محمد رضایی‌راد؛ بودن یا نبودن در جشنواره تئاتر بانوان
محمد رضایی‌راد: اجرای نمایش در فرهنگسراها و سالن‌های پراکنده دیگر، اجرا را از بین می‌برد. برای مثال شخصی مثل خلج در فرهنگسرای هنر اجرا می‌کند اما حتی کسانی که منتظر کار او هستند فرصت دیدن اجرایش را از دست می‌دهند، در نتیجه اجرا از دست می‌رود. فکر می‌کنم اگر برگزار کنندگان تئاتر بانوان می‌خواهند جشنواره‌ای موفق داشته باشند باید محل اجرای عمومی گروه‌ها را تأمین کنند.
محمد رضایی‌راد که نمایشنامه"با صدای آهسته می‌گویم صبح به خیر" را برای شرکت در جشنواره تئاتر بانوان پیشنهاد داده از احتمال سپردن این متن به کارگردانی دیگر خبر داد.
محمد رضایی‌راد در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر گفت:« بنا به درخواست یکی از دوستان، یکی از نمایشنامه‌های خودم با عنوان"با صدای آهسته می‌گویم صبح به خیر" را به جشنواره تئاتر بانوان پیشنهاد دادم اما کارگردانی من قطعی نیست. شاید آن را به یکی از کسانی که از من متن خواسته بسپارم.»
وی توضیح داد:«در حال حاضر گرفتار کارهای دیگری هستم و فرصت این که چند ماه برای تئاتر وقت بگذارم را ندارم. اما یکی دیگر از دلایل سست شدن من برای کارگردانی، نامشخص بودن وضعیت اجراهای عمومی تولیدات این جشنواره است.»
این کارگردان و نویسنده تئاتر ادامه داد:«اجرای نمایش در فرهنگسراها و سالن‌های پراکنده دیگر، اجرا را از بین می‌برد. برای مثال شخصی مثل خلج در فرهنگسرای هنر اجرا می‌کند اما حتی کسانی که منتظر کار او هستند فرصت دیدن اجرایش را از دست می‌دهند، در نتیجه اجرا از دست می‌رود. فکر می‌کنم اگر برگزار کنندگان تئاتر بانوان می‌خواهند جشنواره‌ای موفق داشته باشند باید محل اجرای عمومی گروه‌ها را تأمین کنند.»
وی در پایان درباره متن"با صدای آهسته می‌گویم صبح به خیر" گفت:«این متن یک یا دو بازیگر روی صحنه دارد و بین 8 تا 9 تن نیز با صدا یا تصویرشان در بیرون صحنه حضور خواهند داشت.»