مسافر از حضور نداشتن رایزن فرهنگی ایران، سفیر و... در سالن ابراز تأسف کرد و گفت:«شاید از این نظر غریب‌ترین گروه حاضر در جشنواره بودیم. با این حال با این که مرزدار و سرکنسول ایران در شهر ترابوزان چند دقیقه دیر رسیدند، در گوشه‌ای از سالن ایستاده کار را تماشا کردند؛ اما بودند کشورهایی که بین 60 تا 70 نفر از مسئولان کشورشان در سالن حاضر شدند. این بی‌توجهی‌ها این سؤال را در ذهن ایجاد می‌کند که چرا به دستاوردهای فرهنگی خود بی‌اعتنا هستیم؟
مسافر از حضور نداشتن رایزن فرهنگی ایران، سفیر و... در سالن ابراز تأسف کرد و گفت:«شاید از این نظر غریب‌ترین گروه حاضر در جشنواره بودیم. با این حال با این که مرزدار و سرکنسول ایران در شهر ترابوزان چند دقیقه دیر رسیدند، در گوشه‌ای از سالن ایستاده کار را تماشا کردند؛ اما بودند کشورهایی که بین ۶۰ تا ۷۰ نفر از مسئولان کشورشان در سالن حاضر شدند. این بی‌توجهی‌ها این سؤال را در ذهن ایجاد می‌کند که چرا به دستاوردهای فرهنگی خود بی‌اعتنا هستیم؟
"حسین مسافرآستانه" کارگردان نمایش"رستاخیز عشق" پس از بازگشت از جشنواره ترابوزان ترکیه به تشریح اتفاقات این سفر پرداخت.
کارگردان نمایش"رستاخیز عشق" که با این نمایش در جشنواره ترابوزان ترکیه شرکت کرده بود، به سایت ایران تئاتر گفت:«این جشنواره هشتمین دوره خود را برگزاری کرد و 10 گروه در آن حضور داشتند. در این شهر، تئاتر دولتی فقط یک سالن نمایش دارد و در هر روز یک نمایش روی صحنه می‌رفت. یک برنامه‌ریزی دقیق از نظر نوع مقدمات حضور گروه‌ها، پذیرایی، اسکان و اجراها وجود داشت و از نظر امکانات اجرایی گروه‌ها نیز ستاد اجرایی فعال و دقیقی در جشنواره حضور داشتند.»
این درام‌نویس در خصوص آمادگی گروه اجرایی نمایش گفت:«با وجود خستگی سفر طولانی در پارک نزدیک محل اقامت‌مان، بیش از دو ساعت تمرینِ آمادگی بدنی گذاشتیم و روز اجرا نیز یک بار به صورت صحنه به صحنه، یک"ژنرال رپرسیون" و اجرایی نیز برای تماشاگران گذاشتیم که همین امر باعث شگفتی دبیر جشنواره و شرکت کنندگان شده بود. دبیر جشنواره نیز در مهمانی شامی که همان شب برگزار شد، ضمن تقدیر از ما با صراحت گفت که تا روز پنجم بهترین اجرا و پر تماشاگر‌ترین نمایش، از آنِ گروه ایران بوده است.»
وی درباره دیگر گروه‌های حاضر در جشنواره گفت:«تعدادی از اجراها را دیدیم که بین آن‌ها از اجراهای پیش پا افتاده(نسبت به تئاتر ایران) تا کارهای خوب و مدرن دیده می‌شد. برای مثال گروه مقدونیه کار خوبی را با طراحی زیبا و فکر شده اجرا کرد؛ هر چند در مقایسه با اجراهای ایران می‌توان آن را یک اجرای دانشجویی عنوان کرد که در عین حال کار قابل توجهی بود.»
مسافرآستانه درباره ارتباط مخاطب با"رستاخیز عشق" توضیح داد:«از آن جا که از آغاز تولید این نمایش هدف اجرا در خارج از کشور بود و کار برای این منظور طراحی شد، به ارتباط کامل با سایر ملل فکر کرده بودیم. در واقع جشنواره ترابوزان شانس آورد که چنین کاری با چنین رویکردی در آن شرکت داشت. همه گروه‌ها و تماشاگران از کار ما استقبال کردند، نمی‌توانستیم ابراز احساسات تماشاگران را به رغم رِوِرانس یک ربعی پاسخ‌گو باشیم. سالن حدود 500 نفر ظرفیت داشت و در راهروهای آن نیز تماشاگران ایستاده و نشسته بودند، با این حال حاضر به ترک سالن نبودند و به تشویق ادامه می‌دادند.»
وی با بیان این که جشنواره ترابوزان یک جشنواره غیر رقابتی است که فقط انعکاس اجراها در بین مخاطبان کیفیت کار را مشخص می‌کند، گفت:«مسئولان این جشنواره اجرای ما را در جشنواره فجر دیده بودند و از همان موقع درخواست شرکت این نمایش در جشنواره ارائه شده بود. با وجود مشکلاتی که گروه ما به واسطه پر تعداد بودن داشت، به ناچار با اتوبوس و با همدلی و همکاری اعضای گروه عازم ترابوزان شدیم.»
مسافر از حضور نداشتن رایزن فرهنگی ایران، سفیر و... در سالن ابراز تأسف کرد و گفت:«شاید از این نظر غریب‌ترین گروه حاضر در جشنواره بودیم. با این حال با این که مرزدار و سرکنسول ایران در شهر ترابوزان چند دقیقه دیر رسیدند، در گوشه‌ای از سالن ایستاده کار را تماشا کردند؛ اما بودند کشورهایی که بین 60 تا 70 نفر از مسئولان کشورشان در سالن حاضر شدند. این بی‌توجهی‌ها این سؤال را در ذهن ایجاد می‌کند که چرا به دستاوردهای فرهنگی خود بی‌اعتنا هستیم؟»
وی تأکید کرد:«قطعاً در چنین شرایطی دیگر حیثیت گروه تئاتر سایه مهم نبود، بلکه حیثیت تئاتر کشور ایران محسوب می‌شد.»
این کارگردان تئاتر با اشاره به خسته کننده بودن شرایط درباره بازگشت سریع گروه به ایران توضیح داد:«مطابق برنامه‌ریزی قرار بود در شهرهای آنکارا و قونیه نیز اجرا داشته باشیم، اما متأسفانه با این که در تهران گفته بودند همه برنامه‌ها از سوی رایزن فرهنگی هماهنگ شده، نه برنامه‌ریزی وجود داشت و نه حتی رایزن فرهنگی ایران را دیدیم! اما به هر طریق خوشحالیم که در مقابل پرچم ایران سربلند بودیم.»
مسافرآستانه با اشاره به این که سفر گروه 20 نفره به صورت زمینی و به مدت 31 ساعت رفت و برگشت انجام شده، درباره حمایت مرکز هنرهای نمایشی از گروه گفت:«خودم جزء مدیران این مجموعه هستم و مشکلات مرکز را هم می‌دانم، اما فقط می‌توانم بگویم که امیدوارم گروه‌های دیگر با این شرایط اعزام نشوند.»
وی در پایان درباره سفر آینده گروه گفت:«تقاضاهای زیادی داریم. پیشنهاد اجرا از سوی کشورهای اروپایی چون انگلستان و ایتالیا را داریم، اما هیچ جا خودمان وارد مذاکره نشده‌ایم و فکر نمی‌کنم مرکز هنرهای نمایشی نیز چنین اقدامی کرده باشد.»