وجوه مختلف «شخصیت» بررسی شد

به گزارش ایران تئاتر در ابتدای این نشست فدایی حسین با هم‌فکری حاضران، سعی کرد به تعریفی جامع از «شخصیت» برسد و در جمع‌بندی تعاریف به این نتیجه رسید: «شخصیت کسی است دارای مشخصات و ویژگی‌های معین که او را از دیگران متمایز و قابل‌تشخیص می‌کند.» وی در ادامه ویژگی‌های پنج‌گانه شخصیت در یک اثر دراماتیک را چنین برشمرد: «اول: ویژگی‌های ظاهری یا تنانی ازجمله: جنسیت، سن و سال، قد، وزن و...، دوم ویژگی‌های روانی، شامل: احساسات و عواطف، آمال و آرزوها و...، سوم: ویژگی‌های علمی از قبیل تحصیلات، عقل و منطق و...، چهارم: ویژگی‌های اعتقادی، مانند دین، باور و... و بالاخره پنجم ویژگی‌های اجتماعی که شامل: شغل، خانواده و... می‌شود.»
فدایی حسین در ادامه تصریح کرد: «تمامی این ویژگی‌ها در گفتار و رفتار شخصیت‌ها تجلی پیدا می‌کند و شخصیت‌ها با رفتار و گفتارشان ویژگی‌های خود را نمایان و معرفی می‌کنند.»
مبحث بعدی «نیاز» شخصیت بود که هم عاملی برای تکمیل شخصیت است و هم دلیل، بهانه و انگیزه برای کنش شخصیت. سید حسین فدایی حسین در تشریح این عامل گفت: «هر شخصیتی دارای نیازهای متعدد است اما یک نیاز اصلی دارد که عامل کنش اصلی است، کنشی که منشأ شکل‌گیری درام است.»
وی نیازهای شخصیت را به دودسته‌ی مادی و معنوی یا جسمی و روحی تقسیم‌بندی کرد و گفت: «هردوی این نیازها مهم هستند اما نیاز جسمی مقدمه‌ی نیاز روحی است. نیاز روحی ارزشمندتر است؛ به همین دلیل است که مثلاً شهدا و ایثارگران، از جان خود که نیاز جسمی است به خاطر خدا، وطن یا دیگران و یا اعتقادشان که نیاز معنوی است می‌گذرند.»
همچنین در مورد برخی اصطلاحات در ارتباط باشخصیت مانند شخصیت اصلی و فرعی، شخصیت ایستا و پویا، شخصیت و تیپ، قهرمان و ضدقهرمان و ... توضیحاتی ارائه شد.
در پایان نیز به‌عنوان تمرین از هنرجویان خواسته شد تا با توجه به ایده‌شان برای یک طرح، شخصیتی را از یک قصه‌ی قرآنی انتخاب و ویژگی‌های پنج‌گانه‌اش را مشخص کرده و سعی کنند از این اطلاعات فهرستی از ویژگی شخصیت ارائه کنند.