این نقش با دیگر نقش‌هایی که تاکنون بازی کرده‌ام تفاوت دارد. پرداخت شخصیت و کاراکتر او برای خودم هم تجربه جالبی بود. همواره سعی کرده‌ام نقش‌هایی که بازی می‌کنم، با هم تفاوت داشته باشد. نوع نگاهم به شخصیت و پرداخت آن تنوع گسترده‌ای را نمایان می‌کند، اما در این نمایش، اولین امتیاز من این است که نویسنده در نگارش متن با توجه به دیالوگ‌ها و پرداختی که روی آن انجام داده ابعاد مختلف نقش را کامل کرده و من فقط سایه روشن‌های آن را با بهره‌گیری از تجربه و ت
این نقش با دیگر نقش‌هایی که تاکنون بازی کرده‌ام تفاوت دارد. پرداخت شخصیت و کاراکتر او برای خودم هم تجربه جالبی بود. همواره سعی کرده‌ام نقش‌هایی که بازی می‌کنم، با هم تفاوت داشته باشد. نوع نگاهم به شخصیت و پرداخت آن تنوع گسترده‌ای را نمایان می‌کند، اما در این نمایش، اولین امتیاز من این است که نویسنده در نگارش متن با توجه به دیالوگ‌ها و پرداختی که روی آن انجام داده ابعاد مختلف نقش را کامل کرده و من فقط سایه روشن‌های آن را با بهره‌گیری از تجربه و تکنیک باورپذیر می‌کنم.
محمود فرهنگ بازیگر نمایش"پنجره فولاد" می‌گوید:«فقط سایه روشن‌های نقش را با کمک گرفتن از تجربه و تکنیک باورپذیر کرده‌ام.»
"محمود فرهنگ" بازیگر و کارگردان تئاتر که در نمایش"پنجره فولاد" نقش ابراهیم را بازی می‌کند درخصوص این کاراکتر به سایت ایران تئاتر گفت:«این نقش با دیگر نقش‌هایی که تاکنون بازی کرده‌ام تفاوت دارد. پرداخت شخصیت و کاراکتر او برای خودم هم تجربه جالبی بود. همواره سعی کرده‌ام نقش‌هایی که بازی می‌کنم، با هم تفاوت داشته باشد. نوع نگاهم به شخصیت و پرداخت آن تنوع گسترده‌ای را نمایان می‌کند، اما در این نمایش، اولین امتیاز من این است که نویسنده در نگارش متن با توجه به دیالوگ‌ها و پرداختی که روی آن انجام داده ابعاد مختلف نقش را کامل کرده و من فقط سایه روشن‌های آن را با بهره‌گیری از تجربه و تکنیک باورپذیر می‌کنم.»
وی ادامه داد:«سعی من بر این است که فاصله بین شخصیت خودم و کاراکتری را که بازی می‌کنم، زیاد کنم تا به شیرین و باورپذیر کردن آن کمک کنم.»
وی درباره شخصیت ابراهیم توضیح داد:«ابراهیم که خود فرزند شهید است، سال‌ها به همراه خاله و پسر خاله‌اش در جوار امام هشتم به سر برده است. او که از قشر متوسط جامعه است کاراکتر و شخصیت، روحیه و منش خاص خودش را در بستر فرهنگی متفاوتی دارد. به طبع به لحاظ لحن، رفتار و فرهنگ، تفاوت فاحشی با دیگران دارد و علاوه بر آن، نگاه بی‌صبرانه‌ای نیز نسبت به عنایت امام بروز می‌دهد.»
این بازیگر تئاتر که پیش از این در آثاری چون"تاجر ونیزی"، "واتسلا"، "بایگانی" و"ریچارد دوم" بازی کرده، درباره طنز موجود در شخصیت ابراهیم گفت:«هرگز به این فکر نکردم که ابراهیم باید بازی طنز داشته باشد؛ چون اعتقاد دارم در نمایش‌هایی که رگه‌های طنز تلخ وجود دارد، بازیگر باید کاملاً جدی بازی کند. من هرگز به جنبه‌های طنز اثر فکر نمی‌کنم. به هر حال ابراهیم در مقابل خاله‌اش احساس مسئولیت می‌کند و در این احساس مسئولیت، نسبت به حفظ حریم خانواده‌اش بسیار جدی عمل می‌کند. همین جدیت گاه لبخندی هم ایجاد می‌کند.»
فرهنگ در خصوص مفهوم معجزه در این نمایش گفت:«با این که در پایان این نمایش واقعه‌ای دردناک رخ می‌دهد، اما آن گاه که مسئله کرامات اما مطرح می‌شود، می‌بینم که هر یک به آن چه در دل داشته و آرزو کرده‌اند، رسیده‌اند. هر یک از کاراکترهایی که در نمایش معرفی می‌شوند، از خاله گرفته تا نعمت و جانباز و خادم حرم و حتی ابراهیم از آن اتفاق سهمی برای خود برمی‌دارند.»
وی ادامه داد:«نویسنده این متن در آن اتفاق بسیار بد تاریخی که می‌توانست احساس نفرت را دامن بزند، به یک قصه رسیده که در آن آدم‌های بی‌گناه کالبد شکافی می‌شوند. در مسیر قصه با خواست‌های دنیایی و غیر دنیایی آن‌ها آشنا می‌شویم و گرچه در طول نمایش با فضایی مفرح پیش می‌رویم، اما در پایان داستان، به آن فاجعه می‌رسد.»
وی نگاه نویسنده به خیر موجود در پس هر شر را موشکافانه دانست و افزود:«هزاران آدمی که با آرزوها و آمالشان با نگاه موشکافانه نویسنده معرفی می‌شوند، عاشقانه به پیشگاه امام آمده‌اند. این نگاه حتی درباره آدم‌های حاضر در جنگ هم وجود دارد که به نوع نگاه به فداکاری و جانفشانی مربوط می‌شود. در آستانه امام همه خالصانه وجودشان را در دست گرفته‌اند تا مورد لطف قرار گیرند و این مضمون در پرداخت قصه به طور دقیق دیده می‌شود.»