به اعتقاد من توقف این جشنواره نه به دلیل تغییر مدیریت بود و نه بودجه و نه... برای آن یک دلیل عمده وجود داشت و آن اجرای نمایش‌های سنتی در همان شکل اجرای موزه‌ای آن بود. با مرورِ اجراهای جشنواره فقط به یک یا دو مورد برمی‌خوریم که فرایند به روز شدن را با استفاده از شیوه‌های سنتی داشتند. این در حالی است که با این که اشکال سنتی و قدیمی تئاتر و تعزیه حفظ و نمونه‌هایی از آن در جشنواره اجرا می‌شوند، اما باید جوانان با استفاده از اشکال سنتی و کارکردهای شی
به اعتقاد من توقف این جشنواره نه به دلیل تغییر مدیریت بود و نه بودجه و نه... برای آن یک دلیل عمده وجود داشت و آن اجرای نمایش‌های سنتی در همان شکل اجرای موزه‌ای آن بود. با مرورِ اجراهای جشنواره فقط به یک یا دو مورد برمی‌خوریم که فرایند به روز شدن را با استفاده از شیوه‌های سنتی داشتند. این در حالی است که با این که اشکال سنتی و قدیمی تئاتر و تعزیه حفظ و نمونه‌هایی از آن در جشنواره اجرا می‌شوند، اما باید جوانان با استفاده از اشکال سنتی و کارکردهای شیوه‌های گذشته اجراهایی جدید انجام دهند.
سپیده نظری‌پور معتقد است توقف جشنواره تئاتر آئینی ـ سنتی در سال‌های گذشته به دلیل خارج نشدن از شکل موزه‌ای این گونه نمایش‌ها بوده است.
این نویسنده و کارگردان به سایت ایران تئاتر گفت:«به اعتقاد من توقف این جشنواره نه به دلیل تغییر مدیریت بود و نه بودجه و نه... برای آن یک دلیل عمده وجود داشت و آن اجرای نمایش‌های سنتی در همان شکل اجرای موزه‌ای آن بود. با مرورِ اجراهای جشنواره فقط به یک یا دو مورد برمی‌خوریم که فرایند به روز شدن را با استفاده از شیوه‌های سنتی داشتند. این در حالی است که با این که اشکال سنتی و قدیمی تئاتر و تعزیه حفظ و نمونه‌هایی از آن در جشنواره اجرا می‌شوند، اما باید جوانان با استفاده از اشکال سنتی و کارکردهای شیوه‌های گذشته اجراهایی جدید انجام دهند.»
وی ادامه داد:«وقتی هنرمندان همان کارهای تکراری را با تغییراتی جزئی و در حد این که دستی به سر و رویش می‌کشند، اجرا کنند، مخاطبان هم نسبت به جشنواره رغبتی نشان نمی‌دهند. مطمئن باشید اگر به این نکته توجه داشته باشیم و فکر نکنیم که باید مثل قرون وسطی به گذشته‌ای که داشته‌ایم بچسبیم، هم روی مخاطب تأثیر می‌گذاریم و هم گروه‌ها بهره بیشتری از جشنواره می‌برند.»
وی که قرار است نمایشنامه"رومئو و ژولیت" را برای سیزدهمین جشنواره سراسری تئاتر آئینی ـ سنتی کارگردانی کند، درباره چگونگی پرداختن به این نمایشنامه توضیح داد:«خط داستانی"رومئو و ژولیت" ما همان خط داستانی نمایشنامه شکسپیر است، حتی اسامی به شکلی حفظ شدهاند، اما برای نمایش سنتی سیاه بازی، آدابته و به روز شده است تا با فضای نمایش‌های سیاه بازی انطباق داشته باشد. برای مثال رومئو در نمایش ما نوکر حاج کاپولت است و دل در گرو دختر او دارد. در مسیر داستان، آن‌ها تصمیم می‌گیرند نقش دو عاشق را بازی کنند، اما در نهایت متوجه می‌شوند که به هم دل باخته‌اند.»
وی ادامه داد:«پایان نمایش ما به تراژدی ختم نمی‌شود، بلکه به نوعی اتفاقات هجو می‌شوند که شوخی به وقوع می‌پیوندد.»
سپیده نظری‌پور درباره شخصیت‌های این نمایش گفت:« "رومئو و ژولیت" یک نمایش دو پرسوناژه است و با تمهیداتی نقش‌های دیگر به وسیله این دو پرسوناژ بازی می‌شوند. بازیگران نمایش مشخص شدهاند و چند دقیقه‌ای از کار را هم اتود زده‌ایم.»
وی بازیگران گروهش را فرازنه سهیلی و حسین امیدی، نوازندگان را حافظ قهرمان‌زاده و شیما بلوکی‌فر و دستیار کارگردان را کاملیا غزلی اعلام کرد.