محمد ابراهیمیان از روند اقتباس نمایشنامه ایبسن گفت
محمد ابراهیمیان؛ نویسنده نمایشنامه"بدرود امپراتور" که براساس"جان گابریل بورکمن" هنریک ایبسن نوشته شده است، درباره دیدگاههای خود در روند این اقتباس به سایت ایران تئاتر گفت:«ایبسن استاد همه ماست، اما نمایشنامههای او که سرشار از سرما و یخبندان نروژ است برای زمان حال طولانی، گفتوگوها مفصل و شخصیتها دیر به فرجام میرسند. نمایشنامه"جان گابریل بورکمن" ۴ پرده است و با یک روش سینوسی پیش میرود و هر پرده در ادامه پرده بعد اجرا میشود. من یک روش مدور را انتخاب کردم و پایان داستان را در ابتدا نشان دادم. "بدرود امپراتور" توسط دو خواهر بیان میشود. این دو خواهر که رفتارهای عاشقانه گذشتهشان به خشم مبدل شده و در فقدان آن عشق چون دو انسان به نفس عشق پی میبرند داستان را روایت میکنند.»
"بدرود امپراتور" ساختاری مدور دارد و دیگر وجدان کل آن را روایت نمیکند.
محمد ابراهیمیان؛ نویسنده نمایشنامه"بدرود امپراتور" که براساس"جان گابریل بورکمن" هنریک ایبسن نوشته شده است، درباره دیدگاههای خود در روند این اقتباس به سایت ایران تئاتر گفت:«ایبسن استاد همه ماست، اما نمایشنامههای او که سرشار از سرما و یخبندان نروژ است برای زمان حال طولانی، گفتوگوها مفصل و شخصیتها دیر به فرجام میرسند. نمایشنامه"جان گابریل بورکمن" 4 پرده است و با یک روش سینوسی پیش میرود و هر پرده در ادامه پرده بعد اجرا میشود. من یک روش مدور را انتخاب کردم و پایان داستان را در ابتدا نشان دادم. "بدرود امپراتور" توسط دو خواهر بیان میشود. این دو خواهر که رفتارهای عاشقانه گذشتهشان به خشم مبدل شده و در فقدان آن عشق چون دو انسان به نفس عشق پی میبرند داستان را روایت میکنند.»
وی ادامه داد:« "بدرود امپراتور" یک نمایش یک پردهای است و سعی شده است عصاره نمایشنامه ایبسن بدون لطمه زدن به اصل داستان با صحنهپردازی و مونتاژ موازی لحظات دوباره نوشته شود. علاوه بر آن یک روح شخصی در آن ایجاد کردهام آن را از فضای سرما و یخبندان نروژ به سرزمین گرم و آفتابی آوردهام و در شخصیتها و دیالوگها به چشم میآید. برخی از وقایع را نیز که در نمایشنامه ایبسن تعریف میشود در این متن به وقوع میپیوندد مانند اتفاقات دادگاه.»
وی محور نمایشهای ایبسن را تنهایی انسان و لجاج او برای نشان دادن این که انسان تنهاترین و پرقدرتترین فرد است دانست و گفت:«در این نمایش سعی کردهام جان گابریل را به جایی برسانم که نشان دهد هر امپراتوری، اگر عشق نباشد، بیفروغ میشود. اعتقاد دارم یک نمایشنامه خارجی باید در جامعه ایرانی به صورتی روی صحنه برود که تماشاگر یک نمایش ایرانی از نمایشنامهای خارجی ببیند.»