در دوره اول نمایشنامه‌خوانی تالار مولوی، ما هم مثل خیلی از جاها که جلسات نمایشنامه‌خوانی برگزار می‌کنند، با این برنامه برخورد کردیم؛ اما سؤالات زیادی در ذهن‌مان وجود داشت که در نهایت به آن جا ختم شد که نمایشنامه‌خوانی دلیلی برای معرفی آثار ناشناخته باشد؛ نه کارهایی که بارها اجرای صحنه‌ای داشته‌اند.»
مکاری ادامه داد:«در دوره اول برای آن که بتوانیم قشر وسیعی از علاقه‌مندان را جذب کنیم، محدودیت‌های خاصی نداشتیم و هر خوانشی را از سوی هر طیفی اعم از
در دوره اول نمایشنامه‌خوانی تالار مولوی، ما هم مثل خیلی از جاها که جلسات نمایشنامه‌خوانی برگزار می‌کنند، با این برنامه برخورد کردیم؛ اما سؤالات زیادی در ذهن‌مان وجود داشت که در نهایت به آن جا ختم شد که نمایشنامه‌خوانی دلیلی برای معرفی آثار ناشناخته باشد؛ نه کارهایی که بارها اجرای صحنه‌ای داشته‌اند.» مکاری ادامه داد:«در دوره اول برای آن که بتوانیم قشر وسیعی از علاقه‌مندان را جذب کنیم، محدودیت‌های خاصی نداشتیم و هر خوانشی را از سوی هر طیفی اعم از دانشجو، استاد و علاقه‌مندان تئاتر قبول می‌کردیم، اما در دوره دوم سعی کردیم پوشش دانشگاهی را بیشتر کرده و روی اورژینال بودن متن‌ها تأکید کنیم و از همه مهمتر کارگاه نقد و بررسی راه بیندازیم که تقریباً حکم یک کارگاه نمایشنامه‌نویسی را داشت.»
"مهدی مکاری" گفت:«نمایشنامه‌خوانی باید به سمتی برود که کارهای ناشناخته ایرانی و خارجی و کارهایی را که هنوز فرصت اجرا شدن پیدا نکرده‌اند، معرفی کند.
دبیر سومین دوره نمایشنامه‌خوانی تالار مولوی به سایت ایران تئاتر گفت:«در دوره اول نمایشنامه‌خوانی تالار مولوی، ما هم مثل خیلی از جاها که جلسات نمایشنامه‌خوانی برگزار می‌کنند، با این برنامه برخورد کردیم؛ اما سؤالات زیادی در ذهن‌مان وجود داشت که در نهایت به آن جا ختم شد که نمایشنامه‌خوانی دلیلی برای معرفی آثار ناشناخته باشد؛ نه کارهایی که بارها اجرای صحنه‌ای داشته‌اند.»
وی ادامه داد:«در دوره اول برای آن که بتوانیم قشر وسیعی از علاقه‌مندان را جذب کنیم، محدودیت‌های خاصی نداشتیم و هر خوانشی را از سوی هر طیفی اعم از دانشجو، استاد و علاقه‌مندان تئاتر قبول می‌کردیم، اما در دوره دوم سعی کردیم پوشش دانشگاهی را بیشتر کرده و روی اورژینال بودن متن‌ها تأکید کنیم و از همه مهمتر کارگاه نقد و بررسی راه بیندازیم که تقریباً حکم یک کارگاه نمایشنامه‌نویسی را داشت.»
مکاری درباره دوره سوم نمایشنامه‌خوانی تالار مولوی گفت:«در دوره سوم یک گام فراتر برداشتیم و آن حضور پایان‌نامه‌هایی است که فقط برای ارائه تز نوشته شده‌اند.»
وی افزود:«دانشجویان ادبیات نمایشی معمولاً سعی می‌کنند انرژی و وقت زیادی را برای پایان‌نامه بگذارند تا هم کار خوبی ارائه دهند و هم نمره بالایی بگیرند؛ اما بعد معمولاً آن نمایشنامه‌ها کنار گذاشته می‌شوند. بخش پایان‌نامه‌ها در برنامه این امکان را فراهم می‌کند که این دسته از آثار معرفی شوند.»
مدیر تالار مولوی ادامه داد:«چون تعداد پایان‌نامه‌ها خیلی زیاد است، قرار شد در این بخش از مدیران گروه دانشگاه‌های تئاتری کمک بگیریم و آن‌ها پایان‌نامه‌هایی را که نمره الف دارند و از کیفیت بالایی برخوردارند، به این بخش معرفی کنند تا ما هم در نهایت یک اثر را چاپ می‌کنیم.»
مکاری درباره بخش ترجمه این دوره نمایشنامه‌خوانی گفت:«در این بخش متون نمایشی که تازه ترجمه شده باشند و مترجم آن، دانشجو یا استاد دانشگاه باشد، شرکت می‌کنند. هدف اصلی این بخش، آشنایی بیشتر با نمایشنامه‌نویسان جهان و تعامل میان مترجمان، دانشجویان و استادان است. در این بخش هم قرار است ترجمه برگزیده چاپ شود.»
مکاری با تأکید روی ایرانی بودن متون بخش دانشجویان و فارغ‌التحصیلان خاطر نشان کرد:«این که متون این بخش برای اولین بار مورد خوانش قرار گیرند و حتماً ایرانی باشند شرط اصلی برای حضور متقاضیان است.»
وی در پایان از احتمال بررسی آثار یک نویسنده در دوره چهارم نمایشنامه‌خوانی تالار مولوی خبر داد.