تنها مرگ مى توانست مردى چنان محکم و مهربان را از ما جدا کند

به گزارش ایران تئاتر در متن این یادداشت آمده است: «چهل روز است که پدرعزیزمان خسرو شجاع زاده، فرزندان و همسرى را که عاشقانه دوست مى‌داشت، تنها گذاشته و به دیار باقى سفر کرد. تنها مرگ بود که مى‌توانست مردى چنان محکم و مهربان در حمایت و عشق به خانواده اش را از ما جدا کند. هرچند باور داریم حضور او در قلب ما و دوستدارانش پایدار خواهد ماند.

پدرم خسرو شجاع‌زاده بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان سینما و تئاتر، که از شخصیت‌هاى تاثیرگذار در جریان‌هاى پیشرو تئاتر دهه٤٠ بود، بازى در ١٦ فیلم سینمائی در نقش‌های اصلى و مکمل، از جمله فیلم «آنسوی آتش»، «گاو»، «غریبه و مه»، «دلنمک» و ده‌ها اثر در تلویزیون و تئاتر را در کارنامه بازیگرى خود داشت. کارگردانى ٤ فیلم کوتاه، ٦ نمایشنامه تئاتر که در تالار وحدت، خانه نمایش و تالار هنر به اجرا درآمد را عهده‌دار بود. دریافت ١٦ لوح تقدیر بابت فعالیت در حوزه دفاع مقدس، از جمله دستاوردهاى وى در این دوران مى‌باشد.
 با این وجود پدر طى ٢٠سال گذشته، بنابر یک تصمیم کاملا شخصى از فضاى سینما و تئاتر فاصله گرفت و در ویلاى ساحلی خود در رامسر زندگى می‌کرد. یک دوره مدیریت خانه تئاتر و تهیه کنندگى ٢٠هزار دقیقه برنامه تلویزیونى در خصوص هنر و تخصص سینما از فعالیت‌هاى این دوران از زندگى وى بود.
پدر همواره همراه و مشوق بازیگران جوان بود و ایمان زیادى به حضور و ورود نیروهاى جوان و جدید در عرصه هنر داشت. وى هیچ زمان با جریان‌هایى چون اعتراض به حضور چشم رنگى‌ها در سینما همراه نشد. چرا که به عنوان بازیگر حرفه‌ای سینما و تئاتر معتقد بود سینماى گیشه همواره عرصه‌اى متفاوت و با ویژگی‌های خاص خود بوده است که حضور بازیگرانى این چنینى را مى‌طلبید. هر چند همانطور که خواهرم در مراسم تشیع ایشان اظهار داشت، به عنوان خانواده یک هنرمند ما واقف به شرایط نه چندان مطلوب جامعه تئاتر هستیم و قابل درک است که شاید بسیارى از عزیزان در عرصه تئاتر این امکان را نداشته باشند تا مثل پدرم نزدیک به دو دهه از دارایی شخصی خود بهره برده و از کار دور بمانند، اما این خود پدر بود که انتخاب کرد فعالیت هنرى خود را محدود کرده و در آرامش و دور از هیاهو زندگى کند. و باعث تاسف است که در گذشت وى به بهانه‌اى براى گله‌گذارى‌هایى درخصوص مسائل مادى و معنوى فعالان تئاتر شد. درحالیکه خسرو شجاع‌زاده انتخاب کرده بود که در آرامش و دور از هیاهو زندگى کند. روحش قرین آرامشى ابدى.»