سمیه مهری در گفت و گو با ایران تئاتر مطرح کرد
«کژدم» داستان دغدغه زنان امروزی است
سمیه مهری کارگردان نمایش «کژدم» ساخت این نمایش را یکی از دغدغه های خود برای نگاه و رفع قسمتی از مشکلات زنان در جامعه امروز برشمرد.
به گزارش ایران تئاتر نمایش «کژدم» به نویسندگی و کارگردانی سمیه مهری از 29 مرداد در پردیس تئاتر تهران اجرای خود را آغاز کرده است .«کژدم»روایتی ساده و مستند از زندگی افراد واقعی است.داستان نمایش درباره سه زن است که در برزخ قرار گرفتند و منتظر اتوبوس مرگ هستند ؛ بیاید آنها را سوار کند. این سه زن بین ساعت ۳ و ۴ صبح مردهاند؛ پس برزخ مشترکی دارند. درصحنه سه تخت دیده میشود که تخت مردهشورخانه و سردخانه و تخت زندان است و در خلال این ماجرا اتفاقات بسیاری برای آنها رخ میدهد. شیوا خسرومهر، شراره رخام، سمیه مهری از بازیگران این نمایش هستند و هر یک از آنها نقش فرد ضربه خوردهای در جامعه را بازی میکنند .
سمیه مهری در رابطه با ایده و شیوه اجرای نمایش(کژدم) و دغدغه خود در رابطه با ساخت نمایش گفت: نمایش کژدم بر اساس مستندات جامعه خودمان نوشتهشده است و متن آن در سال 90 به ذهن من رسید.یکسری معضلات اجتماعی که گریبان گیر خودمان هست . در کل من مستند نویس هستم و علاقهمندی خودم به چنین نوشتههایی است .درباره این کار نیز یکسری اتفاقها که در دنیای اطراف دیدم را به تصویر کشیدم .دغدغه من همیشه نوشتن از مستندات بوده است نهفقط مسائل مربوط به زنان . هرچند که با توجه به جنسیت خودم به این موضوعات و رفع مشکلات مربوط به زنان علاقه داشتم .وقتی متنی از یک نویسنده مرد میخوانم با نگاه زنانه نیز به آن میاندیشم و به تفاوت فاحشی که ممکن است بین متنها ایجاد شود ،فکر میکنم.
وی علت انتخاب عنوان «کژدم » را اینگونه اظهار کرد:در اوایل نوشتن این متن ؛ عنوان آنها به اسبها شلیک نمیکنند را مدنظر داشتم که کنایههایی به فیلمی با چنین عنوانی بود.بعد از مدتی به دلایل مختلف اسم رو عوض کردیم که البته این تغییر نام هم پروسه کوتاهی نبود .تا اینکه به پیشنهاد دکتر ناصر آقایی مشاور کارگردان گروه به موجود کژدم رسیدیم .درواقع کژدم تنها موجودی است که پس از دیدن حلقه آتش خودش را از بین میبرد. درواقع این خصوصیت مشترک مابین تمامی شخصیتهای نمایش من است .آدمهایی که با فشار روانی و وجود سختی خود و یا دیگران را نابود میکنند.
در ادامه درباره طراحی صحنه و لباس نمایش عنوان کرد:روحالله امامی طراح صحنه این اثر است .او برای ساخت و طراحی صحنه این نمایش ، به من کمک بسیاری کرد .درواقع با توجه به اینکه این سه زن در مردهشور خانه هستند از محیط و رنگ سفید برای خنثی بودن جو استفاده کردیم تا معنای بستر مادر و سادگی را بهتر نمایش دهد .درواقع سعی کردیم تا پاکی و سفیدی زنان را با استفاده از رنگ سفید و خالص بهتر نشان دهیم اما برخلاف آن برای طراحی لباس از رنگهای تیره و متفاوت استفاده کردیم .مثلاً از رنگ مشکی با توجه به عزا و غصه این سه زن و رنگ خاکستری را برای خنثی کردن احساسات آنها مورداستفاده قراردادم.
مهری شیوه تمرین و اجرای خود را مستند و با بازخورد خوبی عنوان کرد و دراینباره ادامه داد :با توجه به اینکه متن حالتی مستند داشت ، شیوه اجرا نیز به همینگونه پیش رفت .با توجه به اینکه این سه زن مردند و دو راه ماوراالطبیعی و ساده برای اجرا وجود داشت .ما راه ساده را پیش گرفتیم که ازنظر خودم و با توجه به بازخوردهای گرفتهشده این شیوه بیشتر به دل تماشاگران نشست .فکر میکنم در این متن شیوه اجرا هرچه سادهتر باشد ، حال خوبی را به تماشاگر میدهد.دوره تمرین ما از اواسط ماه رمضان آغاز شد .گروه بازیگران نیز در طی این مدت تغییر بسیاری داشت .هرچند که خودم علاقهای به بازی در نمایش نداشتم اما به دلیل مشکلی، یکشب قبل از اجرا نقش را بر عهده گرفتم.
در پایان نیز در رابطه با انتخاب محل اجرای نمایش خود اظهار کرد:پردیس تئاتر خاوران این روزها یکی از بهترین تماشاخانهها برای اجرای نمایش است .ازنظر من قرار گرفتن سالن تئاتر در مرکز شهر تنها مختص برای افراد مشخصی است که در شهر حضور دارند اما سالنی که در شرق شهر قرارگرفته باشد و تعداد تماشاگران بالایی دارد در حقیقت نشانی از علاقه مردم به دیدن تئاتر دارد. همچنین همراهی مسئولین سالن خاوران نیز بسیار خوب است و از این نظر نیز ما را موردحمایت قراردادند.
سمیه مهری در برنامه آتی خود خبر از اجرای نمایش «زیر صفر » که نمایش برگزیده جشنواره ایثار است و از طرف بنیاد شهید موردحمایت قرار گرفت داد.این نمایش پس از دهه اول محرم در حوزه هنری به روی صحنه میرود.