تولید یک کار مشترک و برگزاری ورک شاپ ‌

نغمه ثمینی ‌‌به پیشنهاد مدرسه ملی تئاتر دهلی روی افسانه‌های هندی و ایرانی کار می‌کند.
نغمه ثمینی؛ درام‌نویس و مدرس تئاتر که به تازگی از جشنواره"بهارات رانگ ماهوستاو" هند بازگشته، در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر‌ گفت:«جشنواره بین‌المللی بهارات رانگ ماهوستاو که یکی از مهمترین جشنواره‌های هند است، توسط مدرسه ملی تئاتر دهلی برگزار می‌شود. در این جشنواره ما با نمایش"ژولیوس سزار به روایت کابوس" حضور داشتیم. پیشنهادهایی برای سال آینده جشنواره و ایجاد کارگاه‌های آموزشی دادیم که بعد از برنامه‌ریزی در این خصوص، می‌توان درباره‌اش صحبت کرد.»
وی با اشاره به شباهت‌های فرهنگی هند و ایران گفت:«فرهنگ هند هم از نظر فرهنگ اسلامی و هم فرهنگ عرفی شباهت‌های زیادی به فرهنگ ما دارد. علاوه بر آن ما افسانه‌های مشترکی نیز داریم که براساس آن می‌توان محصولاتی برای بهره‌گیری هر دو فرهنگ تولید کرد. بخشی از این پیشنهاد نیز به تولید کاری که حاصل ترکیب افسانه‌های هندی و ایرانی است، بازمی‌گردد.»
ثمینی با اشاره به استقبال خوب تماشاگران هندی از اجرای"ژولیوس سزار به روایت کابوس" گفت:«هنرمندان هندی برای تعاملات هنری با تئاتر ایران مشتاق هستند. ما در هند دو اجرا داشتیم، یکی در دهلی و یکی در کلکته که هر دو در تالارهای بزرگی انجام شد و بین 600 تا 700 تماشاگر آن را دیدند.»
وی درباره ورک شاپ‌های آموزشی گفت:«در جشنواره امسال بخش ورک شاپ وجود نداشت. صحبت‌هایی برای برپایی ورک شاپ در بخش‌های مختلف هنری با ما ‌شد که باید برای سال آینده برنامه‌ریزی شود. امسال در این جشنواره از کشورهای چین، سوئیس، هلند، پاکستان و... تئاتر اجرا شد که در آن میان یک کار از سوئیس که براساس حرکت و فرم بود، جالب توجه بود.»
وی درباره کارهای اجرا‌ شده در جشنواره گفت:«کاری از هندوستان با عنوان"شب‌های عربی" که از یک متن آلمانی برداشت شده بود، برایم جالب بود. این نمایش برداشت تئاتر هند از آوانگاردیسم را نشان می‌داد. گرچه از تئاتر سنتی فاصله داشت، ولی نمونه بسیار جالبی از تئاتر امروز هندوستان بود. از این گذشته نمایش"رقص‌های هندی" همواره جذاب و بسیار دیدنی هستند.»
ثمینی درباره کارهای جدیدش گفت:«در حال حاضر کار جدیدی را شروع نکرده‌ام. سال پرکاری داشته‌ام. اکنون تنها کاری که به طور جدی روی آن متمرکز هستم، فیلمنامه"شنبه‌ای که گذشت" برای مونا زندی است. قرار است در آینده یک نمایشنامه برای کیومرث مرادی بنویسم که هنوز صحبت‌های قطعی در این زمینه نداشته‌ایم. ‌تا این لحظه مشتاق هستم فضایی متفاوت با نمایشنامه"مرگ و شاعر" داشته باشد. فضایی ایرانی آمیخته با نمایش‌های ایرانی ولی همه چیز بستگی به کارگردان دارد. احتمالاً اسفند ماه می‌توانیم با یکدیگر درباره این نمایشنامه جدید صحبت کنیم.»
وی در پایان گفت:«در عین حال ‌نمایشنامه"انتهای آسمان کجاست" که قرار بود علی راضی آن را کارگردانی کند هم نیاز به بازنویسی مجدد دارد.»