یادداشت حمید آذرنگ بازخوان جشنواره تئاتر بانوان
گویا برای ما عادت شده که پیش از آن که اثر هنری به منصه ظهور برسد، کپی آن را میبینیم
ششمین جشنواره تئاتر بانوان از 15 تا 23 تیر ماه امسال در تهران برگزار میشود و بازخوانان متون تاکنون 80 درصد آثار رسیده به دبیرخانه را، خواندهاند.
در این میان مشکلی که هیئت بازخوان به آن مصرانه اشاره دارند، رونوشتهای بدون توضیح و بدون ذکر نام از آثار بزرگان و بعضاً نویسندگان مطرح کشورمان است.
حمیدرضا آذرنگ از اعضای هیئت 5 نفره بازخوانی، طی یادداشتی که برای سایت ایران تئاتر نوشته درباره این اتفاق ناخوشایند سخن گفته است که میخوانید:
متأسفانه ما در جامعهای زندگی میکنیم که قانون کپی رایت در آن رعایت نمیشود. قانونی که امانتداری و حفظ حقوق مولف را به همراه دارد. گویا برای ما عادت شده که پیش از آن که اثر هنری به منصه ظهور برسد، کپی آن را میبینیم. مردم هم این مسئولیت را از دوش خود برداشتهاند چون فرهنگ و هنر به تعریف درستی در کشور ما دست نیافته است.
اما همه اینها را باید به دزدی ادبی و استفاده از متون نویسندگان دیگر بدون ذکر نام و منبع اضافه کرد. این یک اتفاق خاص است. گاهی وقتی به نویسندهای پیشنهاد نگارش متنی را میدهیم، او میترسد که حتی طرح متنش را ارائه کند. چرا باید این اتفاق بیفتد؟
من معتقدم ما قناعتمان کم شده، در حالی که قرار نیست جای همدیگر را بگیریم. امروزه از زبان هر بازیگری در تئاتر ایران میشنوید که میگوید:«من آل پاچینو، آلن دلون و... ایرانم.» یعنی به صراحت میگویند که خودشان نیستند. در حالی که باید بدانند کجای داستان هستند، آنها باید بدانند هر جایگاهی که به دست میآورند متعلق به خودشان است.
متأسفانه همه مسائل زیر سوال رفته و ما دچار ندانم کاری روزمره شدهایم. فاصله من آرمانی با من واقعی خیلی زیاد شده و در این شرایط هم اطمینان به نقطه صفر رسیده است. امیدوارم روزی به جایی برسیم که مدام در مسیرهای غلط دست و پا نزنیم.