آقاخانی افزود:«مهمترین ویژگی اولین جشنواره تئاتر تبریز که البته من اسمش را حُسن نمی‌گذارم، این بود که بیشتر گروه‌ها جوان بوده و در واقع تنوع نسل‌های تئاتری تبریز در این جشنواره دیده نمی‌شد.»

"ایوب آقاخانی" گفت:«تنها ضعف کلی جشنواره تئاتر تبریز این بود که نوشته‌های بومی، نه به معنی پردازنده به ویژگی‌های اقلیمی، بلکه به معنی تولید شده از طرف هنرمندان خیلی کم بود و تعداد آثار اورژینال، قابل اعتنا نبود.»
ایوب آقاخانی داور نخستین جشنواره تئاتر تبریز به سایت ایران تئاتر گفت:«جشنواره یک حسن بزرگ داشت و آن هم این که یک شهر پرسابقه در حوزه تئاتر تصمیم گرفته بود به رغم سیاست‌گذاری کلان مسئولان، به پاسداشت تئاتر و تاریخ پرافتخار خودش، جشنواره‌ای مستقل برگزار کند.»
وی ادامه داد:«اصولاً تبریز معروف به"شهر اولین‌ها"ست و فکر می‌کنم برای نخستین بار بود که یک شهر، خودش به شکل مستقل جشنواره تئاتری را در این حجم برگزار می‌کرد.»
آقاخانی افزود:«مهمترین ویژگی اولین جشنواره تئاتر تبریز که البته من اسمش را حُسن نمی‌گذارم، این بود که بیشتر گروه‌ها جوان بوده و در واقع تنوع نسل‌های تئاتری تبریز در این جشنواره دیده نمی‌شد.»
این نمایشنامه‌نویس درباره داوری جشنواره گفت:«تلاش کردیم تا جایی که ممکن است به عدالت قضاوت کنیم و شاید همین عدالت‌خواهی مجدانه هیأت داوران سبب شد تا در چند رشته مانند نمایشنامه‌نویسی هیچ انتخابی نداشته باشیم.»
وی خاطر نشان کرد:«تصور این است که تحقق و شکل گیری جشنواره‌هایی از این دست شاید سیاست‌گذاران تئاتر استان‌ها را متوجه خلاءهای بعد از حذف جشنواره استانی بکند. به نظر می‌رسد حذف جشنواره‌های استانی تئاتر شاید مواهب زیادی داشته باشد، اما خلاءهایی هم ایجاد کرده که هنرمندان تئاتر شهرستان مصرانه در پی رفع آن هستند.»
آقاخانی در پایان یادآور شد:«نفس شکل گیری چنین جشنواره‌ای در یک شهر پرقدرت در حوزه تئاتر جای تأمل، درنگ و حمایت دارد.»