هر چقدر دولت در بخش فرهنگ کمک کند، کم است

اظهار نظر درباره کم بودن یا کم نبودن بودجه هنر به خصوص تئاتر بحثی پیچیده است که به کار کارشناسی احتیاج دارد.
مرتضی تمدن؛ عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در پاسخ به سوال خبرنگار ایران تئاتر مبنی بر محدود بودن اعتبار اختصاص یافته به تئاتر به خصوص با رویکرد تجهیز و ساخت و ساز تالارهای نمایشی، گفت:«اولین چیزی که باید مورد بررسی قرار گیرد چیستی مدیریت تئاتر کشور است. آیا مدیریت تئاتر فقط این است که پول بپردازیم تا تئاتر تولید شود؟ چنین رویکردی صرفاً به دلیل اشتغال است و یا هدف انتفاعی نیز از آن داریم؟ به اعتقاد من باید شرایط به سویی پیش برود که تلاش این هنر بزرگ و والا و سیاستگذاری مدیران در جهت اداره خود باشد.»
وی تأکید کرد:«افزایش بودجه سالانه قطعاً تا جایی امکان دارد و از جایی به بعد امکان تقویت بنیه مالی تئاتر وجود نخواهد داشت. بنابراین باید تکلیف خود را روشن کنیم که آیا این هنر می‌تواند انتفاعی شود یا نه و بخش خصوصی چقدر می‌تواند در فعالیت هنری تقویت شود و قسمتی از بار را کم کند. باید بررسی کرد که چطور می‌توان تئاتر را به میان مردم آورد تا هم اوقات فراغت را پوشش دهد و هم برای دست‌اندرکاران آن درآمدزا باشد.»
وی با تأکید بر نقش بخش خصوصی در تئاتر گفت:«سیاستگذاری در تئاتر باید به سمتی پیش برود که برای کم کردن میزان وابستگی به دولت شرایط و اقدامات را بسنجد. اداره تئاتر نباید تنها گردن دولت باشد. به خودی خود این هنر جذابیت‌هایی دارد که می‌تواند روی پای خود بایستد.»
وی تصریح کرد:«اعتقاد دارم که هر چقدر دولت در بخش فرهنگ کمک کند، کم است. بیشتر مشکلات امروز ما از کم توجهی به بخش فرهنگ سرچشمه می‌گیرد. کم بودن اعتبار مالی بخش فرهنگی کشور انتقادی است که به همه دولت‌ها وارد است.»
این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مقایسه هزینه ساخت یک مجموعه تلویزیونی، یک سد و یک سالن نمایش یا تولید تئاتر و اختصاص بودجه در هر بخش را غیر ممکن عنوان کرد و افزود:«هر مقوله جا، جنس و نوع حرکت خود را می‌طلبد که قابل مقایسه با مقوله دیگر نیست. حتی برای تأمین مکان‌های نمایشی و امکانات و تجهیزات آن، دولت باید بخش خصوصی را به کار گیرد. با وام ارزان قیمت و تسهیلات بیشتر. منابع دولت در این زمینه محدود است پس باید بخش خصوصی را با سیاستگذاری‌ها به سرمایه‌گذاری در این بخش تشویق کند. در یک کلام روش‌های مدیریتی بخش هنرهای نمایشی باید مورد تجدید نظر قرار گیرد و مردم را باید به مشارکت در این عرصه دعوت کنیم.»