتر خیابانی که همپای طبیعت، نقش آفریدند بر سنگفرشهای هر کوی و برزن در جشنواره بیستوپنجم.
ششم: دکتر سعید کشنفلاح که پدرانه، رنج این مسؤولیت را به جان خرید و پایداری کرد.
و سرآخر: خبرنگاران، منتقدان و اصحاب رسانه که صادقانه، آینه انعکاس این رویداد شدند. جشنواره بیستوپنجم هنوز از گرد راه نرسیده، به سرانگشت هنرمندانه شما و به راستی و درستی به تاریخ پیوست.
از این که با ما مهربان بودید و میزبان خود، سپاسگزارم.
از این که چشم شستید از خطا و کاستیهای احتمالی و قدر دانستید ذرات خوبی این جشنواره را، شکرگزارم.
من برای هر قدمی که از سوی شما برداشته شد، هزار بار سر تعظیم فرود میآورم و زبان به ستایش یکایک شما میگشایم و آرزو میکنم بار دیگر در سومین همایش سراسری آئینهای عاشورایی به همین شایستگی گردهم آئیم.
«یا حق»
حسین پارسایی