در حال بارگذاری ...
...

اداره تئاتر میراث فرهنگی ماست که فراموش نمی‌شود

مراسم تودیع مدیر اداره تئاتر امروز صبح با حضور جمعی از هنرمندان تئاتر و مدیر مرکز هنرهای نمایشی در خانه نمایش اداره تئاتر برگزار شد. به گزارش سایت ایران تئاتر حسین پارسایی رئیس مرکز هنرهای نمایشی در این مراسم در جمع هنرمندان گفت: با وجود این که هنرمندان بازنشسته اداره تئاتر جایگزینی ندارند، اداره تئاتر حتی پس از بازنشستگی هنرمندان خود فعالیت هنری‌اش را ادامه می‌دهد و تغییر کاربری نخواهد داد.» وی ادامه داد: اداره تئاتر همچنان پا برجا خواهد ماند و به عنوان یک میراث فرهنگی فراموش نمی‌شود. وی با اشاره به این که اداره برنامه‌های تئاتر زیر مجموعه مرکز هنرهای نمایشی است، خاطر نشان کرد:«‌‌مدیر بعدی این اداره ‌باید با هماهنگی مرکز هنرهای نمایشی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شود؛ چرا که مرکز مدعی است، سال‌هاست از اداره تئاتر بهره‌برداری می‌کند و وزارت ارشاد نیز این محل را خریداری کرده است.»

مراسم تودیع مدیر اداره تئاتر امروز صبح با حضور جمعی از هنرمندان تئاتر و مدیر مرکز هنرهای نمایشی در خانه نمایش اداره تئاتر برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر حسین پارسایی رئیس مرکز هنرهای نمایشی در این مراسم در جمع هنرمندان گفت: با وجود این که هنرمندان بازنشسته اداره تئاتر جایگزینی ندارند، اداره تئاتر حتی پس از بازنشستگی هنرمندان خود فعالیت هنری‌اش را ادامه می‌دهد و تغییر کاربری نخواهد داد.»
وی ادامه داد: اداره تئاتر همچنان پا برجا خواهد ماند و به عنوان یک میراث فرهنگی فراموش نمی‌شود.
وی با اشاره به این که اداره برنامه‌های تئاتر زیر مجموعه مرکز هنرهای نمایشی است، خاطر نشان کرد:«‌‌مدیر بعدی این اداره ‌باید با هماهنگی مرکز هنرهای نمایشی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شود؛ چرا که مرکز مدعی است، سال‌هاست از اداره تئاتر بهره‌برداری می‌کند و وزارت ارشاد نیز این محل را خریداری کرده است.»
پارسایی با اشاره به خصوصیات مدیریتی مهرداد بیات گفت:«مهرداد بیات مدیری صبور بود. من هرگز عصبانیت او را ندیدم و همواره شاهد بودم که با کارمندان خود مهربان بود. همچنین هرگز هنرمندی را ندیدم که از او ناراضی باشد. این برای من به عنوان یک مدیر، درس بزرگی است.»
رئیس مرکز هنرهای نمایشی در ادامه اظهار کرد:«به طور قطع و یقین مشکلات و ناملایمات وجود دارد، اما آن چه که عزت نفس شما هنرمندان بزرگ را نشان می‌دهد، صبوری شما عزیزان است و من همیشه از شما درس گرفته‌ام. تا جایی که به اعتقاد من مرکز هنرهای نمایشی با تجربیات شما اداره می‌شود و امیدوارم به عنوان یک هنرمند کوچک مشکلات‌تان را درک و حل کنم.»
وی در پایان با آرزوی موفقیت برای هنرمندان حاضر در جلسه گفت:«تقاضا دارم فراموش نکنیم که هنوز وقتی هنرمندانی چون علی نصیریان، عزت‌الله انتظامی و... در جایی حضور پیدا می‌کنند، حاضران به احترام‌ سابقه تئاتری‌شان برمی‌خیزند و این ارزشمند است.»
در ادامه این نشست، داوود فتحعلی‌بیگی که پیش از مهرداد بیات مدیریت اداره تئاتر را به عهده داشت، ضمن تشکر از حضور حاضران در جلسه گفت:«این سنت خوبی است که وقتی مدیری مجموعه‌ای را ترک می‌کند همکاران او را بدرقه می‌کند، اما این اتفاق رخ نمی‌دهد مگر این که مدیر خود را دوست هنرمند بداند و بالعکس.»
در مورد بیات باید بگویم که او با دلسوزی برای اداره تئاتر زحمت کشیده و زحمات قابل توجهی را برای پا برجا بودن اداره تئاتر متحمل شده است. بیات برای پا برجا ماندن و خریداری ساختمان اداره تئاتر دوندگی زیادی کرد.
آتش تقی‌پور، بازیگر پیشکسوت تئاتر نیز در ادامه گفت:«من مهرداد بیات را از سال 49 می‌شناسم. او متعلق به فرهنگ ویژه‌ای است که با این که همواره پشت پرده بوده به ما اعتماد و اعتقاد به کار را داده است. من از کلمه بازنشستگی خوشم نمی‌آید؛ چرا که به نظر من فرد بازنشسته، تجربیاتی دارد که ما باید از آن‌ها استفاده کنیم نه این که نسبت به آن‌ها بی توجه باشیم. باید امکانات و فضایی فراهم شود که این هنرمندان منزوی نشده و خود را از یاد رفته محسوب نکنند.»
تقی‌پور ادامه داد:«نباید فقط به این بسنده کنیم که فردی به ریاست اداره منصوب شود. بلکه باید امکاناتی را در اختیار او بگذاریم تا بتواند فعالیت مفیدی داشته باشد.»
سپس فردوس‌ کاویانی در مورد فعالیت‌های مهرداد بیات سخن گفت. پرویز پرستویی هنرمند پیشکسوت تئاتر نیز که در این جلسه حضور پیدا کرده بود، گفت:«یکی از افتخارات من همواره این بوده که عضو اداره تئاتر هستم. به اعتقاد من اگر اداره تئاتر همچنان پابرجاست به پاس فعالیت‌های هنرمندان، پیشکسوتان و افرادی همچون مهرداد بیات است و امیدوارم که همواره پابرجا بماند. گرچه هر یک نفر که از اداره تئاتر کم ‌‌شده و بازنشسته می‌شود، این سؤال پیش می‌آید که آیا میراثی که سالیان سال بزرگان ما برایمان به یادگار گذاشته‌اند، حفظ می‌شود و ما همچنان پرافتخار آن را حفظ می‌کنیم یا خیر؟»
حمید کاکاسلطانی؛ کارشناس و منتقد تئاتر پس از صحبت‌های پرستویی گفت:«استفاده بهینه از حداقل‌ها فقط از دست یک مدیر خوب برمی‌آید که در مورد مهرداد بیات صادق است؛ چرا که او ضمن داشتن یک ارتباط خوب با تمام هنرمندان بسیار تأثیرگذار بود و باعث شد نگاه افراد خارج از اداره تئاتر نسبت به نوع فعالیت‌های این اداره به گونه‌ای مثبت تغییر کند. او توانست ثابت کند که در این جا هنرمندان در اتفاقات فرهنگی سهیم هستند. همان طور که تاکنون شاهد برگزاری حدود 85 جلسه نمایشنامه‌خوانی و برگزاری کلاس‌های آموزش تئاتر بوده‌ایم.»
در ادامه ناصر بزرگمهر یکی از مدیران سابق مرکز هنرهای نمایشی گفت:«خوشحالم که با پشت سرگذاشتن پست‌های مختلف دولتی همچنان ژست‌ حضور در اداره تئاتر را دارم و همواره نسبت به تئاتر نگاه عاشقانه داشته‌ام. به نظر من انسان در زندگی‌اش باید اثری از خود به یادگار بگذارد و مهرداد بیات این اثر را در زندگی‌اش باقی گذاشت چرا که کاملاً صادقانه و موفق در اداره تئاتر فعالیت کرد‌.»
سهراب سلیمی نیز با اشاره به سابقه فعالیت هنری مهرداد بیات از فعالیت صادقانه او گفت و برای وی آرزوی موفقیت کرد. مهرداد بیات سپس ‌از حضور آن‌ها تشکر کرد و گفت:«من سعی کردم در کنار هنرمندان آشنا و نام‌آور عاشقانه حضور داشته باشم و از تمام آن‌ها خاطرات شیرینی دارم. از مرحوم پرویز فنی‌زاده، هادی اسلامی، جمیله شیخی تا سایر هنرمندان. در مورد اداره تئاتر زحمات زیادی کشیده شد ولی من به تنهایی این سختی‌ها و زحمات را متحمل نشده‌ام. این اتفاق با همراهی هنرمندان و در کنار آن‌ها رخ داده است. این باعث افتخار من است که 30 سال در کنار کسانی بودم که هر کدام پهلوان این رشته محسوب می‌شوند و به اعتقاد من تقدیر از هنرمند، کار زیادی نیست اما اگر کسی از طرف هنرمندان مورد تقدیر واقع شود کار بسیار بزرگی است.‌»
وی در پایان از زحمات حسین پارسایی؛ رئیس مرکز هنرهای نمایشی، داوود فتحعلی‌بیگی، مریم معترف و مجید ستایش تشکر کرد.
در پایان جلسه امین تارخ گفت:«من از زمان"ژانتی" تاکنون شاهد فعالیت اداره تئاتر بوده‌ام که همگی مسؤول بوده‌اند. آن‌ها خاطرات شایسته و بایسته‌ای برای ما به جا گذاشته‌اند و اگر خدمات آن‌ها نبود، اکنون اداره تئاتر وجود نداشت. به نظر سهم داوود فتحعلی‌بیگی و مهرداد بیات به اندازه تمام آن عزیزان بوده و همین اندازه که این ساختمان باقی مانده اقدام بزرگی است هر چند که اگر نمی‌ماند باز هم هنرمندان جایی را پیدا می‌کردند.»