مدیرکل هنرهای نمایشی در آیین آغاز به کار درگاه تخصصی تئاتر خیابانی ایران
پژوهش نیاز اصلی رسیدن به نقطه واحد در حوزه تئاتر و دانشگاه است
آیین رونمایی از کتابهای تخصصی تئاتر خیابانی و آغاز بکار درگاه تخصصی تئاتر خیابانی ایران در دوازدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان برگزار شد.
به گزارش ایران تئاتر آیین رونمایی از دو کتاب «تئاتر خیابانی روند تغییر محیط قراردادی نمایش» نوشته فریندخت زاهدی و «تمرین و گفتوگوی انتقادی و تعهد اجتماعی» نوشته علی ظفر قهرمانی نژاد و همچنین رونمایی و آغاز به کار درگاه تخصصی تئاتر خیابانی ایران، شامگاه سهشنبه 21 شهریورماه با حضور مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی، ارمغان بهداروند مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی ایران، حجتالاسلام بهداروند، پیمان شریعتی، فاتح باپروا دبیر جشنواره تئاتر خیابانی مریوان و فرماندار مریوان در سالن اداره ارشاد این شهرستان برگزار شد.
در این مراسم که سامان خلیلیان اجرای آن را بر عهده داشت، ابتدا مدیرکل هنرهای نمایشی در سخنان کوتاهی با بیان اشاره به اهمیت جایگاه پژوهش، گفت: پژوهش یکی از نیازهای اصلی برای رسیدن به یک نقطه واحد در حوزه تئاتر و دانشگاه است.
شفیعی در ادامه با بیان اینکه یکی از ویژگیهای خانم زاهدی به ویژه در مورد شکلدهی تئاتر کشور و گروهها این بوده که همیشه بعنوان بک صاحبنظر حضور داشتند، افزود: امیدورام این کتاب نیز مثل دیگر آثارشان مرجعی ارزشمند و عاملی برای نزدیکی گروهها به حریانهای آکادمیک کشور باشد.
در ادامه این مراسم فریندخت زاهدی نیز در سخنانی دربا ه تئاتر خیابانی گفت: نمایشگر و تماشاگر در تئاتر خیابانی یکی هستند و این مهمترین وظیفه و هدف تئاتر خیابانی است. در واقع تئاتر خیابانی به جای آنکه منتظر آمدن تناشاگر به سالن باشد خودش میان مردم میرود و تماشاگر را تبدیل به نمایشگر میکند و با مفاهیم اجتماعی در کار تشویق به ورود میکند.
زاهدی ادامه داد: من از سال ۶۰ که در دیار غربت تز فوق لیسانسم را مینوشتم در مورد تئاتر خیابانی کار کردم. بعد از برگشتن هم شروع تدریس کردم.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه این نوع نمایش فلسفه و قوانین خودش را دارد، اظهار داشت: البته بنا به فرهنگها، مخاطب و نوع نگرش جامعه ممکن است شکل متفاوتی به خودش بگیرد ولی همیشه وظیفه اش رفتن به میان مردم و بازگو کردن مشکلات اجتماعی است.
او با بیان اینکه حدود ۸۰،۹۰ سال است که تئاتر خیابانی به شکل شاخهای از تئاتر تمرین و اجرا شده و فرمولها و شاخههای مختلفی را پیدا کرده و تئاتر محیطی، مکان محور، تبلیغی و... از تئاتر خیابانی فرم گرفتند، اضافه کرد: در سال ۷۷ احساس کردم این جریان نیاز به نگاهی آکادمیک است. زیرا تئاتری فراگیر است، آموزشی و پداگوژیک است و اهمیت بسیاری دارد. اینکه تنها در خیابان مردم را سرگزم کنیم غلطی فاحش است، بنا به تجربهای که داشتم تحقیقی روی تاریخچه کردم و ریشه هایش را پیدا کردم، روند خارج شدن نمایش از سالن سنتی تئاتر و اینکه چه شد که تئاتریه خیابان و فضاهای نامتعارف آمد. به تئاتر روس، آمریکا و... که فرم مشخصی پیدا کردند پرداختم تا جوانان از یک کتاب مرجع برای آگاهی از معنای تئاتر خیابانی استفاده کنند.
زاهدی با تاکید بر مسئله آموزش در تئاتر خیابانی خاطر نشان کرد: هنوز راه زیادی در پیش است و نبودن مطالعه و سرسری گرفتن تئاتر خیابانی نوعی اهانتی به تماشاگر این نمایشها است.
پس از سخنان فریندخت زاهدی از دو کتاب «تئاتر خیابانی روند تغییر محیط قراردادی نمایش» و «تمرین و گفتوگوی انتقادی و تعهد اجتماعی» رونمایی شد.
پس از آن نیز مراسم رونمایی و آغاز به کار درگاه تخصصی تئاتر خیابانی ایران انجام شد و سامان خلیلیان رئیس کانون تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی درباره چگونگی کار این درگاه اختصاصی برای حاضران اوضیحات تکمیلی را ارائه کرد.