خللی در اراده تئاترشهر بوجود نیامده است
دو چیز تغییر نکرده است: اول اراده من و بعد اراده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. برای چنین کار عظیمی که بعد از ۳۱ سال اتفاق می‌افتد، طبیعی است که خللی به وجود آید. مسائلی چون تأمین بودجه، نوع تعطیلی تئاترشهر، چگونگی آغاز مرمت و... اما این شایعات از آن جا ناشی می‌شود که ما از گزارش‌های لحظه‌ای به ارباب جراید که همگی دغدغه این موضوع را دارند، پرهیز کرده‌ایم. به اعتقاد من، ضمن محق دانستن دوستان برای این دغدغه، نباید هر روز و هر لحظه بگوییم که داریم کار می‌کنیم و... کاری که به صورت نامرئی انجام می‌شود، یک کار دقیق است. آسیب‌شناسی تئاترشهر و مشکلاتی که طی این سه دهه برای آن پیش آمده، کار ظریفی است که روزگاری منتشر خواهد شد
مشکل عمده در بهره‌برداری از سالن انتظامی برای اجرای تئاتر، کهنه بودن ساختمان، سقف کوتاه و فقدان جایگاه تماشاگران است.
بهروز غریب‌پور؛ مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر درباره اُفت فعالیت تئاتری یک ساله اخیر خانه هنرمندان گفت:«مشکل عمده سالن انتظامی فقدان جایگاه تماشاگران و کوتاهی سقف آن برای نصب این جایگاه است. این اشکالات یا ویژگی‌ها آن را برای کارهای تجربی مناسب کرده است. در عین حال این سالن فضایی برای اینستالیشن، نمایشگاه‌ها و برخی برنامه‌هایی که دفعتاً پیش می‌آیند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عبارتی سالن ذخیره ماست. بنابراین سالنی است که تنها مختص اجرای تئاتر نیست و از آن انواع استفاده را می‌کنیم. از سوی دیگر ساختمان خانه هنرمندان ایران بیش از 80 سال عمر دارد و پیش‌بینی چنین باری هم برای آن نشده است. همواره هراس داشته‌ام که خدای نکرده اتفاقی رخ ندهد. به این دلیل و برای امنیت تماشاگران و ساختمان، از ساخت جایگاه تماشاگران صرف نظر کرده‌ام. از دید ما این سالن به درستی استفاده شده حال قضاوت با شماست.»
این کارگردان تئاتر در پاسخ به این سوال که به نظر می‌رسد مجموعه فعالیت‌های تئاتری خانه هنرمندان نسبت به سال‌های قبل با افت روبه‌رو شده، گفت:«هر حرکتی که در خانه هنرمندان آغاز کرده‌ایم دیگران آن را به سرعت ادامه داده‌اند. برای مثال"مستند" بخشی بود که واقعاً در کشور جایگاهی نداشت، اما وقتی 4 یا 5 سال قبل باشگاه مستند را فعال کردیم، دیدیم که به سرعت جواب داد. اخیراً هم وزارت ارشاد یک سالن سینمای ویژه مستند را تأمین کرده است. در خصوص نمایشنامه‌نویسی هم خانه تئاتر فعالیت‌های خودش را انجام می‌دهد و این بار از خانه هنرمندان کم شده، اما از بین نرفته است. همین امسال هر ماه حداقل یک جلسه نمایشنامه‌خوانی، یک بحث تئوریک تئاتر، ورک شاپ و حتی طی سال چند اجرای تئاتر داشته‌ایم.»
وی با اشاره به این که خانه هنرمندان فضای وسیعی در اختیار ندارد، گفت:«هر چه برنامه‌ریزی‌ها ادواری می‌شود از برنامه‌های پراکنده و مقطعی دوری می‌کنیم. با این حال همچنان برنامه‌های تئاتری‌مان را خواهیم داشت، مگر این که این بخش‌ها نیز مانند مستند صاحب جای ثابت و مشخص برای ارائه شوند. برای مثال در مدیریت بازسازی مجموعه تئاترشهر، سالن کوچک را به عنوان محل ثابت برای برگزاری جلسات نمایشنامه‌خوانی در نظر دارم.»
مدیر بازسازی تئاترشهر درباره شایعاتی که درباره توقف این اقدام شنیده می‌شود، تصریح کرد:«دو چیز تغییر نکرده است: اول اراده من و بعد اراده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. برای چنین کار عظیمی که بعد از 31 سال اتفاق می‌افتد، طبیعی است که خللی به وجود آید. مسائلی چون تأمین بودجه، نوع تعطیلی تئاترشهر، چگونگی آغاز مرمت و... اما این شایعات از آن جا ناشی می‌شود که ما از گزارش‌های لحظه‌ای به ارباب جراید که همگی دغدغه این موضوع را دارند، پرهیز کرده‌ایم. به اعتقاد من، ضمن محق دانستن دوستان برای این دغدغه، نباید هر روز و هر لحظه بگوییم که داریم کار می‌کنیم و... کاری که به صورت نامرئی انجام می‌شود، یک کار دقیق است. آسیب‌شناسی تئاترشهر و مشکلاتی که طی این سه دهه برای آن پیش آمده، کار ظریفی است که روزگاری منتشر خواهد شد.»
غریب‌پور از اعلام هر گونه زمان بندی برای آغاز عملیات اجرایی مجموعه تئاترشهر، پرهیز کرد.