کاش در هر مدرسه یک معلم تئاترفعالیت داشت

به گزارش ستادخبری هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی، علی فلاحت‌پیشه کارگردان، درباره انتخاب نمایش‌نامه «دیوان تئاترال» برای این اجرا، توضیح داد: «من هیچ‌گاه از پیش نمایش‌نامه‌ای را برای اجرا انتخاب نمی‌کنم بلکه درحین هم‌زیستی، تلاش جمعی و کارگاه‌هایی که برگزار می‌کنم از فهم و ادراک متقابلی که بدست می‌آید، به این نتیجه می‌رسیم که از کجا باید آغاز کنیم. به نوعی خود این پروسه می‌گوید که چه باید کرد. درباره این کار نیز همین اتفاق افتاد و این اثر هم بسیار مناسب بود و ادای دینی نیز به زنده‌یاد محمود استادمحمد بود که از او بسیار آموختم.»
وی درباره تجربه کار کردن با کودکان و نوجوانان، اظهارداشت: «اساس کار برپایه واقعیت نمایش و تئاتر است. هر طیف در این پروسه‌ی عملی به گونه‌ای متفاوت به مقصد می‌رسند. تجربه کار با کودکان هم که چند سالی است به واسطه دخترم بی‌تا و مدارسی که او در آن‌ها تحصیل می‌کرد برای من به وجود آمده از این قاعده مستثنا نیست. در یک برخورد کاملا حرفه‌ای و اصولی از بین تمام دانش‌آموزان مدارس استعدادیابی می‌شود و مرحله به مرحله گزینش نهایی صورت می‌گیرد. در طول این همراهی هم به شناخت بهتری از فضا و حس و حال مدرسه و بچه‌ها دست پیدا می‌کنم هم شکل اجرا و صحنه نمایش مشخص می‌شود. آنچه برای من در مواجهه با بچه‌های دبستان شهیدناظم اکباتان جالب بود شناخت آن‌ها از موسیقی و ریتم بود. تقریبا اکثر این دانش‌آموزان سازی را به صورت تخصصی می‌نوازند و فهم موسیقایی آن‌ها قابل توجه است پس می‌شد به یک اثر موزیکال فکر کرد.»
فلاحت‌پیشه ادامه داد: «البته در این سال‌ها متوجه شده بودم که بهترین برخورد نمایشی و صحنه‌ای برای سنین کودک و نوجوان نمایش‌های ایستگاهی است. به این معنا که داستان صحنه به صحنه یا همان ایستگاه به ایستگاه متفاوت باشد و امکان مکث‌هایی کوتاه را به نمایش‌گران کم سن و سال و پر شروشور بدهد.»
این کارگردان و بازیگر با تاکید بر این که شیوه اجرایی هم همان‌طور که توضیح دادم براساس قابلیت‌های فردی هر کدام از بچه‌ها و اتمسفر کلی جهان نمایش تعریف می‌شود، افزود: «این نمایش موزیکال برپایه طنازی‌های بازیگران شکل گرفته است. همه چیز در دل خودش و این مسیر متولد می‌شود. وقتی با هنرجوی تئاتر مواجهیم یا مددجوی بازداشتگاه، سربازان مناطق مرزی و یا کودکان رویکردها متفاوت است. این چند دسته را از این بابت مثال زدم چون با همه آن‌ها کار کردم از کودک ۵ ساله تا پیرمرد ۷۵ ساله.»
وی در پاسخ به این پرسش که نمایش‌نامه «دیوان تئاترال» برای اجرا توسط بازیگران نوجوانان چه تغییراتی داشته، گفت: «مدت زمان واقعی نمایش‌نامه دو ساعت است تغییراتی در آن لحاظ ‌شد و به 30 دقیقه رسید تا از حوصله و توان بچه‌ها فراتر نباشد. همچنین بیشترین بهره را از اثر گرفته باشیم.»
بازیگر«طپانچه خانوم»، ادامه داد: «نمایش‌نامه «دیوان تئاترال» درباره علاقه داش مش ببول به سرور است. روستای آن‌ها با بحران کم آبی مواجه است و زندگی سخت شده. مادر سرور مهریه دختر را آب کوه بیستون تعیین می‌کند و داش مش ببول مجبور است به کوه بزند و آنجا با فرهاد کوه‌کن مواجه می‌شود و در نهایت آب را به شهر بر می‌گرداند و به مرادش می‌رسد. مساله و بحران کم آبی مشکلی است که جهان امروز بیش از پیش به آن مبتلاست و باید با زبانی راحت‌تر این مشکل خشک‌سالی و بی‌آبی را به بچه‌ها گوشزد کرد. بازیگران نوجوان در این نمایش به این نتیجه می‌رسند که بزرگ‌ترها آنقدر درگیر مفاهیم کلان و روزمرگی شدند که دیگر امیدی به آن‌ها نیست. باید از خودشان شروع کنند و آینده را بسازند و با تکیه بر قدرت و شعور کودکانه بر شرایط پیرامون تاثیرگذار باشند.»
وی با بیان این که پایه‌های تربیتی بچه‌ها در کنار هنر جلوه‌ای زیباتر به خود می‌گیرد، تصریح کرد: «ای کاش به جای حضور مربی تربیتی در هر مدرسه یک معلم تئاتر و یا یک مدرس موسیقی و یک مربی آواز فعالیت داشت. تئاتر به مثابه زندگی درست زیستن و موسیقی، ریتم و حرکت مناسب را به آن‌ها آموزش می‌دهد. بازیگر باید کودک درونش هر لحظه فعال باشد و از تخیل و تجسم قوی‌ای برخوردار باشد. کار با بچه‌ها این ویژگی را دارد که تو هر لحظه به جهان کودکی دسترسی داشته باشی. شور، نشاط و سرخوشی بچه‌ها همیشه برایم منشا الهام بوده است.»
بازیگر«داستان‌های میان رودان» درباره اهمیت جشنواره آیینی سنتی، گفت: «جامعه‌ای مسیر رشد، تعالی و توسعه را به خوبی طی خواهد کرد که با تکیه بر سنت و شناخت صحیح از گذشته خود در این مسیر گام بردارد. تمدن‌های بزرگ رابطه تنگاتنگی با آیین‌ها و آداب و رسوم پیشینیان خود دارند. فستیوال‌هایی از این دست گسست تدریجی بین نسل‌ها را کمرنگ‌تر می‌کنند.»
ستایش ابراهیمی‌نژاد، نیایش ابراهیمی‌نژاد،غزل سهرابی، فرنیا خاکی، کیانا محرمی، بی‌تا فلاحت‌پیشه، تینا طوسی‌نژاد، یکتا خلیلی‌نسب، درسا نامداری، بنفشه نظری، کیمیا یمنی و رها زهرایی بازیگران 12 ساله نمایشند.
طراح لباس مریم حسینی، طراح موسیقی سجاد کیانی و طراح گریم احمد نگهبان هستند.
نمایش «دیوان تئاترال»  در بخش «جوانه‌های نمایش ایرانی» سه‌شنبه 14 شهریورماه در محوطه پارک دانشجو اجرا شد.